Skip to main content
Úrskurðarnefnd umhverfis- og auðlindamála

86/2016 Langholt 2

Með

Árið 2018, þriðjudaginn 8. maí, kom úrskurðarnefnd umhverfis- og auðlindamála saman til fundar í húsnæði nefndarinnar að Skuggasundi 3, Reykjavík. Mætt voru Ómar Stefánsson varaformaður, Aðalheiður Jóhannsdóttir prófessor og Þorsteinn Þorsteinsson byggingarverkfræðingur.

Fyrir var tekið mál nr. 86/2016, kæra á samþykkt sveitarstjórnar Flóahrepps frá 11. maí 2016 um deiliskipulag Langholts 2, landnúmer 166249.

Í málinu er nú kveðinn upp svofelldur

úrskurður:

Með bréfi til úrskurðarnefndar umhverfis- og auðlindamála, dags. 6. júlí 2016, er barst nefndinni 7. s.m., kærir eigandi, Langholti 1, Flóahreppi, þá ákvörðun sveitarstjórnar Flóahrepps frá 11. maí s.á. að samþykkja deiliskipulag Langholts 2, landnúmer 166249. Líta verður svo á að þess sé krafist að ákvörðunin verði felld úr gildi.

Gögn málsins bárust úrskurðarnefndinni frá Flóahreppi 23. ágúst 2016.

Málavextir: Sveitarstjórn Flóahrepps samþykkti á fundi sínum hinn 17. desember 2015 að auglýsa tillögu að deiliskipulagi fyrir um 1 ha spildu úr landi Langholts 2 með vísan til 1. mgr. 41. gr. skipulagslaga nr. 123/2010. Tillagan var auglýst 7. janúar 2016 með fresti til að gera athugasemdir til 19. febrúar s.á. Athugasemdir bárust frá nokkrum aðilum, þ. á m. kæranda. Tillagan var tekin fyrir í sveitarstjórn 2. mars s.á. með þeirri breytingu að byggingarreitur skipulagstillögunnar hafði verið minnkaður svo hann yrði í 50 m fjarlægð frá Hallandavegi til samræmis við ákvæði skipulagsreglugerðar nr. 90/2013. Var skipulagstillagan samþykkt svo breytt. Skipulagsstofnun var tilkynnt um samþykktina með bréfi, dags. 14. mars 2016, í samræmi við 1. mgr. 42. gr. skipulagslaga. Jafnframt var þeim aðilum sem gert höfðu athugasemdir við tillöguna send svör við framkomnum athugasemdum og tilkynnt um afgreiðslu sveitarstjórnar með bréfi, dags. sama dag.
 
Skipulagsstofnun gerði athugasemdir við samþykkt sveitastjórnar með bréfi dags. 5. apríl 2016. Sneru þær að því að á skorti að sveitastjórn hefði tekið afstöðu til hluta þeirra athugasemda sem fram komu á kynningartíma, skipulagssvæðið undanskildi íbúðarhús og bílskúr sem rökrétt væri að féllu innan þess, rökstuðning fyrir samræmi við aðalskipulag skorti og að tiltekin stærðarmörk fyrirhugaðs húss væru óskýr. Sveitarstjórn tók málið fyrir að nýju hinn 11. maí s.á. og var þá lögð fram breytt tillaga sem ætlað var að koma til móts við athugasemdir Skipulagsstofnunar og var hún samþykkt. Í breytingunum fólst að byggingarreitur skipulagsins var markaður 10 m frá landamerkjum í norðri, gert var ráð fyrir einu húsi í stað tveggja, sem jafnframt var stækkað úr 50 m2 í 85 m2. Gerð var grein fyrir samræmi deiliskipulags við aðalskipulag og mörkum skipulagssvæðisins breytt þannig að það næði yfir þegar reist íbúðarhús og bílskúr. Skipulagsstofnun yfirfór skipulagið að nýju og kunngerði með bréfi dags. 1. júní 2016 að ekki væru gerðar athugasemdir við að auglýsing um samþykkt þess yrði birt í B-deild Stjórnartíðinda. Tók deiliskipulagið gildi með auglýsingu sem birtist í B-deild Stjórnartíðinda 9. júní 2016.

Málsrök kæranda: Af hálfu kæranda er hinni kærðu ákvörðun mótmælt og á það bent að sveitarstjórn hafi aldrei rætt þær athugasemdir sem bárust og að Skipulagsstofnun hafi ekki fengið lagfærða tillögu til skoðunar. Gerð sé athugasemd við að fjarlægð byggingarreits frá vegi sé mæld frá miðlínu vegar. Slík mæliaðferð eigi sér ekki í lögum.

Málsrök sveitarstjórnar Flóahrepps: Sveitarstjórn tók kæruna fyrir á fundi sínum hinn 10. ágúst 2016 og staðfesti afgreiðslu skipulagsnefndar frá 8. s.m. þar sem skipulagsfulltrúa var falið að framsenda gögn vegna málsins til úrskurðarnefndarinnar.

Niðurstaða: Í máli þessu er deilt um gildi samþykktar Flóahrepps á deiliskipulagi fyrir spildu úr landi Langholts 2. Að meginstefnu staðfestir skipulagið eldra fyrirkomulag húsakosts, en að auki er gert ráð fyrir nýjum byggingarreit fyrir frístundahúsi á 1-2 hæðum, sem megi vera allt að 85 m2 að stærð. Kærandi er eigandi landspildu sem liggur að hluta að skipulagssvæðinu.

Í samræmi við 3. mgr. 41. gr. skipulagslaga nr. 123/2010 og gr. 5.7.1. í skipulagsreglugerð nr. 90/2013, skal sveitarstjórn, að loknum auglýstum athugasemdafresti deiliskipulagstillögu, taka tillöguna til umræðu að nýju og m.a. taka afstöðu til framkominna athugasemda og þess hvort breyta skuli tillögunni. Hið kærða skipulag var tekið til umræðu í sveitarstjórn Flóahrepps 2. mars 2016, en hafði þá auglýstri tillögu verið breytt, m.a. vegna athugasemda sem borist höfðu um staðsetningu byggingarreits með tilliti til Hallandavegar. Að lokinni þeirri umfjöllun fengu þeir aðilar sem gert höfðu athugasemdir við auglýsta tillögu bréf þar sem gerð var grein fyrir afgreiðslu sveitarstjórnar auk þess sem athugasemdum var svarað. Frekari breytingar voru síðan gerðar á deiliskipulaginu í tilefni af athugasemdum Skipulagsstofnunar. Meðal annars lutu breytingarnar að atriðum sem gerðar höfðu verið athugasemdir við á kynningartíma tillögunnar, s.s. varðandi rökstuðning fyrir samræmi deiliskipulagsins við aðalskipulag og fjarlægð byggingarreits frá lóðamörkum. Var hið kærða deiliskipulag samþykkt að nýju hinn 11. maí 2016.

Með þeim breytingum sem gerðar voru á auglýstri tillögu í meðförum sveitarstjórnar að loknum auglýsingafresti fólst að tekin var afstaða til þeirra athugasemda sem fram komu. Að stórum hluta var fallist á þau atriði sem athugasemdir voru gerðar við og skipulaginu breytt til samræmis við þær. Að auki var athugasemdum svarað skriflega með bréfi, dags. 14. mars 2016. Með hliðsjón af framgreindu telst sveitarstjórn Flóahrepps hafa tekið afstöðu til framkominna athugasemda í skilningi 3. mgr. 41. gr. skipulagslaga við afgreiðslu hinnar kærðu ákvörðunar. Með vísan til bréfs Skipulagsstofnunar, dags. 1. júní 2016, telst það yfir allan vafa hafið að Skipulagsstofnun hafi fjallað efnislega um endanlega samþykkt deiliskipulag í samræmi við áskilnað 1. mgr. 42. gr. skipulagslaga.

Í gr. 5.3.2.5. skipulagsreglugerðar segir að utan þéttbýlis skuli í aðalskipulagi ekki staðsetja íbúðir eða frístundahús nær skilgreindum stofn- og tengivegum en 100 m og ekki nær öðrum þjóðvegum eða almennum vegum en 50 m. Samkvæmt greinargerð gildandi aðalskipulags flokkast Hallandavegur ekki sem stofn- eða tengivegur og gilda því síðarnefndu mörkin um fjarlægð íbúða og frístundahúsa. Ekki er tilgreint í skipulagsreglugerð við hvað skuli nákvæmlega miða þegar greind fjarlægðarmörk eru ákveðin. Í 8. tl. 1. mgr. 3. gr. vegalaga nr. 80/2007 er hugtakið vegur skilgreint sem svo að það nái yfir akbraut, öll önnur mannvirki og vegsvæði sem að staðaldri séu nauðsynleg til þess að vegur sé varanlegur, unnt sé að halda honum við og hafa af honum sem fyllst not. Í 32. gr. vegalaga er fjallað um lágmarksfjarlægð ýmissa mannvirkja frá vegum og tilgreint hvernig skuli með nákvæmni afmarka slíka fjarlægð. Þar er lagt til grundvallar að fjarlægð skuli að jafnaði reikna frá miðlínu vegar og var þeirri mæliaðferð beitt við afmörkun byggingarreits í hinu kærða deiliskipulagi. Þykir rétt að við túlkun gr. 5.3.2.5. skipulagsreglugerðar sé tekið mið af ákvæðum vegalaga um mæliaðferð í þessu tilviki, sbr. 32. gr. laganna. Byggingarreitur hinnar kærðu ákvörðunar telst því rétt afmarkaður með tilliti til áskilnaðar skipulagsreglugerðar um fjarlægð frá Hallandavegi.

Með vísan til alls þess sem að framan er rakið verður kröfu kæranda um ógildingu hinnar kærðu ákvörðunar hafnað.

Uppkvaðning úrskurðar í máli þessu hefur dregist verulega sökum mikils fjölda mála sem skotið hefur verið til úrskurðarnefndarinnar.

Úrskurðarorð:

Hafnað er kröfu kæranda um ógildingu ákvörðunar sveitarstjórnar Flóahrepps frá 11. maí 2016 um að samþykkja deiliskipulag fyrir Langholt 2, landnúmer 166249.

_________________________
Ómar Stefánsson

______________________________              _____________________________
Aðalheiður Jóhannsdóttir                            Þorsteinn Þorsteinsson

 
 

19/2018 Efra-Sel

Með

Árið 2018, þriðjudaginn 8. maí, tók Nanna Magnadóttir, forstöðumaður úrskurðarnefndar umhverfis- og auðlindamála, með heimild í 3. mgr. 3. gr. laga nr. 130/2011, fyrir:

Mál nr. 19/2018, kæra á ákvörðun bæjarstjórnar Rangárþings ytra frá 10. janúar 2018 um að samþykkja nýtt deiliskipulag fyrir Efra-Sel 3e.

Í málinu er nú kveðinn upp svofelldur

úrskurður:

Með bréfi til úrskurðarnefndar umhverfis- og auðlindamála, dags. 7. febrúar 2018, er barst nefndinni 9. febrúar s.á., kæra tilgreindir eigendur Lækjarsels 1, þá ákvörðun bæjarstjórnar Rangárþings ytra frá 10. janúar 2018 að samþykkja nýtt deiliskipulag fyrir Efra-Sel 3e. Er þess krafist að ákvörðunin verði felld úr gildi.

Gögn málsins bárust úrskurðarnefndinni frá Rangárþingi ytra 12. febrúar 2018.

Málsatvik og rök: Með bréfi, dags. 25. október 2017, óskuðu eigendur Efra-Sels 3e eftir heimild til að deiliskipuleggja land fyrir byggingu íbúðarhúss, ásamt skemmu og gistiskálum tengdum ferðaþjónustu. Á fundi skipulags- og umferðarnefndar Rangárþings ytra 6. nóvember s.á. var umsóknin samþykkt og var lagt til að deiliskipulagstillagan yrði auglýst skv. 41. gr. skipulagslaga nr. 123/2010. Var hún og auglýst með athugasemdafresti frá 15. nóvember til 28. desember 2017. Þá var einnig óskað umsagnar Minjastofnunar, Vegagerðarinnar, Umhverfisstofnunar og Heilbrigðiseftirlits Suðurlands og gerðu þær stofnanir engar athugasemdir við tillöguna. Hins vegar bárust athugasemdir innan frestsins frá aðilum á svæðinu, þ. á m. frá kærendum. Var þeim svarað og deiliskipulagstillagan samþykkt á fundi skipulagsnefndar 8. janúar 2018 og staðfest á fundi sveitarstjórnar 10. s.m. með fyrirvara um breytta aðkomu að lóðinni. 

Kærendur benda á að á undanförnum árum hafi verið skipulögð frístundabyggð í landi Efra-Sels og hafi flest hús verið byggð eins langt frá þjóðvegi og hægt hafi verið. Margar lóðir séu komnar með samþykkta frístundabyggð og aðrar séu í umsóknarferli. Aðeins hluti svæðisins sé óskipulagt land sem sé enn í kerfinu skráð landbúnaðarland eftir margar eignaskiptingar. Bent sé á að hvergi í landi Efra-Sels sé land skilgreint sem íbúðabyggð í dreifbýli, sbr. aðalskipulag Rangárþings ytra. Sé hvorki farið að gildandi reglum aðalskipulags né athugasemdum flestra eigenda á svæðinu.

Af hálfu Rangárþings ytra er bent á að ekki sé búið að auglýsa gildistöku hins kærða deiliskipulags í B-deild Stjórnartíðinda. Beðið sé eftir viðbrögðum eigenda Efra-Sels 3e um leiðréttingu eða lagfæringu á atriði sem athugasemdir hafi m.a. lotið að.

Niðurstaða: Einungis ákvörðun sem bindur enda á mál verður kærð til æðra stjórnvalds, sbr. 2. mgr. 26. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993. Ákvörðun um deiliskipulag tekur ekki gildi fyrr en að undangenginni samþykkt sveitarstjórnar og að lokinni birtingu auglýsingar um gildistöku hennar í B-deild Stjórnartíðinda.

Hin kærða deiliskipulagstillaga var samþykkt af sveitarstjórn Rangárþings ytra 10. janúar 2018 og í kjölfarið send til lögboðinnar yfirferðar hjá Skipulagsstofnun í samræmi við 42. gr. skipulagslaga nr. 123/2010. Samkvæmt upplýsingum frá Skipulagsstofnun þá hefur hún ekki lokið yfirferð sinni vegna hinnar kærðu deiliskipulagstillögu. Eðli máls samkvæmt hefur auglýsing um gildistöku hinnar kærðu ákvörðunar því ekki birst í B-deild Stjórnartíðinda. Þar til slík auglýsing hefur verið birt er málsmeðferð hinnar kærðu deiliskipulagstillögu ekki lokið. Er enda ekki loku fyrir það skotið að Skipulagsstofnun geri athugasemdir um form- eða efnisgalla á deiliskipulagstillögunni, tillagan taki breytingum eða að hætt verði við gildistöku hennar.

Með hliðsjón af framangreindu verður kröfu kæranda um ógildingu hinnar kærðu ákvörðunar vísað frá úrskurðarnefndinni, sbr. 2. mgr. 26. gr. stjórnsýslulaga.

Úrskurðarorð:

Kærumáli þessu er vísað frá nefndinni.

____________________________________
Nanna Magnadóttir

15/2018 Efra-Sel

Með

Árið 2018, föstudaginn 4. maí, tók Nanna Magnadóttir, forstöðumaður úrskurðarefndar umhverfis- og auðlindamála, með heimild í 3. mgr. 3. gr. laga nr. 130/2011, fyrir:

Mál nr. 15/2018, kæra á ákvörðun bæjarstjórnar Rangárþings ytra frá 10. janúar 2018 um að samþykkja nýtt deiliskipulag fyrir Efra-Sel 3e.

Í málinu er nú kveðinn upp svofelldur

úrskurður:

Með bréfi til úrskurðarnefndar umhverfis- og auðlindamála, dags. 30. janúar 2018, er barst nefndinni 3. febrúar s.á., kæra tilgreindir eigendur Efra-Sels 3b (Háasel), þá ákvörðun bæjarstjórnar Rangárþings ytra frá 10. janúar 2018 að samþykkja nýtt deiliskipulag fyrir Efra-Sel 3e. Er þess krafist að ákvörðunin verði felld úr gildi.

Gögn málsins bárust úrskurðarnefndinni frá Rangárþingi ytra 7. febrúar 2018.

Málsatvik og rök: Með bréfi, dags. 25. október 2017, óskuðu eigendur Efra-Sels 3e eftir heimild til að deiliskipuleggja land fyrir byggingu íbúðarhúss, ásamt skemmu og gistiskálum tengdum ferðaþjónustu. Á fundi skipulags- og umferðarnefndar Rangárþings ytra 6. nóvember s.á. var umsóknin samþykkt og var lagt til að deiliskipulagstillagan yrði auglýst skv. 41. gr. skipulagslaga nr. 123/2010. Var hún og auglýst með athugasemdafresti frá 15. nóvember til 28. desember 2017. Þá var einnig óskað umsagnar Minjastofnunar, Vegagerðarinnar, Umhverfisstofnunar og Heilbrigðiseftirlits Suðurlands og gerðu þær stofnanir engar athugasemdir við tillöguna. Hins vegar bárust athugasemdir innan frestsins frá aðilum á svæðinu, þ. á m. frá kærendum. Var þeim svarað og deiliskipulagstillagan samþykkt á fundi skipulagsnefndar 8. janúar 2018 og staðfest á fundi sveitarstjórnar 10. s.m. með fyrirvara um breytta aðkomu að lóðinni. 

Kærendur benda á  að miklir ókostir og óhagræði muni fylgja þeirri starfsemi sem verið sé að heimila. Vegir og umhverfi muni aldrei þola þá umferð sem af slíkri starfsemi stafi. Engin atvinnu- eða landbúnaðarstarfsemi sé á þessu lokaða svæði, sem sé lokað frá Bjallarvegi með hliði frá alfaraleið. Þá hafi u.þ.b. allir landeigendur á svæðinu gert athugasemdir við fyrirhugaða breytingu.

Af hálfu Rangárþings ytra er bent á að ekki sé búið að auglýsa gildistöku hins kærða deiliskipulags í B-deild Stjórnartíðinda. Beðið sé eftir viðbrögðum eigenda Efra-Sels 3e um leiðréttingu eða lagfæringu á atriði sem athugasemdir hafi m.a. lotið að.

Niðurstaða: Einungis ákvörðun sem bindur enda á mál verður kærð til æðra stjórnvalds, sbr. 2. mgr. 26. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993. Ákvörðun um deiliskipulag tekur ekki gildi fyrr en að undangenginni samþykkt sveitarstjórnar og að lokinni birtingu auglýsingar um gildistöku hennar í B-deild Stjórnartíðinda.

Hin kærða deiliskipulagstillaga var samþykkt af sveitarstjórn Rangárþings ytra 10. janúar 2018 og í kjölfarið send til lögboðinnar yfirferðar hjá Skipulagsstofnun í samræmi við 42. gr. skipulagslaga nr. 123/2010. Samkvæmt upplýsingum frá Skipulagsstofnun þá hefur hún ekki lokið yfirferð sinni vegna hinnar kærðu deiliskipulagstillögu. Eðli máls samkvæmt hefur auglýsing um gildistöku hinnar kærðu ákvörðunar því ekki birst í B-deild Stjórnartíðinda. Þar til slík auglýsing hefur verið birt er málsmeðferð hinnar kærðu deiliskipulagstillögu ekki lokið. Er enda ekki loku fyrir það skotið að Skipulagsstofnun geri athugasemdir um form- eða efnisgalla á deiliskipulagstillögunni, tillagan taki breytingum eða að hætt verði við gildistöku hennar.

Með hliðsjón af framangreindu verður kröfu kæranda um ógildingu hinnar kærðu ákvörðunar vísað frá úrskurðarnefndinni, sbr. 2. mgr. 26. gr. stjórnsýslulaga.

Úrskurðarorð:

Kærumáli þessu er vísað frá nefndinni.

____________________________________
Nanna Magnadóttir

21 og 22/2018 Kvosin

Með

Árið 2018, föstudaginn 20. apríl, tók Nanna Magnadóttir, formaður úrskurðarnefndar umhverfis- og auðlindamála, með heimild í 3. mgr. 3. gr. laga nr. 130/2011 fyrir:

Mál nr. 21 og 22/2018, kærur á ákvörðun borgarstjórnar Reykjavíkur frá 5. desember 2017 um að samþykkja breytingu á deiliskipulagi Kvosarinnar, Landsímareits.

Í málinu er nú kveðinn upp til bráðabirgða svofelldur

úrskurður

um kröfu kærenda um stöðvun framkvæmda:

Með bréfi til úrskurðarnefndar umhverfis- og auðlindamála, dags. 13. febrúar 2018, sem barst nefndinni sama dag, kærir Sóknarnefnd Dómkirkjunnar í Reykjavík ákvörðun umhverfis- og skipulagsráðs Reykjavíkur frá 8. nóvember 2017 um að samþykkja breytingu á deiliskipulagi Kvosarinnar, Landsímareits. Samþykkti borgarstjórn greinda breytingu 5. desember 2017 og öðlaðist hún gildi með birtingu auglýsingar þar um í B-deild Stjórnartíðinda 12. janúar 2018. Er þess krafist að hin kærða ákvörðun verði felld úr gildi. Með tölvupósti til úrskurðarnefndarinnar 14. febrúar 2018 er jafnframt farið fram á að framkvæmdir í landi hins forna Víkurkirkjugarðs verði stöðvaðar til bráðabirgða eða á meðan málið er til meðferðar hjá úrskurðarnefndinni skv. heimild í 5. gr. laga nr. 130/2011 um úrskurðarnefnd umhverfis- og auðlindamála.

Með bréfi til úrskurðarnefndar umhverfis- og auðlindamála, dags. 13. febrúar 2018, er móttekið var hjá nefndinni sama dag, kærir félagið Kvosin einnig fyrrgreinda ákvörðun umhverfis- og skipulagsráðs Reykjavíkur frá 8. nóvember 2017. Gerð er krafa um ógildingu hinnar kærðu ákvörðunar. Með tölvupósti til úrskurðarnefndarinnar 14. febrúar 2018 er þess jafnframt krafist að framkvæmdir í landi hins forna Víkurkirkjugarðs verði stöðvaðar meðan málið er til meðferðar hjá úrskurðarnefndinni skv. heimild í 5. gr. laga nr. 130/2011.

Verður nú tekin afstaða til framkominna stöðvunarkrafna kærenda.

Málsatvik og rök:
Hinn 12. janúar 2018 tók gildi breyting á deiliskipulagi Kvosarinnar, Landsímareit. Samkvæmt auglýsingu í B- deild Stjórnartíðinda felur breytingin m.a. í sér „að borgarlandinu/lóðinni á milli lóðanna Vallarstrætis 4 og Aðalstrætis 7 er skipt upp á milli þeirra og lóðirnar stækkaðar sem því nemur og leyfilegt verður að fjarlægja viðbyggingu frá 1967 við Landsímahúsið/Thorvaldsensstræti 6 og byggja hana í sömu mynd.“

Kærendur skírskota til þess að framkvæmdaraðili bíði eftir byggingarleyfi frá Reykjavíkurborg og muni hefjast handa jafnskjótt og það liggi fyrir. Framkvæmdir séu því yfirvofandi. Muni þær í byrjun beinast m.a. að því að grafa fyrir kjallara í hluta hins forna Víkurkirkjugarðs. Þeim framkvæmdum muni fylgja stórfellt jarðrask sem ekki verið aftur tekið og bætt. Verði ekki brugðist við verði því ekki aðeins grafið fyrir kjallara í þeim hluta kirkjugarðsins sem sé sunnan við Landsímahúsið, þ.e. milli þess og Kirkjustrætis, heldur og steyptur þar kjallari og byggt ofan á hann nokkurra hæða hús. Sé kirkjugarðurinn í umsjón Dómkirkjunnar. Tilgangur félagsins Kvosarinnar sé að stuðla að umhverfisvernd í Kvosinni í Reykjavík og vernda sögulegar minjar sem þar sé að finna og með hliðsjón af þeim tilgangi séu hagsmunir félagsins af stöðvun framkvæmda augljósir.

Reykjavíkurborg mótmælir kröfu um stöðvun framkvæmda og telur að vísa beri henni frá úrskurðarnefndinni. Feli gildistaka deiliskipulags ekki í sér heimild til framkvæmda heldur þurfti til að koma sérstök stjórnvaldsákvörðun sem kæranleg sé til úrskurðarnefndarinnar og útgáfa byggingar- eða framkvæmdaleyfa í skjóli slíkrar ákvörðunar. Hafi engin byggingar- eða framkvæmdaleyfi verið gefin út. Þá sé bent á að með hinni kærðu ákvörðun hafi m.a. engar breytingar verið gerðar á stærðum og hæðum húsa og húshluta aðrar en að núverandi kjallara Vallarstrætis 4 sé bætt við.

Lóðarhafi vísar til þess að skv. 5. gr. laga nr. 130/2011 um úrskurðarnefnd umhverfis- og auðlindamála sé það meginregla að kæra fresti ekki réttaráhrifum. Hins vegar geti úrskurðarnefndin, að kröfu kæranda, stöðvað framkvæmdir sem hafnar séu eða yfirvofandi. Í því felist að framkvæmdir verði að geta átt sér stað á grundvelli og með stoð í hinni kærðu ákvörðun en svo sé ekki í umræddu tilviki. Veiti hin kærða ákvörðun ekki beina heimild til framkvæmda heldur séu framkvæmdir á deiliskipulögðum svæðum að jafnaði háðar byggingarleyfi skv. lögum um mannvirki nr. 160/2010, eða framkvæmdaleyfi skv. skipulagslögum nr. 123/2010. Meðan slík leyfi hafi ekki verið veitt geti framkvæmdir hvorki hafist né talist yfirvofandi og verði því að hafna kröfum kærenda um stöðvun framkvæmda hvað sem öðru líði.

Ekki séu heldur skilyrði til að beita heimild í 3. mgr. 5. gr. laga nr. 130/2011 um frestun réttaráhrifa. Séu skipulagsákvarðanir í eðli sínu stjórnvaldsfyrirmæli en ekki stjórnvaldsákvarðanir og gildi því ekki um þær almennar reglur stjórnsýsluréttarins um frestun réttaráhrifa, sbr. 29. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993. Feli frestun réttaráhrifa deiliskipulagsákvörðunarinnar í heild í sér allt of mikið inngrip í rétt eigenda fasteigna á svæðinu, enda væri með því girt fyrir útgáfu allra leyfa til mannvirkjagerðar á reitnum, óháð því hvort sú mannvirkjagerð varðaði hagsmuni kærenda. Væri slíkt inngrip ólögmætt og andstætt meðalhófsreglu stjórnsýsluréttarins, sbr. 12. gr. stjórnsýslulaga. Sé stöðvun framkvæmda skv. 5. gr. laga nr. 130/2011 settar afar þröngar skorður og séu í máli þessu engin skilyrði til að fallast á kröfu um slíkt. Hafi úrskurðarnefndin túlkað heimildir til stöðvunar framkvæmda og frestunar réttaráhrifa til samræmis við þau sjónarmið sem að framan séu rakin, t.a.m. í úrskurði í máli nr. 31/2016.

Niðurstaða: Í 1. mgr. 5. gr. laga nr. 130/2011 um úrskurðarnefnd umhverfis- og auðlindamála er tekið fram að kæra til úrskurðarnefndarinnar fresti ekki réttaráhrifum kærðrar ákvörðunar, en jafnframt er kæranda þar heimilað að krefjast stöðvunar framkvæmda til bráðabirgða séu þær hafnar eða yfirvofandi. Þá getur úrskurðarnefndin að sama skapi frestað réttaráhrifum ákvörðunar sem felur ekki í sér heimild til framkvæmda, komi fram krafa um það af hálfu kæranda, sbr. 3. mgr. nefndrar 5. gr. Með sama hætti er kveðið á um það í 29. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993 að kæra til æðra stjórnvalds fresti ekki réttaráhrifum ákvörðunar en þó sé heimilt að fresta réttaráhrifum hinnar kærðu ákvörðunar til bráðabirgða meðan málið er til meðferðar hjá kærustjórnvaldi þar sem ástæður mæli með því. Tilvitnuð lagaákvæði bera með sér að meginreglan er sú að kæra til æðra stjórnvalds frestar ekki réttaráhrifum kærðrar ákvörðunar. Heimildarákvæði fyrir stöðvun framkvæmda eða frestun réttaráhrifa kærðrar ákvörðunar fela í sér undantekningu frá nefndri meginreglu sem skýra ber þröngt. Verða því að vera ríkar ástæður eða veigamikil rök fyrir ákvörðun um frestun réttaráhrifa og stöðvun framkvæmda.
Gildistaka deiliskipulags felur ekki í sér heimildir til að hefja framkvæmdir heldur þarf til að koma sérstök stjórnvaldsákvörðun, sem kæranleg er til úrskurðarnefndarinnar, og útgáfa byggingar- eða framkvæmdaleyfis í skjóli slíkrar ákvörðunar, sbr. 11. gr. og 13. gr. mannvirkjalaga nr. 160/2010 og 13., 14. og 15. gr. skipulagslaga nr. 123/2010. Í kærumáli vegna slíkra stjórnvaldsákvarðana er eftir atvikum unnt að gera kröfu um stöðvun framkvæmda til bráðabirgða skv. 5. gr. laga nr. 130/2011. Að jafnaði er því ekki tilefni til að beita heimild til stöðvunar framkvæmda eða frestunar réttaráhrifa í kærumálum er varða gildi deiliskipulagsákvarðana. Þegar litið er til eðlis þeirra ákvarðana og fyrrgreindra lagaákvæða, verður ekki séð að knýjandi nauðsyn sé á að fallast á kröfu kærenda um stöðvun þeirra framkvæmda sem hin kærða deiliskipulagsbreyting tekur til.

Úrskurðarorð:

Kröfu kærenda um stöðvun framkvæmda til bráðabirgða er hafnað.

51/2018 Eyrarvegur

Með

Árið 2018, miðvikudaginn 18. apríl, tók Nanna Magnadóttir, formaður úrskurðarnefndar umhverfis- og auðlindamála, með heimild í 3. mgr. 3. gr. laga nr. 130/2011 fyrir:

Mál nr. 51/2018, kæra á ákvörðun bæjarstjórnar Árborgar frá 21. febrúar 2018 um að samþykkja deiliskipulag miðbæjarins á Selfossi, Sveitarfélaginu Árborg, að því er varðar lóðina að Eyravegi 5.

Í málinu er nú kveðinn upp svofelldur

úrskurður:

Með bréfi til úrskurðarnefndar umhverfis- og auðlindamála, dags. 26. mars 2018, er móttekið var hjá nefndinni 27. s.m., kærir Knútsborg ehf. ákvörðun bæjarstjórnar Árborgar frá 21. febrúar um að samþykkja deiliskipulag miðbæjarins á Selfossi vegna lóðarinnar að Eyravegi 5. Skilja verður kröfugerð kæranda svo að gerð sé krafa um ógildingu hinnar kærðu ákvörðunar að því er varðar fyrrgreinda lóð. Jafnframt er farið fram á stöðvun framkvæmda til bráðabirgða skv. heimild í 5. gr. laga nr. 130/2011 um úrskurðarnefnd umhverfis- og auðlindamála. Verður nú tekin afstaða til fram kominnar stöðvunarkröfu kæranda.

Málsatvik og rök:
Hinn 21. febrúar 2018 samþykkti bæjarstjórn Árborgar deiliskipulag miðbæjarins á Selfossi. Samkvæmt greinargerð þess afmarkast skipulagssvæðið af Eyravegi og Austurvegi til norðurs og aðliggjandi íbúðarlóðum við Tryggvagötu til austurs, Sunnuvegi til suðurs og Kirkjuvegi til vesturs. Er m.a. gert ráð fyrir að húsið að Eyravegi 5 geti vikið með tímanum og að uppbygging eigi sér stað á lóðinni.

Kærandi vísar til þess að hann eigi bæði bein og óbein eignarréttindi á lóðinni Eyravegi 5. Virðist sem stærsti hluti lóðarinnar sé skilgreint sem grænt svæði sem rýri mjög verðmæti eignarinnar, en kærandi hafi hugsað sér að byggja á lóðinni. Sé það kæranda mikið hagsmunamál að framkvæmdir hefjist ekki fyrr en efnislegur úrskurður nefndarinnar liggi fyrir.

Sveitarfélaginu Árborg var tilkynnt um framkomna stöðvunarkröfu en hefur ekki látið málið til sín taka innan þess frests sem veittur var til athugasemda þar um.

Niðurstaða
: Í 1. mgr. 5. gr. laga nr. 130/2011 um úrskurðarnefnd umhverfis- og auðlindamála er tekið fram að kæra til úrskurðarnefndarinnar fresti ekki réttaráhrifum kærðrar ákvörðunar en jafnframt er kæranda þar heimilað að krefjast stöðvunar framkvæmda til bráðabirgða séu þær hafnar eða yfirvofandi. Þá getur úrskurðarnefndin að sama skapi frestað réttaráhrifum ákvörðunar sem felur ekki í sér heimild til framkvæmda, komi fram krafa um það af hálfu kæranda, sbr. 3. mgr. nefndrar 5. gr. Með sama hætti er kveðið á um það í 29. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993 að kæra til æðra stjórnvalds fresti ekki réttaráhrifum ákvörðunar en þó sé heimilt að fresta réttaráhrifum hinnar kærðu ákvörðunar til bráðabirgða meðan málið er til meðferðar hjá kærustjórnvaldi þar sem ástæður mæli með því. Tilvitnuð lagaákvæði bera með sér að meginreglan er sú að kæra til æðra stjórnvalds frestar ekki réttaráhrifum kærðrar ákvörðunar og eru heimildarákvæði fyrir stöðvun framkvæmda eða frestun réttaráhrifa kærðar ákvörðunar undantekning frá nefndri meginreglu sem skýra ber þröngt. Verða því að vera ríkar ástæður eða veigamikil rök fyrir ákvörðun um frestun réttaráhrifa og stöðvun framkvæmda.

Gildistaka deiliskipulags felur ekki í sér heimildir til að hefja framkvæmdir heldur þarf til að koma sérstök stjórnvaldsákvörðun, sem kæranleg er til úrskurðarnefndarinnar og útgáfa byggingar- eða framkvæmdaleyfis í skjóli slíkrar ákvörðunar, sbr. 11. gr. og 13. gr. mannvirkjalaga nr. 160/2010 og 13., 14. og 15. gr. skipulagslaga nr. 123/2010. Í kærumáli vegna greindra stjórnvaldsákvarðana er eftir atvikum unnt að gera kröfu um stöðvun framkvæmda til bráðabirgða skv. 5. gr. laga nr. 130/2011. Að jafnaði er því ekki tilefni til að beita heimild til stöðvunar framkvæmda eða frestunar réttaráhrifa í kærumálum er varða gildi deiliskipulagsákvarðana. Þegar litið er til eðlis þeirra ákvarðana og fyrrgreindra lagaákvæða, verður ekki séð að knýjandi nauðsyn sé á að fallast á kröfu kæranda um stöðvun framkvæmda sem heimilaðar eru með hinni kærðu deiliskipulagsbreytingu.

Úrskurðarorð:

Kröfu kæranda um stöðvun framkvæmda til bráðabirgða samkvæmt hinni kærðu deiliskipulagsákvörðun er hafnað.

22/2017 Kirkjuból

Með

Árið 2018, miðvikudaginn 28. febrúar, kom úrskurðarnefnd umhverfis- og auðlindamála saman til fundar í húsnæði nefndarinnar að Skuggasundi 3, Reykjavík. Mætt voru Nanna Magnadóttir forstöðumaður, Aðalheiður Jóhannsdóttir prófessor og Þorsteinn Þorsteinsson byggingarverkfræðingur.

Fyrir var tekið mál nr. 22/2017, kæra á ákvörðunum bæjarstjórnar Fjarðabyggðar frá 15. desember 2016 um að samþykkja breytingu á Aðalskipulagi Fjarðabyggðar 2007-2027 og deiliskipulag Kirkjubólseyra, hesthúsa- og búfjársvæðis í Norðfirði.

Í málinu er nú kveðinn upp svofelldur

úrskurður:

Með bréfi til úrskurðarnefndar umhverfis- og auðlindamála, dags. 23. febrúar 2017, er barst nefndinni 27. s.m., kæra  ábúenda að Kirkjubóli í Norðfjarðarsveit, Fjarðabyggð, þær ákvarðanir bæjarstjórnar Fjarðabyggðar frá 15. desember 2016 um að samþykkja breytingu á Aðalskipulagi Fjarðabyggðar 2007-2027 og deiliskipulag Kirkjubólseyra, hesthúsa- og búfjársvæðis. Er þess krafist að hinar kærðu ákvarðanir verði felldar úr gildi. Með bréfi kærenda, dags. 4. janúar 2018, er móttekið var 8. s.m. hjá nefndinni, er jafnframt gerð krafa um frestun réttaráhrifa hinna kærðu ákvarðana en til vara er þess krafist að úrskurðarnefndin kveði á um frestun réttaráhrifa fyrirhugaðrar landtöku. Þykir málið nægilega upplýst til að það verði tekið til endanlegs úrskurðar. Er því ekki tilefni til að taka afstöðu til síðar framkominna krafna kærenda.

Gögn málsins bárust frá sveitarfélaginu 28. mars 2017 og í janúar og febrúar 2018.

Málavextir: Samkvæmt upplýsingum úr fasteignaskrá Þjóðskrár Íslands er jörðin Kirkjuból í Fjarðabyggð í eigu Fjarðarbyggðar. Jörðin er skráð lögbýli og er ræktað land hennar 21,5 ha. Með bréfi sveitarfélagsins til kærenda, dags. 6. mars 2015, var tilkynnt að sveitarfélagið hefði í hyggju að taka hluta jarðarinnar úr ábúð til eigin þarfa. Væri horft til þess að nýta umrætt svæði til efnistöku, en jafnframt væri áhugi á því að skipuleggja hluta þess fyrir frístundastarfsemi. Mótmæltu kærendur fyrirætlan sveitarfélagsins með bréfi, dags. 18. s.m. Bentu þeir m.a. á að Kirkjuból væri landbúnaðarjörð skv. Aðalskipulagi Fjarðabyggðar 2007-2027. Stæðist það hvorki skilmála byggingarbréfs, dags. 9. júní 1998, né ákvæði ábúðarlaga nr. 80/2004 að taka allt land jarðarinnar milli Kirkjubólsvegar og Norðfjarðará undan ábúð. Funduðu kærendur og sveitarfélagið um málið 29. apríl s.á.

Á fundi bæjarstjórnar Fjarðabyggðar 5. nóvember 2015 var samþykkt skipulagslýsing vegna breytingar á aðalskipulagi Fjarðabyggðar og fyrir deiliskipulag Kirkjubólseyrar, hesthúsa og búfjársvæði er unnið yrði samhliða tillögu að breytingu á aðalskipulagi. Meginmarkmið með gerð nefndra skipulagsáætlana var samkvæmt lýsingunni að geta boðið upp á nýjar lóðir og athafnasvæði fyrir hesthús og annan frístundabúskap. Einnig var tekið fram að stefnt væri að því að taka nánar tilgreint svæði jarðarinnar úr ábúð þegar skipulagsvinnu væri lokið. Í kjölfar þessa var leitað umsagna um lýsinguna, en jafnframt var hún send kærendum og þeim veittur tveggja vika frestur til að gera athugasemdir. Mótmæltu kærendur fyrirhuguðum breytingum með bréfi, dags. 25. nóvember 2015.

Tillaga að breytingu á aðalskipulagi Fjarðabyggðar og tillaga að deiliskipulagi Kirkjubólseyra, hesthúsa- og búfjársvæði, voru lagðar fram til kynningar á fundi eigna-, skipulags- og umhverfisnefndar 15. júní 2016. Fól breyting á aðalskipulagi í sér að reitur O5 á Kirkjubólseyrum, opið svæði til sérstakra nota, var stækkaður um 11 ha á kostnað landbúnaðarsvæðis. Í greinargerð með deiliskipulagstillögunni kom fram að skipulagssvæðið væri 20 ha að stærð. Væri það staðsett í Fannardal í Norðfirði, á Kirkjubólseyrum og afmarkaðist af nýjum Norðfjarðarvegi, Merkjalæk, Norðfjarðará og Kirkjubólsá. Væri svæðið austan við Stekkjarlæk að stærstum hluta skilgreint sem opið svæði til sérstakra nota skv. Aðalskipulagi Fjarðabyggðar 2007-2027. Hefði hestamannafélag afnotarétt til uppbyggingar félagsaðstöðu austan Stekkjarlækjar. Á vestari hluta svæðisins væri í gildi deiliskipulag fyrir vinnubúðir og steypustöð vegna framkvæmda við Norðfjarðargöng. Gert væri ráð fyrir því að nýtt deiliskipulag myndi fella það skipulag úr gildi. Svæði þar á milli og ofan við veg væri í aðalskipulagi skilgreint sem landbúnaðarland. Ráðgert væri að sá hluti svæðisins yrði skilgreindur upp á nýtt sem opið svæði til sérstakra nota. Yrði það nýtt sem hesthúsa- og búfjársvæði og í kjölfarið tekið úr ábúð. Þá hefði m.a. verið byggð reiðskemma og samkomusalur á svæðinu. Þar væri einnig 250 m langur hringvöllur og u.þ.b. 250 m löng skeiðbraut. Austan við reiðskemmuna hefði verið komið upp 800 m² gerði.

Deiliskipulagstillagan gerði m.a. ráð fyrir fimmtán hest- og búfjárhúsum við Kirkjubólseyri, og að unnt væri að stækka núverandi reiðskemmu og félagsheimili til vesturs. Samþykkti eigna-, skipulags- og umhverfisnefnd að kynna framlagðar tillögur fyrir almenningi og hagsmunaaðilum. Andmæltu kærendur ætluðum áformum með bréfum, dags. 20. og 28. júlí 2016. Málið var tekið fyrir að nýju á fundi nefndarinnar 21. júlí s.á og samþykkt að auglýsa tillögurnar til kynningar. Staðfesti bæjarráð greinda afgreiðslu 25. s.m. Enn komu kærendur að athugasemdum sínum með bréfi, dags. 23. nóvember 2016.

Málið var til umfjöllunar á fundi eigna-, skipulags- og umhverfisnefndar 12. desember 2016. Var eftirfarandi m.a. fært til bókar varðandi téða deiliskipulagstillögu: „Fyrir liggur að eigi síðar en 1998 var ákveðið að byggja upp aðstöðu fyrir hestamenn í Norðfirði á því svæði sem hér um ræðir og gengur tillaga [að] deiliskipulagi m.a. út á að stækka það svæði um 11,6 ha til að mæta þörfum þeirra sem nú nýta svæðið og skapa svigrúm fyrir frekari þróun og vöxt hestaíþróttarinnar. Eftir að hafa skoðað athugasemdir ábúenda og þeirra sjónarmið um áhrif deiliskipulagsins á búskap þeirra og þess sem fram kom á fundi með ábúendum 29. apríl 2015 um raunveruleg áhrif, þá telur nefndin að ekki sé gengið lengra í tillögu að deiliskipulagi en þörf er á til að ná þeim markmiðum sem stefnt er að með því. Af athugasemdum ábúenda verður ráðið að lagst er gegn gildistöku deiliskipulagsins í heild sinni, en ekki eru gerðar sérstakar kröfur um breytingar á því. Fram hefur komið að áður en tillagan var sett fram hafi verið fundað með ábúendum og í framhaldi af því leitast við að taka tillit til þeirra sjónarmiða, að því marki sem slíkt var talið unnt. Með vísan til þessa og áðurnefnds minnisblaðs er það afstaða nefndarinnar að ekki sé unnt að verða við mótmæltum ábúenda.“ Var mælt með að bæjarstjórn samþykkti framlagða tillögu án breytinga. Efnislega samhljóða bókun var gerð varðandi tillögu að breytingu á aðalskipulagi. Samþykkti bæjarstjórn framlagðar tillögur 15. s.m. og færði til bókar að með teknu tilliti til athugasemda ábúenda og sjónarmiða þeirra væri ekki gengið lengra en þörf væri á til að ná þeim markmiðum sem stefnt væri að.

Í kjölfarið voru tillögunar sendar Skipulagsstofnun til lögboðinnar afgreiðslu. Hvað breytingu á aðalskipulagi snerti benti stofnunin m.a. á að leyfi landbúnaðarráðherra þyrfti til að breyta landnotkun á landbúnaðarsvæðum. Leyfi sjávarútvegs- og landbúnaðarráðherra þess efnis lá fyrir 31. janúar 2017. Hinn 10. mars s.á. staðfesti Skipulagsstofnun fyrrnefnda breytingu á aðalskipulagi Fjarðabyggðar. Birtist auglýsing um gildistöku breytingarinnar í B-deild Stjórnartíðinda 24. mars 2017.

Skipulagsstofnun taldi að ekki væri unnt að taka afstöðu til deiliskipulagsins fyrr en umsögn Vegagerðarinnar lægi fyrir en að auki var bent á nokkur atriði sem þyrfti að lagfæra. Brugðist var við athugasemdum Skipulagsstofnunar og með bréfi stofnunarinnar til sveitarfélagsins, dags. 16. mars 2017, kom fram að ekki væri gerð athugasemd við að birt yrði auglýsing um gildistöku deiliskipulagsins. Var auglýsing þar um birt í B-deild Stjórnartíðinda 24. október 2017. Jafnframt því var fellt úr gildi deiliskipulag vinnubúða og athafnasvæðis vegna Norðfjarðarganga í Norðfirði.

Með bréfi sveitarfélagsins til kærenda, dags. 6. desember 2017, var tilkynnt um fyrirhugaða töku hluta jarðarinnar Kirkjubóls undan ábúð. Andmæltu kærendur enn á ný fyrirætlan sveitarfélagsins. Ákveðið var á fundi eigna-, skipulags- og umhverfisnefndar 8. janúar 2018 að taka 11,6 ha spildu í landi Kirkjubóls úr ábúð. Á fundi nefndarinnar 29. s.m. var ákveðið að breyta ákvörðuninni til að tryggja að engin óvissa væri um það landsvæði sem tekið væri undan ábúð, en spildan sem tekin væri úr ábúð væri minni samkvæmt fyrirliggjandi gögnum. Var síðan fært til bókar að samþykkt væri að taka allt land neðan þjóðvegar sem í dag félli undir ábúðarsamning aðila undan ábúð. Næmi stærð umræddrar spildu a.m.k. 5,5 ha en ekki meira en 7,4 ha skv. framlögðum uppdráttum.

Málsrök kærenda: Kærendur benda á að fram komi í 10. gr. byggingarbréfs, dags. 9. júní 1998, að þeim sem leiguliðum sé heimil ábúð jarðarinnar ævilangt frá 1. janúar 1998 að telja. Samkvæmt skilgreiningu í 10. mgr. 2. gr. ábúðarlaga nr. 80/2004 merki lífstíðarábúð í lögunum ævilanga ábúð. Sé ábúendum samkvæmt ákvæðum byggingarbréfsins tryggður allur réttur til skilgreindrar jarðar sem líkast því að hún væri þeirra eign. Verði mörkum leigujarða ekki hnikað án samþykkis ábúenda meðan lífstíðarábúð vari. Gildi ákvæði 22. og 23. gr. ábúðarlaga ekki um jarðir í lífstíðarábúð, en jafnvel þótt svo væri félli fyrirhuguð starfsemi á jörðinni ekki að þeim skilyrðum sem téð ákvæði setji fyrir töku lands úr ábúð.

Fyrirhuguð taka alls lands neðan Kirkjubólsvegar úr ábúð muni verða til mikilla óþæginda fyrir kærendur og stórspilla fyrir landbúnaði þeirra. Áhrif á búrekstur verði meiri en fram komi í mati Ráðgjafarmiðstöðvar landbúnaðarins. Missi þeir beitarmöguleika fyrir búfé sitt og hross. Þeir verði sviptir rétti til efnistöku til eigin nota og munu ekki hafa rétt til nýtingar á malarefni til búsnota. Muni kærendur ekki hafa aðgang að Norðfjarðará þar sem jörðin eigi veiðirétt. Að auki séu þeir með áform um endurreisn æðarvarps á umræddu svæði. Umferð búfjáreigenda um svæðið og fjöldi hrossa og sauðfjár geti valdið miklu ónæði skammt frá íbúðar- og útihúsum að Kirkjubóli. Um verulega skerðingu á landi sé að telja miðað við flatarmál lands Kirkjubóls á láglendi.

Stjórnsýsla í máli þessu sé aðfinnsluverð. Sveitarfélagið hafi komið fram sem einn aðili. Það hafi komið fram sem eigandi jarðarinnar Kirkjubóls, sem sveitarfélag sem bregst við kröfum hluta íbúa sinna um land og síðan sem skipulagsvald. Kærendur hafi mótmælt fyrirhuguðum skipulagsbreytingum á öllum stigum. Það hafi fyrst verið með bréfi sveitarfélagsins, dags. 24. janúar 2017, sem kærendur hafi fengið skrifleg andsvör við kröfum sínum.

Málsrök Fjarðabyggðar: Sveitarfélagið krefst þess að kröfum kærenda verði hafnað. Farið hafi verið í einu og öllu að lögum við meðferð málsins. Stjórnsýsla málsins hafi verið vönduð og leitast hafi verið við að taka tillit til sjónarmiða kærenda eins og frekast hafi verið unnt.

Ábúðarréttur feli í sér óbein eignarréttindi. Geti réttarstaða ábúenda aldrei orðið sterkari en réttarstaða eigenda lands eða jarða. Þegar af þeirri ástæðu geti ábúðarréttur kærenda ekki leitt til ógildingar á hinum kærðu skipulagsáætlunum. Ákvarðanir sem landeigandi taki á grundvelli ábúðarlaga nr. 80/2004 séu ekki kæranlegar til úrskurðarnefndarinnar, þó sú ákvörðun sé tekin í ljósi gildandi deiliskipulags. Mæli ábúðarlögin fyrir um meðferð ágreiningsmála er varði töku spildu úr ábúð.

Árið 1998 hafi verið mörkuð sú stefna, með samkomulagi við ábúendur og hestamannafélagið á svæðinu, að uppbygging á aðstöðu hestamanna og tengdri starfsemi skyldi vera á Kirkjubólseyrum. Það sé viðbúin og eðlileg þróun að slík frístundastarfsemi þurfi aukið rými. Kallað hafi verið eftir afstöðu ábúenda til slíkra hugmynda áður en skipulagsferlið hafi hafist. Þegar ljóst hafi orðið að þeir væru mótfallnir breytingum á nýtingu svæðisins hafi verið óskað upplýsinga um það með hvaða hætti fyrirhuguð starfsemi myndi trufla búrekstur þeirra. Hafi sveitarfélagið tekið afstöðu til athugasemda kærenda og ákveðið að fallast ekki á þær. Leiði það af 1. mgr. 32. gr. og 3. mgr. 41. gr. skipulagslaga nr. 123/2010 að sveitarfélagið sé bær aðili til að taka ákvarðanir sem gangi gegn athugasemdum sem borist hafi við skipulagsáætlanir.

Eitt markmið skipulagslaga sé að tryggja samráð við almenning og réttaröryggi einstaklinga og lögaðila þótt hagur heildarinnar sé hafður að leiðarljósi. Það sé því ekkert óeðlilegt við það að sveitarfélagið leggi mat á það hvort almannahagsmunir, sem geti verið hagsmunir hluta íbúa sveitarfélagsins, mæli með ákveðinni stefnu í skipulagsmálum umfram aðra. Sé það beinlínis hlutverk sveitarfélaga að gera slíkt, sbr. 1. gr. skipulagslaga. Lagt hafi verið mat á það af m.a. sérfræðingum á því sviði, s.s. Ráðgjafarmiðstöð landbúnaðarins, að umræddar skipulagsáætlanir hafi ekki mikil áhrif á tækifæri kærenda til að stunda búrekstur. Fallist hafi verið á að taka landið úr landbúnaðarnotkun.

Niðurstaða:
Kæra í máli þessu lýtur annars vegar að gildi þeirrar ákvörðunar sveitarstjórnar Fjarðabyggðar frá 15. desember 2016 um að samþykkja breytingu á Aðalskipulagi Fjarðabyggðar 2007-2027 vegna stækkunar á reit O5 á Kirkjubólseyrum og hins vegar að samþykkt sveitarstjórnar sama dag um deiliskipulag Kirkjubólseyra, hesthúsa- og búfjársvæðis.

Samkvæmt 3. mgr. 29. gr. skipulagslaga nr. 123/2010 er aðalskipulag háð samþykki sveitarstjórnar og staðfestingu Skipulagsstofnunar og ráðherra í þeim tilvikum sem hann skal staðfesta aðalskipulag. Fer um breytingu á aðalskipulagi eins og um gerð aðalskipulags sé að ræða, sbr. 1. mgr. 36. gr. laganna. Eins og að framan er rakið staðfesti Skipulagsstofnun fyrrgreinda breytingu á aðalskipulagi Fjarðabyggðar 10. mars 2017. Sæta ákvarðanir, sem Skipulagsstofnun og ráðherra ber að fyrrgreindum lögum að staðfesta, ekki kæru til úrskurðarnefndarinnar skv. 1. mgr. 52. gr. sömu laga. Af þeim sökum brestur úrskurðarnefndina vald til að endurskoða lögmæti breytinga á aðalskipulagi Fjarðabyggðar og verður þeim hluta málsins því vísað frá nefndinni.

Eins og áður er rakið var gerð breyting á Aðalskipulagi Fjarðabyggðar 2007-2027 samhliða gerð hins umdeilda deiliskipulags. Fól breytingin í sér að skipulagsreitur O5 á Kirkjubólseyrum var stækkaður úr 9 ha í 20 ha, en um er að ræða opið svæði til sérstakra nota. Fyrir breytinguna var umrædd spilda skilgreind sem landbúnaðarsvæði í aðalskipulagi og var hún leyst úr landbúnaðarnotum, sbr. 6. gr. jarðarlaga nr. 81/2004, í janúar 2017. Samkvæmt greinargerð með aðalskipulagsbreytingunni er landnotkun reits O5 svohljóðandi: „Á svæðinu er gert ráð fyrir aðstöðu fyrir hestaíþróttir og þeirri mannvirkjagerð og umhverfisfrágangi sem nýting svæðisins sem hestaíþróttasvæðis og svæðis fyrir annað frístundahúsdýrahald kallar á, s.s. hesthúsum, skeiðvelli og reiðskemmu.“ Gerir hið kærða deiliskipulag ráð fyrir því að umrætt svæði verði nýtt sem hesthúsa- og búfjársvæði. Var því áskilnaði 7. mgr. 12. gr. skipulagslaga um innbyrðis samræmi gildandi skipulagsáætlana gætt.

Úrskurðarnefndin hefur það hlutverk að úrskurða í kærumálum vegna stjórnvaldsákvarðana og í ágreiningsmálum vegna annarra úrlausnaratriða á sviði umhverfis- og auðlindamála, eftir því sem mælt er fyrir um í lögum á þessu sviði, sbr. 1. gr. laga nr. 130/2011 um úrskurðarnefnd umhverfis- og auðlindamála. Einskorðast valdheimildir úrskurðarnefndarinnar lögum samkvæmt við endurskoðun á lögmæti þeirra ákvarðana sem undir hana verða bornar. Kærendur mótmæla því eindregið að heimilt sé að taka hluta af jörðinni úr ábúð á grundvelli heimildar í byggingarbréfi eða með stoð í ábúðarlögum nr. 80/2004. Fram kemur í 14. tl. 2. gr. nefndra laga að rísi ágreiningur um skilgreiningu einstakra hugtaka samkvæmt ábúðarlögum skeri sjávarútvegs- og landbúnaðarráðherra úr, sbr. og forsetaúrskurð um skiptingu stjórnarmálefna milli ráðuneyta í Stjórnarráði Íslands. Fer sami ráðherra og með yfirstjórn þeirra mála sem ábúðarlög gilda um skv. 3. gr. þeirra. Er það því ekki á færi úrskurðarnefndarinnar að taka til úrlausnar þau álitamál er lúta að ábúðarrétti kærenda, enda ekki á þann veg mælt í lögum.

Gerð var skipulagslýsing vegna breytinga á aðalskipulagi Fjarðabyggðar og hinnar umdeildu deiliskipulagstillögu og umsagna um hana leitað. Tillagan var auglýst til kynningar og svo tekin til umræðu hjá sveitarstjórn að lokinni umfjöllun eigna-, skipulags- og umhverfisnefndar og hún samþykkt. Framkomnum athugasemdum var svarað. Gildistaka deiliskipulagsins var auglýst í B-deild Stjórnartíðinda að undangenginni lögmæltri athugun Skipulagsstofnunar. Var málsmeðferð því í samræmi við ákvæði skipulagslaga.

Jörðin Kirkjuból liggur bæði ofan og neðan Norðfjarðarvegar. Með byggingarbréfi, dags. 9. júní 1998, er ábúendum leigð jörðin Kirkjuból og er því svo lýst að vestan Stekkjarlækjar nái hið leigða land suður fyrir Kirkjubólsveg að Norðfjarðará. Sama dag gerði sveitarfélagið samning um afnot hestamannafélags af Kirkjubólseyrum í Norðfirði og er því svo lýst að landið afmarkist af Norðfjarðará að sunnan, Merkjalæk að austan, Kirkjubólsveg að norðan og Stekkjarlæk að vestan. Hið umdeilda deiliskipulag tekur til svæðisins neðan vegar, beggja vegna Stekkjarlækjar, auk spilduenda ofan vegar vegna fyrirhugaðra undirganga undir Norðfjarðarveg. Svæðið er 20 ha að stærð. Með deiliskipulaginu er skilgreint búfjársvæði í landi Kirkjubóls og m.a. ákvörðuð staðsetning lóða fyrir hesthús og annan frístundabúskap. Samkvæmt breyttu aðalskipulagi er svæði sem áður var skilgreint landbúnaðarland nú opið svæði til sérstakra nota og í deiliskipulagi kemur fram að ábúendur á Kirkjubóli hafi nýtt landið, framræst tún og beitiland. Sveitarfélagið leitaði umsagnar Ráðgjafarmiðstöðvar landbúnaðarins vegna beiðni sveitarfélagsins um leyfi ráðherra til að leysa landið úr landbúnaðarnotum. Kom fram í umsögninni að samkvæmt loftmynd væri ræktunarland á svæðinu um 2,1 ha og væru ræktunarskilyrði í meðallagi og góð. Einnig myndi skerðast spilda sem nýtt væri til fóðuröflunar. Væri hugsanlega um skerðingu fyrir ábúendur að ræða auk þess sem beitiland og hlunnindi þeirra myndi skerðast, s.s. æðarvarp. Áhrif á nálægar bújarðir væru metin lítil nema þá með skertu aðgengi að ánni.

Samkvæmt 7. gr. sveitarstjórnarlaga nr. 138/2011 er sveitarfélögum skylt að annast þau verkefni sem þeim eru falin í lögum, en þeim er að lögum t.a.m. veitt víðtækt skipulagsvald í
samræmi við ákvæði skipulagslaga. Að sama skapi geta þau sem lögaðilar átt eignir. Það breytir hins vegar ekki þeirri skyldu þeirra að annast lögboðin verkefni sín, m.a. að gera skipulagsáætlanir, að gættum málsmeðferðarreglum skipulagslaga og stjórnsýslulaga nr. 37/1993. Við meðferð málsins var aflað umsagna nokkurra aðila og verður ekki annað ráðið af greinargerð og uppdrætti en að tekið hafi verið tillit til þeirra ábendinga sem gerðar voru af hálfu þeirra. Er og ekkert annað sem bendir til þess að rannsókn málsins hafi verið áfátt. Frá árinu 1998 hefur tvenns konar starfsemi þrifist innan jarðarinnar Kirkjubóls, neðan vegar, auk þess sem þar hefur verið aðstaða vegna gerðar Norðfjarðarganga. Með hinni kærðu skipulagsákvörðun hefur sveitarfélagið tekið þá afstöðu að byggja frekar upp aðstöðu hestamanna neðan vegar, að einhverju leyti á kostnað hefðbundins landbúnaðar sem þar hefur verið stundaður. Það markmið er í sjálfu sér málefnalegt. Er það enda hlutverk sveitarstjórnar að vega og meta þá hagsmuni sem undir eru og nota skipulagsvaldið til að þróa umhverfi í sveitarfélaginu þótt ljóst sé að við það verði e.t.v. gengið á hagsmuni eins til hagsbóta fyrir aðra á skipulagssvæðinu. Svo sem fram kemur í málavaxtalýsingu er ræktað land jarðarinnar Kirkjubóls 21,5 ha og er því um tæplega 10% skerðingu á ræktunarlandi þess að ræða miðað við umsögn Ráðgjafamiðstöðvar landbúnaðarins, auk annarrar skerðingar, öll neðan vegar. Að mati úrskurðarnefndarinnar voru til staðar skipulagsrök fyrir því að bæta við aðstöðu hestamanna neðan vegar, enda verður ekki séð að stækkun ofan vegar myndi leiða til minni skerðingar fyrir kærendur þar sem ræktunarland þeirra er að mestum hluta. Þykir þannig ekki einsýnt að unnt hefði verið að ná markmiðum skipulagsins með öðru og vægara móti. Þá kemur fram í greinargerð deiliskipulagsins að gert sé ráð fyrir nýjum akvegi að Norðfjarðará til að tryggja aðgengi ábúenda á Kirkjubóli og annarra að ánni.

Loks er rétt að benda á að skipulagslög gera ráð fyrir því að gildistaka skipulagsáætlana geti haft í för með sér röskun á einstökum fasteignaréttindum. Felur ákvörðun um deiliskipulag þó ekki í sér ráðstöfun á beinum eða óbeinum eignarréttindum, en standi slík réttindi í vegi fyrir framkvæmd skipulags getur komið til eignarnáms skv. 50. gr. skipulagslaga eða eftir atvikum til bótagreiðslna í samræmi við 51. gr. laganna. Slík álitaefni heyra þó ekki undir úrskurðarnefndina heldur eftir atvikum undir dómstóla.

Með vísan til alls þess sem að framan er rakið var hin kærða deiliskipulagsákvörðun ekki haldin neinum þeim form- eða efnisannmörkum að ógildingu valdi og verður kröfu kærenda þar um því hafnað.

Uppkvaðning úrskurðar í máli þessu hefur dregist sökum mikils fjölda og umfangs mála sem skotið hefur verið til úrskurðarnefndarinnar.

Úrskurðarorð:

Hafnað er kröfu kærenda um ógildingu á ákvörðun bæjarstjórnar Fjarðabyggðar frá 15. desember 2016 um að samþykkja deiliskipulag Kirkjubólseyra, hesthúsa- og búfjársvæðis í Norðfirði.

Kærumáli þessu er að öðru leyti vísað frá úrskurðarnefndinni.

134/2017 Þrastargata

Með

Árið 2018, mánudaginn 19. febrúar, tók Nanna Magnadóttir, formaður úrskurðarnefndar umhverfis- og auðlindamála fyrir mál nr. 134/2017 með heimild í 3. mgr. 3. gr. laga nr. 130/2011.

Í málinu er nú kveðinn upp til bráðabirgða svofelldur

úrskurður
um kröfu kæranda um frestun réttaráhrifa:

Með bréfi til úrskurðarnefndar umhverfis- og auðlindamála, dags. 14. nóvember 2017, er barst nefndinni sama dag, kærir  eigandi Þrastargötu 7. Reykjavík, þá ákvörðun borgarráðs Reykjavíkur frá 7. september 2017 um að samþykkja breytingu á deiliskipulagi Fálkagötureits vegna Þrastargötu 1 og 5. Er þess krafist að ákvörðunin verði felld úr gildi og að framkvæmdir á grundvelli hennar verði stöðvaðar á meðan málið er til meðferðar hjá úrskurðarnefndinni. Verður að skilja þá kröfu kæranda svo að krafist sé frestunar réttaráhrifa hinnar kærðu ákvörðunar og verður nú tekin afstaða til þeirra kröfu.

Málsatvik og rök: Á fundi borgarráðs Reykjavíkur 7. september 2017 var staðfest samþykkt umhverfis- og skipulagsráðs frá 30. ágúst s.á. um breytingu á deiliskipulagi Fálkagötureits vegna Þrastargötu 1 og 5. Auglýsing um breytinguna birtist í B-deild Stjórnartíðinda 26. október s.á. Breytingin felur í sér heimild fyrir viðbyggingu við Þrastargötu 5, að lóðin Þrastargötu 1 verði aftur hluti sameiginlegrar lóðar Þrastargötu 1-11/Smyrilsvegar 29 og 31, skilgreiningu kvaða um gangstíga og aðkomu neyðarbíla og áréttingu á skilmálum um fjölda bílastæða.

Niðurstaða: Í 1. mgr. 5. gr. laga nr. 130/2011 um úrskurðarnefnd umhverfis- og auðlindamála er tekið fram að kæra til úrskurðarnefndarinnar fresti ekki réttaráhrifum kærðrar ákvörðunar en jafnframt er kæranda þar heimilað að krefjast stöðvunar framkvæmda til bráðabirgða séu þær hafnar eða yfirvofandi. Þá getur úrskurðarnefndin að sama skapi frestað réttaráhrifum ákvörðunar sem felur ekki í sér heimild til framkvæmda, komi fram krafa um það af hálfu kæranda, sbr. 3. mgr. nefndrar 5. gr. Með sama hætti er kveðið á um það í 26. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993 að kæra til æðra stjórnvalds fresti ekki réttaráhrifum ákvörðunar en þó sé heimilt að fresta réttaráhrifum hinnar kærðu ákvörðunar til bráðabirgða meðan málið er til meðferðar hjá kærustjórnvaldi þar sem ástæður mæli með því. Tilvitnuð lagaákvæði bera með sér að meginreglan er sú að kæra til æðra stjórnvalds frestar ekki réttaráhrifum kærðrar ákvörðunar og eru heimildarákvæði fyrir stöðvun framkvæmda eða frestun réttaráhrifa kærðar ákvörðunar undantekning frá nefndri meginreglu sem skýra ber þröngt. Verða því að vera ríkar ástæður eða veigamikil rök fyrir ákvörðun um frestun réttaráhrifa og stöðvun framkvæmda

Mál þetta snýst um gildi deiliskipulagsákvörðunar. Gildistaka deiliskipulags felur ekki í sér heimildir til að hefja framkvæmdir heldur þarf til að koma sérstök stjórnvaldsákvörðun sem kæranleg er til úrskurðarnefndarinnar eins og á við um veitingu byggingar- eða framkvæmdaleyfis með stoð í skipulagi, sbr. 11. gr. og 13. gr. mannvirkjalaga nr. 160/2010 og 13., 14. og 15. gr. skipulagslaga nr. 123/2010. Í kærumáli vegna greindra stjórnvaldsákvarðana er eftir atvikum unnt að gera kröfu um stöðvun framkvæmda til bráðabirgða skv. 5. gr. laga nr. 130/2011. Af þessu leiðir að jafnaði sé ekki tilefni til að beita heimild til stöðvunar framkvæmda eða frestunar réttaráhrifa í kærumálum er varða gildi deiliskipulagsákvarðana.

Þegar litið er til fyrrgreindra lagaákvæða og eðlis deiliskipulagsákvarðana, verður ekki séð að knýjandi nauðsyn sé á að fallast á kröfu kæranda um stöðvun framkvæmda sem gert er ráð fyrir í hinni kærðu deiliskipulagsbreytingu.

Úrskurðarorð:

Kröfu kæranda um frestun réttaráhrifa hinnar kærðu deiliskipulagsákvörðunar er hafnað.

13/2018 Edenreitur

Með

Árið 2018, föstudaginn 9. febrúar, tók Nanna Magnadóttir, formaður úrskurðarnefndar umhverfis- og auðlindamála, með heimild í 3. mgr. 3. gr. laga nr. 130/2011, fyrir:

Mál nr. 13/2018, kæra á ákvörðun bæjarstjórnar Hveragerðis frá 14. desember 2017 um að samþykkja deiliskipulag fyrir Edenreit.

Í málinu er nú kveðinn upp svofelldur

úrskurður:

Með bréfi til úrskurðarnefndar umhverfis- og auðlindamála, dags. 25. janúar 2018, er barst nefndinni sama dag, kærir eigandi að Þelamörk 52-54, Hveragerði, þá ákvörðun bæjarstjórnar Hveragerðis frá 14. desember 2017 að samþykkja deiliskipulagið Miðbær-Edenreitur. Er þess krafist að ákvörðunin verði felld úr gildi.

Þess er jafnframt krafist að framkvæmdir verði stöðvaðar á meðan málið er til meðferðar fyrir úrskurðarnefndinni. Þykir málið nægilega upplýst til að það verði tekið til endanlegs úrskurðar. Er því ekki tilefni til að taka afstöðu til stöðvunarkröfu kæranda.

Gögn málsins bárust úrskurðarnefndinni frá Hveragerðisbæ 6. febrúar 2018.

Málsatvik og rök: Nýtt deiliskipulag fyrir Edenreit í Hveragerði var birt  með auglýsingu í B-deild Stjórnartíðinda 21. desember 2017. Gerir deiliskipulagið ráð fyrir 77 nýjum íbúðum í 2-10 íbúða fjöleignarhúsum á allt að tveimur hæðum. Einnig er gert ráð fyrir torgi/gróðurhúsi innan skipulagssvæðisins.

Kærandi bendir á að fyrirhugaðar byggingar á fjöleignarhúsum á lóðarmörkum lóðar hans, þar sem hann reki gróðurhús og garðplöntusölu, muni hafa veruleg áhrif á rekstur hans og valda honum gríðarlegu fjártjóni. Framkvæmdir á grundvelli hinnar kærðu ákvörðunar myndu nánast eyðileggja framtíðarmöguleika lóðar hans og því sé grenndarréttur hans í máli þessu ekki virtur. Kærandi hafi í byrjun janúar 2018 tekið eftir auglýsingu deiliskipulagsáætlunarinnar í B-deild Stjórnartíðinda frá 21. desember 2017, en tilkynningu þar um hafi ekki verið að finna á heimasíðu bæjarins.

Af hálfu Hveragerðisbæjar er m.a. bent á að deiliskipulagið hafi tekið gildi með auglýsingu nr. 1124/2017 í B-deild Stjórnartíðinda 21. desember 2017. Hafi kærufrestur hafi því verið liðinn gagnvart kæranda, enda miðist upphaf hans við þann dag, sbr. 2. mgr. 4. gr. laga nr. 130/2011 um úrskurðarnefnd umhverfis- og auðlindamála.

Niðurstaða: Samkvæmt 2. mgr. 4. gr. laga nr. 130/2011 um úrskurðarnefnd umhverfis- og auðlindamála er kærufrestur til úrskurðarnefndarinnar einn mánuður frá því að kæranda varð kunnugt eða mátti vera kunnugt um ákvörðun þá sem kæra lýtur að. Sé um að ræða ákvörðun sem sætir opinberri birtingu telst kærufrestur frá birtingu ákvörðunar. Í 28. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993 er fjallað um áhrif þess ef kæra berst að liðnum kærufresti. Ber þá samkvæmt 1. mgr. ákvæðisins að vísa kæru frá nema að afsakanlegt verði talið að kæran hafi ekki borist fyrr eða veigamiklar ástæður mæli með því að kæran verði tekin til efnismeðferðar.

Hin kærða ákvörðun var birt í B-deild Stjórnartíðinda 21. desember 2017. Tók kærufrestur því að líða 22. desember, sbr. 1. mgr. 8. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993, og mátti kæranda vera kunnugt um hina kærðu deiliskipulagsákvörðun frá opinberri birtingu hennar. Kæra í máli þessu barst 25. janúar 2018, eða þremur dögum eftir að kærufresti lauk. Með vísan til þess sem að framan er rekið verður máli þessu vísað frá úrskurðarnefndinni.

Úrskurðarorð:

Kærumáli þessu er vísað frá úrskurðarnefndinni.

32/2016 Golfvöllur Blikastaðanesi

Með

Árið 2018, fimmtudaginn 1. febrúar, kom úrskurðarnefnd umhverfis- og auðlindamála saman til fundar í húsnæði nefndarinnar að Skuggasundi 3, Reykjavík. Mætt voru Nanna Magnadóttir forstöðumaður, Ásgeir Magnússon dómstjóri og Þorsteinn Þorsteinsson byggingarverkfræðingur.

Fyrir var tekið mál nr. 32/2016, kæra á ákvörðun bæjarstjórnar Mosfellsbæjar, sem birt var í B-deild Stjórnartíðinda 19. febrúar 2016, um að samþykkja breytingu á deiliskipulagi Blikastaðaness, Mosfellsbæ.

Í málinu er nú kveðinn upp svofelldur

úrskurður:

Með bréfi til úrskurðarnefndar umhverfis- og auðlindamála, dags. 17. mars 2016, er barst nefndinni sama dag, þá er kærð ákvörðun bæjarstjórnar Mosfellsbæjar frá 3. febrúar 2016 að samþykkja breytingu á deiliskipulagi Blikastaðaness í Mosfellsbæ. Krefst kærandi þess að hin kærða ákvörðun verði felld úr gildi.

Með bréfi sama aðila til nefndarinnar, dags. 4. maí 2016, er móttekið var sama dag hjá úrskurðarnefndinni, er jafnframt kærð ákvörðun bæjarstjórnar Mosfellsbæjar frá 27. apríl 2016 um að veita framkvæmdaleyfi fyrir gerð bílastæða við golfvöllinn á Blikastaðanesi og aðkomuvegar að þeim. Krefst kærandi þess að sú ákvörðun verði einnig felld úr gildi. Kærandi fór jafnframt fram á stöðvun framkvæmda til bráðabirgða, en þeirri kröfu var hafnað með úrskurði úrskurðarnefndarinnar 24. maí 2016.

Verður síðara kærumálið, sem er númer 43/2016, sameinað máli þessu og er það nú tekið til efnislegrar meðferðar.

Gögn málsins bárust 29. mars og 11. maí 2016.

Málavextir: Árið 2005 öðlaðist gildi deiliskipulag Blikastaðaness í Mosfellsbæ. Samkvæmt greinargerð þess var á skipulagssvæðinu gert ráð fyrir níu holu golfvelli, golfskála, áhaldahúsi/efnisgeymslu og höggæfingasvæði. Skipulagssvæðið væri um 45 ha að stærð. Afmarkaðist það af sjó til norðurs og vesturs, Úlfarsá og væntanlegri byggð á Blikastaðalandi til suðurs og núverandi golfvelli til austurs. Aðkoma að lóð golfskálans væri frá Baugshlíð um safngötu á Blikastaðalandi utan skipulagssvæðisins. Reiknað væri með að allt að 140 bílastæðum yrði komið fyrir utan skipulagssvæðisins og yrði gerð grein fyrir þeim í deiliskipulagi þess svæðis. Umframstæði yrðu leyst innan lóðar. Á skipulagsuppdrætti voru sýnd lóðamörk og byggingarreitur golfskála norðvestan við íbúðarbyggð að Þrastarhöfða. Einnig var færður inn á uppdráttinn, sunnan við byggingareit golfskála og vestan við lóðir að Þrastarhöfða, texti um að bílastæði golfskála yrðu nánar útfærð utan skipulagssvæðisins. Þá var tekið fram í greinargerðinni að staðsetningin væri sýnd til skýringar en væri ekki bindandi. Yrði endanleg staðsetning og frágangur unninn í samráði Mosfellsbæjar og golfklúbbsins. Á árinu 2007 tók gildi breyting á umræddu deiliskipulagi, er fól m.a. í sér að byggingarreitur golfskála var stækkaður og hann færður fjær byggð við Þrastarhöfða.

Með kynningarbréfi Golfklúbbs Mosfellsbæjar, dags. 19. maí 2015, til íbúa í nágrenni golfvallarins var upplýst um nokkur atriði er lytu að aðstöðu klúbbsins. Var tekið fram að til stæði að færa hana frá núverandi staðsetningu við Hlíðavöll á nýja lóð fyrir ofan Blikastaðanes. Á fundi skipulagsnefndar Mosfellsbæjar 18. ágúst 2015 var samþykkt að auglýsa tillögu að breytingu á deiliskipulagi golfvallarins um að lóð og byggingarreitur golfskála færðist til vesturs. Samþykkti bæjarstjórn greinda afgreiðslu 26. s.m. Breytingartillagan var lögð fram að nýju á fundi skipulagsnefndar 1. september s.á. með þeirri viðbót að skipulagssvæði golfvallarins var stækkað og áformuð bílastæði því innan þess. Var sú afgreiðsla samþykkt á fundi bæjarstjórnar 9. s.m. Bárust sameiginlegar athugasemdir á kynningartíma tillögunnar frá lóðarhöfum Þrastarhöfða 53 og 55 er lutu m.a. að staðsetningu bílastæðanna. Skipulagsnefnd tók málið fyrir að nýju 10. nóvember 2015 og bókaði að auglýst tillaga væri samþykkt með leiðréttingu um gólfkóta golfskála. Jafnframt voru samþykkt drög að svörum við framkomnum athugasemdum þar sem m.a. kom fram að bílastæðum hefði verið fækkað um níu frá fyrstu tillögu að útfærslu þeirra. Samþykkti bæjarstjórn nefnda afgreiðslu 18. s.m.

Í kjölfarið var deiliskipulagið sent Skipulagsstofnun til lögboðinnar afgreiðslu. Gerði stofnunin athugasemd við að birt yrði auglýsing um gildistöku breytingarinnar þar sem hvorki væri gerð fullnægjandi grein fyrir aðkomuleið að golfvellinum í skilmálum né væri hún innan afmarkaðs deiliskipulagssvæðis. Á fundi skipulagsnefndar 26. janúar 2016 var fært til bókar að lagður væri fram til kynningar uppdráttur, sem endurskoðaður hefði verið með tilliti til athugasemda Skipulagsstofnunar. Samþykkti bæjarstjórn afgreiðsluna 3. febrúar s.á. Hlaut deiliskipulagið gildi með birtingu auglýsingar þar um í B-deild Stjórnartíðinda 19. febrúar 2016.

Með umsókn Golfklúbbs Mosfellsbæjar og Mosfellsbæjar til skipulagsfulltrúa Mosfellsbæjar, dags. 5. apríl 2016, var óskað eftir framkvæmdaleyfi fyrir gerð bílastæða við nýja íþróttamiðstöð, ásamt aðkomuvegi að þeim frá Æðarhöfða. Var umsóknin samþykkt á fundi skipulagsnefndar 19. s.m. Afgreiðsla nefndarinnar var samþykkt af bæjarstjórn 27. s.m. og framkvæmdaleyfið gefið út 28. apríl 2016. Tekur hið kærða leyfi til jarðvegsskipta, fyllinga og yfirborðsfrágangs 130 bílastæða og 370 m vegar með malarlagi, auk annars lokafrágangs, s.s. grjóthleðslna og þökulagningar.

Málsrök kæranda: Kærandi telur ljóst að starfsemi á vegum golfklúbbsins muni verða mun umfangsmeiri en kærandi og aðrir íbúar nærliggjandi íbúðarhúsa hafi mátt gera ráð fyrir samkvæmt eldra deiliskipulagi. Golfklúbburinn sé með veitinga- og vínveitingarleyfi og muni umrætt húsnæði vera í útleigu að hluta til. Stefnt sé að því að félagsmenn hafi aðgang að íþróttamiðstöðinni allan sólarhringinn og sé það til þess fallið að valda mun meira óhagræði fyrir íbúa Þrastarhöfða 53 og 55 en áður. Muni fyrirhuguð starfsemi illa samræmast hljóðlátri íbúðarbyggð og hafa áhrif á íbúa nærliggjandi húsa.

Breytt starfsemi í húsnæði golfklúbbsins hafi ekki verið nægilega vel kynnt. Upphaflega hafi verið gert ráð fyrir byggingarreit fyrir golfskála en nú eigi að reisa nýja íþróttamiðstöð. Nauðsynlegt hafi verið að skýra íbúum aðliggjandi húsa frá fyrirhugðum breytingum. Breytingartillagan hafi því ekki verið rökstudd með viðeigandi hætti, líkt og kveðið sé á um í gr. 5.8.5.2. í skipulagsreglugerð nr. 90/2013. Í auglýstri verkefnislýsingu hafi ekki verið minnst einu orði á íþróttamiðstöð, aðeins fjallað um byggingarreit fyrir golfskála.
Staðsetning umræddra bílastæða muni hafa í för með sér veruleg grenndaráhrif gagnvart kæranda. Feli þau í sér í óhæfilega röskun á hagsmunum og lífsgæðum hans, auk þess sem verðgildi fasteignar hans rýrni. Í upphaflegu deiliskipulagi hafi verið áætlað ansi stórt svæði fyrir bílastæði og nýja íbúðarbyggð. Hafi kærandi ekki mátt gera ráð fyrir því að bílastæðin yrðu staðsett beint fyrir utan íbúðarhús hans, nánast í bakgarði lóðarinnar. Breyting sú sem gerð hafi verið vegna athugasemda kæranda hafi ekki teljanleg áhrif. Á deiliskipulagsuppdrætti megi sjá að rétt um 4,7 m séu á milli bílastæðaplansins og lóðarmarka Þrastarhöfða 53. Þá sé staðsetning púttflatar framan við bílastæðin og gegnt lóðarmörkum Þrastarhöfða 55 til þess fallin að auka slysahættu.

Ekki hafi verið gætt meðalhófs við meðferð málsins í samræmi við 12. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993. Óumdeilt sé að töluvert fleiri valkostir hafi staðið til boða, í mun meiri fjarlægð frá nærliggjandi húsum. Sé staðsetning golfvallar svo nærri íbúðarbyggð fordæmalaus á landinu öllu. Hafi ákvæðum gr. 5.2.1. og gr. 5.3.2.8. í skipulagsreglugerð ekki verið fylgt með fullnægjandi hætti við ákvarðanatökuna.

Þá hafi framkvæmdir verið hafnar fyrir útgáfu framkvæmdaleyfisins. Hafi skipulagsfulltrúi því með réttu átt að stöðva þær í samræmi við 16. gr. reglugerðar nr. 772/2012 um framkvæmdaleyfi.

Málsrök sveitarfélagsins:
Sveitarfélagið krefst þess að kröfum kæranda verði hafnað. Gætt hafi verið að öllum lögum og reglum við gerð og auglýsingu hins umdeilda deiliskipulags.

Allt frá samþykkt deiliskipulagsins árið 2004 hafi legið fyrir að gert væri ráð fyrir 140 bílastæðum fyrir golfvöllinn á því svæði sem hin kærða skipulagsbreyting taki til. Hljóti kærandi að hafa gert sér grein fyrir þessu áður en hann hafi fest kaup á fasteign sinni árið 2011. Þótt staðsetning bílastæðanna hafi ekki legið nákvæmlega fyrir á þeim tíma hafi deiliskipulagið gefið til kynna að þau yrðu í námunda við Þrastarhöfða 53. Byggingarreitur golfskála, í næsta nágrenni við hús kæranda, hafi verið sýndur í deiliskipulagi Þrastarhöfða, samþykktu árið 2004. Fjarlægð frá bílastæðum að lóðarmörkum Þrastarhöfða 53 sé ekki 4,7 m heldur 12,5 m, eftir að felld hafi verið út níu bílastæði, miðað við upphaflegar tillögur, til að koma við móts við sjónarmið kæranda og í því skyni að gæta meðalhófs. Við það hafi bílastæðin færst um 5 m fjær lóðunum en áformað hafi verið, en í staðinn komið grænt belti.

Í upphaflegu deiliskipulagi golfvallarins hafi byggingarreitur fyrir golfskála verið í 15 m fjarlægð frá lóðarmörkum Þrastarhöfða 55. Árið 2006 hafi verið samþykkt að mörk hans væru færð í rúmlega 30 m fjarlægð frá fyrrnefndri lóð, en skálinn hafi þó í megindráttum verið áfram á sama stað. Með hinni kærðu breytingu færist skálinn enn fjær íbúðarlóðunum, eða í 55 m fjarlægð. Breyting sú sem nú sé kærð muni því ekki valda kæranda auknu ónæði eða skerða hagsmuni hans umfram það skipulag sem gilt hafi, heldur fremur hið gagnstæða. Samkvæmt hinu breytta skipulagi muni fyrirhugað hús liggja lægra í landinu en áður var fyrirhugað. Þannig verði það lítt sjáanlegt frá Þrastarhöfða 53, eða a.m.k. síður en fyrra deiliskipulag hafi gert ráð fyrir. Hafi þetta verið gert til að húsið skerti ekki útsýni frá nærliggjandi húsum og til þess að minnka mögulegt ónæði af starfseminni.

Ekki verði séð að í notkun hugtaksins íþróttamiðstöð felist mun umfangmeiri starfsemi en kærandi hafi mátt gera ráð fyrir. Sveitarfélaginu sé ekki kunnugt um að starfseminni hafi verið lýst með öðrum hætti áður en kærandi eignaðist fasteign sína. Fyrirhuguð starfsemi sé í góðu samræmi við þá starfsemi sem almennt megi búast við í golfskálum. Golfklúbburinn sé þegar með veitinga- og vínveitingarleyfi án þess að það hafi haft í för með sér ónæði. Ætti starfsemi hússins ekki að valda kæranda ónæði, eða a.m.k. ekki meira ónæði en almennt megi búast við í þéttbýli. Fari hins vegar svo hafi bærinn heimild til að bregðast við því, a.m.k. hvað varði ónæði af völdum veitinga í húsinu. Þá stafi lítil slysahætta af púttflöt, enda slysahætta minnst þegar golfboltinn sé næst jörðu. Nú þegar sé púttflöt við núverandi golfskála mjög nálægt byggð.

Athugasemdir leyfishafa: Golfklúbbi Mosfellsbæjar var tilkynnt um framkomnar kærur og honum gefinn kostur á því að koma á framfæri athugasemdum við þær, en hann hefur ekki látið málið til sín taka.

Niðurstaða: Í máli þessu er deilt um lögmæti breytinga á deiliskipulagi Blikastaðaness, en breytingarnar felast m.a. í færslu lóðar og byggingarreits íþróttamiðstöðvar/golfskála. Jafnframt er nefnd lóð stækkuð. Þá er skipulagssvæðið stækkað til suðurs, vestan lóða við Þrastarhöfða, og þar gert ráð fyrir bílastæðum. Á skipulagsuppdrætti er einnig sýnd lega bráðabirgðavegar að bílastæðunum. Eru umrædd bílastæði vestan við íbúðarhúsalóð kæranda, í yfir 10 m fjarlægð, og liggur göngustígur þar á milli.

Kærandi ber fyrir sig að skort hafi á rökstuðning fyrir breytingu á starfseminni og vísar í því sambandi til gr. 5.8.5.2. í skipulagsreglugerð nr. 90/2013. Þar segir m.a. að í greinargerð skuli lýsa breytingunni, forsendum hennar, rökstuðningi fyrir henni, samráði við hagsmunaaðila og samræmi við aðalskipulag. Þá telur kærandi að fyrirhuguð starfsemi samræmist ekki hljóðlátri íbúðarbyggð og vísar til gr. 5.3.2.8. í skipulagsreglugerð, þar sem fjallað er um að þess skuli gæta að atvinnustarfsemi í íbúðarbyggð valdi sem minnstum óþægindum vegna bílaumferðar, hávaða, ljósanotkunar eða annars ónæðis og að öruggar og greiðar göngu- og hjólaleiðir séu að skólum og annarri nærþjónustu.

Golfvöllurinn og aðstaða honum tengd er samkvæmt Aðalskipulagi Mosfellsbæjar 2011-2030 á opnu svæði til sérstakra nota, en bílastæði þau og aðkomuvegur sem hin kærða deiliskipulagsbreyting tekur til eru á skilgreindu íbúðarsvæði. Gerir skipulagsreglugerð ráð fyrir því að landnotkun geti verið mismunandi innan sama skipulagssvæðis, en jafnframt skal að því gætt að hægt sé að uppfylla kröfur annarra laga, s.s. um hljóðvist. Liggur ekki annað fyrir en að svo verði á umræddu svæði, auk þess sem áskilnaði um innbyrðis samræmi skipulagsáætlana er fullnægt, sbr. 7. mgr. 12. gr. skipulagslaga nr. 123/2010.

Skipulagslög hafa það m.a. að markmiði að tryggja að samráð sé haft við almenning við gerð skipulagsáætlana, þannig að honum sé gefið tækifæri til að hafa áhrif á ákvörðun stjórnvalda við gerð slíkra áætlana. Um samráð og samráðsaðila við gerð deiliskipulags er sérstaklega fjallað í gr. 5.2.1. í skipulagsreglugerð, en samkvæmt 1. mgr. þeirrar greinar skal eftir föngum leita eftir sjónarmiðum og tillögum íbúa, umsagnaraðila og annarra þeirra sem hagsmuna eiga að gæta. Tillaga skipulagsbreytingarinnar var auglýst til kynningar og kom kærandi að athugasemdum sínum í málinu, sem í kjölfarið var svarað efnislega af hálfu skipulagsyfirvalda. Kom fram í þeim svörum að bílastæðum hefði verið fækkað um níu frá fyrstu tillögu að útfærslu þeirra. Verður ekki annað séð en að lögbundið samráð hafi þannig farið fram, en lóð kæranda liggur ekki að hinu breytta deiliskipulagssvæði.

Áður en tillaga að hinni kærðu deiliskipulagsbreytingu var auglýst til kynningar hafði sveitarfélagið kynnt skipulagslýsingu deiliskipulags við Æðarhöfða, en meðal markmiða þess var að koma fyrir aðkomu og bílastæðum „þar sem bygging nýja golfskálans er nú í bígerð“. Ekki var þó lokið við gerð þessa deiliskipulags, heldur auglýst til kynningar tillaga að breytingu á deiliskipulagi Blikastaðaness, eins og fyrr greinir. Af hálfu kæranda var óskað upplýsinga hjá sveitarfélaginu um fyrirhugaða starfsemi íþróttamiðstöðvar og í svarbréfi frá framkvæmdastjóra golfklúbbsins 25. september 2015 sagði m.a. eftirfarandi: „Í húsinu verður að finna hefðbundna aðstöðu eins og skrifstofur, búningsklefa, móttöku, afgreiðslu á golfvörum, veitingasölu, hátíðasal, fjölnotarými, ásamt því að á neðri hæð byggingarinnar verða svæði til iðkunar golfs innandyra, eins og til að mynda golfhermar, æfingaflöt og svæði til golfleikfimi.“ Þá var tekið fram að aðstaðan yrði leigð út að einhverju marki. Af framangreindu verður ráðið að um nokkuð viðameiri starfsemi verður að ræða í umræddu húsnæði en áður hefur verið, en ekki verður hins vegar séð að eðli hennar sé breytt frá því sem áður var. Má og fallast á með sveitarfélaginu að hún sé í samræmi við þá starfsemi sem almennt megi búast við í golfskálum. Þá verður að ætla að sú breyting að færa byggingarreit hússins ívið fjær lóð kæranda geti haft minna ónæði í för með sér fyrir lóðarhafa nærliggjandi húsa en verið hefði að óbreyttri staðsetningu.

Eins og fram kemur í málavaxtalýsingu var tekið fram í greinargerð með deiliskipulagi golfvallarins, er tók gildi árið 2005, að allt að 140 bílastæði yrðu utan við skipulagsreitinn. Texta sama efnis efnis var og að finna á skipulagsuppdrættinum sem gaf til kynna að stæðin yrðu sunnan við golfskálann og vestan við lóð kæranda, þ.e. á svipuðum stað og gert er ráð fyrir með hinni kærðu deiliskipulagsbreytingu. Mátti kærandi því ætla að bílastæði golfskálans yrðu utan skipulagsreitsins en þó jafnframt staðsett í námunda við golfskálann, þrátt fyrir að tekið hefði verið fram í greinargerð deiliskipulagsins að staðsetning þeirra á uppdrætti væri aðeins til skýringa en ekki bindandi. Samkvæmt gr. 5.3.2.5. í skipulagsreglugerð skal hverju sinni setja í deiliskipulagi skilmála um fjölda bílastæða og frágang þeirra innan og utan lóða, sérmerkt bílastæði fyrir fatlaða, stæður fyrir reiðhjól og önnur farartæki eftir því sem við á. Ekki verður séð að í umræddu deiliskipulagi sé fjallað sérstaklega um fjölda bílastæða fyrir hreyfihamlaða. Eins og hér stendur á verður þó ekki talið að það geti haft áhrif á gildi hinnar kærðu ákvörðunar enda eru fyrir hendi ákvæði þar að lútandi í byggingarreglugerð nr. 112/2012, sem taka þarf tillit til við frekari uppbyggingu á skipulagsreitnum. Hefur það og verið gert við veitingu hins kærða framkvæmdaleyfis, en í umsókn um það er sýnt fyrirkomulag 130 bílastæða og eru þar af tvö merkt fyrir hreyfihamlaða, í samræmi við töflu 6.03 í gr. 6.2.6. í reglugerðinni.

Auglýsing nr. 22/2013 um leiðbeiningar um ritun fundargerða sveitarstjórna er sett með stoð í 2. mgr. 19. gr. sveitarstjórnarlaga nr. 138/2011. Um skráningu dagskrármála er fjallað í 7. gr. auglýsingarinnar. Segir þar að skrá skuli í fundargerð við dagskrármálið sjálft hvaða afgreiðslu það hafi hlotið, ályktanir og niðurstöðu, s.s. hvort mál hafi verið samþykkt, því synjað, frestað, vísað til umsagnar nefndar eða starfsmanns, vísað til fullnaðarafgreiðslu nefndar eða starfsmanns eða hvort máli hafi verið vísað frá. Segir enn fremur að varði afgreiðsla dagskrármáls ekkert af þessu sé málið lagt fram án efnislegrar afstöðu til þess. Í 15. gr. samþykktar nr. 238/2014 um stjórn Mosfellsbæjar er fjallað um fundarsköp og ritun fundargerða. Er þar um afgreiðslu dagskrármála sagt í c-lið að erindi sé afgreitt í bæjarstjórn með því að samþykkja það, synja því, fresta því, vísa því til umsagnar annarrar nefndar eða starfsmanns, vísa því til endanlegrar afgreiðslu nefndar eða starfsmanns, eða vísa því frá bæjarstjórn. Enn fremur segir að erindi sem einungis sé til upplýsingar eða kynningar og þarfnist ekki efnislegrar niðurstöðu séu lögð fram. Eftir samþykkt hinnar kærðu deiliskipulagstillögu í sveitarstjórn var skipulagssvæðið stækkað svo það næði til bráðabirgðavegtengingar að Æðarhöfða vegna athugasemda Skipulagsstofnunar þar um. Var tillagan svo breytt lögð fram til kynningar í skipulagsnefnd og sú afgreiðsla samþykkt af sveitarstjórn, svo sem nánar er rakið í málavaxtalýsingu. Ekki var hins vegar samþykktur breyttur skipulagsuppdráttur, svo sem nauðsynlegt hefði verið til að efnisleg niðurstaða lægi fyrir í skilningi þeirra ákvæða sem að framan eru rakin. Leiðir af þessu að umrædd stækkun skipulagssvæðisins telst ekki hafa verið samþykkt með fullnægjandi hætti í sveitarstjórn. Að því virtu, og með hliðsjón af meðalhófsreglu 12. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993, þykir verða að fella úr gildi þann hluta hinnar kærðu skipulagsákvörðunar er að þessu lýtur, en láta ákvörðunina að öðru leyti halda gildi sínu.

Ekki verður séð að sveitarstjórn hafi við útgáfu framkvæmdaleyfis fjallað um og tekið afstöðu til þess hvort framkvæmd væri í samræmi við skipulagsáætlanir, sbr. 4. mgr. 13. gr. skipulagslaga. Sveitarstjórn hafði hins vegar þegar fjallað um og gert breytingar á deiliskipulagi umrædds svæðis og í útgefnu framkvæmdaleyfi er tekið fram að leyfisveitingin byggist á því að fyrirhuguð mannvirki séu í samræmi við gildandi deiliskipulag, með breytingum þeim sem samþykktar voru í bæjarstjórn. Eins og atvikum málsins er hér sérstaklega háttað þykir annmarki þessi því ekki þess eðlis að leiða beri til ógildingar hinnar kærðu ákvörðunar. Eigi að síður verður ekki hjá því komist að fella hið kærða framkvæmdaleyfi úr gildi að því er varðar umræddan aðkomuveg, enda á sá hluti þess sér ekki lengur stoð í gildandi deiliskipulagi.

Uppkvaðning úrskurðar í máli þessu hefur dregist sökum mikils fjölda og umfangs mála sem kærð hafa verið til úrskurðarnefndarinnar.

Úrskurðarorð:

Hin kærða ákvörðun bæjarstjórnar Mosfellsbæjar, sem birt var í B-deild Stjórnartíðinda 19. febrúar 2016, um að samþykkja breytingu á deiliskipulagi Blikastaðaness í Mosfellsbæ, er felld úr gildi að því er varðar stækkun skipulagssvæðisins til suðurs yfir aðkomuveg.

Hin kærða ákvörðun bæjarstjórnar Mosfellsbæjar frá 27. apríl 2016, um að veita framkvæmdaleyfi fyrir gerð bílastæða við golfvöllinn á Blikastaðanesi og aðkomuvegar að þeim, er felld úr gildi að því er varðar gerð aðkomuvegar.

40/2016 Auðbrekka

Með

Árið 2018, fimmtudaginn 8. febrúar, kom úrskurðarnefnd umhverfis- og auðlindamála saman til fundar í húsnæði nefndarinnar að Skuggasundi 3, Reykjavík. Mættir voru Ómar Stefánsson varaformaður, Ásgeir Magnússon dómstjóri og Þorsteinn Þorsteinsson byggingarverkfræðingur.

Fyrir var tekið mál nr. 40/2016, kæra á ákvörðun bæjarstjórnar Kópavogsbæjar frá 26. apríl 2016 um að samþykkja deiliskipulag fyrir Auðbrekku – þróunarsvæði, svæði 1, 2 og 3.

Í málinu er nú kveðinn upp svofelldur

úrskurður:

Með bréfi til úrskurðarnefndar umhverfis- og auðlindamála, dags. 26. apríl 2016, er barst nefndinni 27. s.m., kæra 45 íbúar við Löngubrekku í Kópavogi þá ákvörðun bæjarstjórnar Kópavogsbæjar frá 26. apríl 2016 að samþykkja deiliskipulag fyrir Auðbrekku – þróunarsvæði, svæði 1, 2 og 3. Gera kærendur þá kröfu að ákvörðunin verði felld úr gildi og að framkvæmdir verði stöðvaðar á meðan málið er til meðferðar fyrir úrskurðarnefndinni. Með bráðabirgðaúrskurði, uppkveðnum 15. júní 2016, var kröfu um stöðvun framkvæmda synjað.

Gögn málsins bárust úrskurðarnefndinni frá Kópavogsbæ 17. maí 2016.

Málavextir: Hið umþrætta deiliskipulag tekur til reita innan Auðbrekkusvæðis í Kópavogi. Samkvæmt Aðalskipulagi Kópavogs 2012-2024 er svæðið þróunarsvæði, ÞR-2 Auðbrekka Nýbýlavegur.

Hinn 29. janúar 2015 var haldinn íbúafundur og var samantekt frá honum lögð fyrir fund skipulagsnefndar 9. febrúar s.á. Á fundi nefndarinnar 4. maí s.á. var lögð fram skipulagslýsing fyrir þróunarsvæði Auðbrekku og drög að deiliskipulagi fyrir svæðið. Var lýsingin samþykkt í samræmi við 40. gr. skipulagslaga nr. 123/2010 og henni vísað til bæjarráðs og bæjarstjórnar, sem staðfesti hana á bæjarstjórnarfundi 12. maí 2015. Á fundi skipulagsnefndar 5. október s.á. var lögð fram tillaga að deiliskipulagi fyrir hluta þróunarsvæðis Auðbrekku, svæði 1, 2 og 3, og samþykkt að hún yrði auglýst í samræmi við 1. mgr. 43. gr. skipulagslaga. Á bæjarstjórnarfundi 12. s.m. var afgreiðsla skipulagsnefndar staðfest. Að lokinni kynningu var tillagan lögð fram að nýju, með áorðnum breytingum, á fundi skipulagsnefndar 18. janúar 2016 og hún samþykkt ásamt umsögn um framkomnar athugasemdir. Á bæjarstjórnarfundi 26. s.m. var afgreiðsla skipulagsnefndar staðfest. Á fundi skipulagsnefndar 11. apríl 2016 var, með vísan til erindis Skipulagsstofnunar, dags. 24. febrúar s.á., lögð fram leiðrétt deiliskipulagstillaga og var hún samþykkt með vísan til 3. mgr. 43. gr. skipulagslaga. Á bæjarstjórnarfundi 26. s.m. var afgreiðsla skipulagsnefndar staðfest. Með auglýsingu birtri í B-deild Stjórnartíðinda 17. maí 2016 tók deiliskipulagið gildi.

Í deiliskipulaginu felst að reistar verða 165 nýjar íbúðir auk þess að byggt verður við núverandi atvinnuhúsnæði og nýtt verslunar- og þjónustuhúsnæði reist. Meðalnýtingarhlutfall deiliskipulagssvæðisins er um 0,55 fyrir breytingar. Áætlað nýtingarhlutfall á reit 1 fer úr 1,1 í 1,9, á reit 2 úr 0,6 í um 3,0 og á reit 3 úr 0,12 í 2,8.

Málsrök kærenda: Af hálfu kærenda er bent á að tveir átta hæða turnar sem heimilaðir séu með hinu kærða deiliskipulagi muni rýra verðgildi fasteigna þeirra, en frá þeim megi nú njóta útýnis meðal annars til Snæfellsjökuls, Skerjafjarðar, flugvallarins, Öskjuhlíðar, Akrafjalls, Skarðsheiðar og Esjunnar. Skipulagið skerði lífsgæði íbúa og mikilfenglegt útsýni muni hverfa. Þá muni bílaumferð aukast verulega með tilheyrandi mengun, verri hljóðvist, töfum og slysahættu.

Farið sé fram á það að bæjaryfirvöld gæti meðalhófs og að turnarnir á reit 1-3 verði lækkaðir að lágmarki um þrjár hæðir. Ekki verði byggt ofan á Auðbrekku fyrir framan Löngubrekku 41-47 og heldur ekki byggt þar á milli, eða gerður þar bílakjallari. Dregið verði úr byggingarmagni og íbúðum á Auðbrekkusvæðinu verði fækkað um 100 hið minnsta. Löngubrekku verði breytt í botngötu til að sporna við auknum umferðarþunga um götuna. Gerð verði leiksvæði fyrir börn á svæðinu og fjölskyldustefna verði í hávegum höfð. Einnig sé þess krafist að byggingarleyfi verði ekki gefin út og engar framkvæmdir fari af stað á reitnum fyrr en íbúar fái skriflega staðfestingu á því að ofangreindum kröfum verði mætt.

Íbúar svæðisins hafi fjölmennt á íbúafund þar sem kynntar hafi verið hugmyndir að deiliskipulagi Auðbrekkusvæðisins. Þar hafi komið fram ábendingar af hálfu íbúa þar sem lögð hafi verið rík áhersla á að byggingar yrðu í samræmi við núverandi byggð og myndu ekki skyggja á útsýni sem fyrir sé. Starfsfólk Kópavogsbæjar hafi fullvissað íbúa um að þetta væri aðeins tillaga að skipulagi sem ætti eftir að vinna frekar og að ekki yrði farið í frekari vinnu án samráðs við húseigendur á svæðinu. Þetta hafi ekki verið efnt og því hafi íbúar staðið í þeirri trú að hugmyndavinna væri enn í gangi. Annað hafi komið í ljós þegar þeir hafi séð frétt í dagblaði þess efnis að samþykkja ætti nýtt deiliskipulag á Auðbrekkusvæði hinn 18. janúar 2016. Þá strax hafi íbúar sent athugasemdir til bæjaryfirvalda vegna fyrirhugaðs deiliskipulags en engar tilkynningar hafi borist þeim frá Kópavogsbæ af því tilefni.

Hinn 23. mars 2016 hafi íbúar við Löngubrekku setið fund með skipulagsstjóra Kópavogsbæjar þar sem farið hafi verið yfir deiliskipulagið. Þar hafi þeir komið á framfæri óánægju sinni og í kjölfarið kallað eftir hæðarkótum á fyrirhuguðum byggingum. Á fundi 20. apríl s.á. hafi verið haldinn fundur þar sem umbeðin gögn hafi verið afhent. Þá hafi komið fram á fundinum að verkefnið yrði ekki grenndarkynnt. Starfsmenn Kópavogsbæjar hafi komið því á framfæri að íbúar yrðu látnir vita ef eitthvað nýtt kæmi fram í skipulagsferlinu. Það hafi ekki verið efnt.

Í greinargerð frá bæjaryfirvöldum, sem samþykkt hafi verið 12. maí 2015, hafi komið fram: „Hæðir bygginga skulu taka mið af nærliggjandi byggð og reynt verður eftir fremsta megni að ný byggð verði ekki íþyngjandi fyrir núverandi byggð.“ Þá sé þar og talað um „mikilvægi þess að fá hagsmunaaðila inn í vinnuna á fyrstu stigum og halda samráði virku meðan á skipulagsferlinu stendur til að tryggja að allir aðilar séu meðvitaðir um framvindu málsins.“ Í ljósi þessa sé alveg með ólíkindum að ekki hafi verið haft samband við íbúa. Því megi ætla að Kópavogsbær telji íbúa Löngubrekku ekki hagsmunaaðila.

Ljóst sé að skortur á samráði við gerð deiliskipulagstillögunnar samræmist ekki 40. gr. skipulagslaga nr. 123/2010, en jafnframt hafi upplýsingum vísvitandi verið haldið frá kærendum með því að skipulagslýsing hafi ekki verið kynnt fyrir þeim. Þá komi fram í aðalskipulagi að á Auðbrekkusvæðinu sé reiknað með 160 íbúðum. Deiliskipulag Auðbrekkusvæðis, sem samþykkt hafi verið í bæjarstjórn 26. apríl 2016, sé því í hrópandi ósamræmi við gildandi aðalskipulag þar sem með því sé verið að heimila 350-400 íbúðir. Skorti því á innra samræmi skipulagsáætlana, sbr. 7. mgr. 12. gr. skipulagslaga.

Málsrök Kópavogsbæjar: Bæjaryfirvöld vísa til þess að samkvæmt Aðalskipulagi Kópavogs 2012-2024 sé Auðbrekkusvæðið þróunarsvæði ÞR-2, en í skilgreiningu svæðisins segi að landnotkun á svæðinu norðan Hamraborgar við Auðbrekku og Nýbýlaveg hafi breyst frá því að vera nær eingöngu fyrir iðnað í að vera fyrir verslun og þjónustu. Breytingin hafi tengt hverfið betur við miðbæjarsvæðið og miði skipulag hverfisins við að auka hlut verslunar og þjónustu eða starfsemi henni tengdri, auk þess að fjölga íbúðum á svæðinu. Að auki komi fram í aðalskipulaginu að markmið á þróunarsvæðum sé að bæta umhverfi, búsetugæði og efnahagslega umgjörð eldri byggðar í Kópavogi með aukinni blöndun byggðar, sem miði að sjálfbærri þróun borgarumhverfisins. Auka skuli jafnvægi í dreifingu atvinnusvæða og íbúðarsvæða og skapa þannig aukin atvinnutækifæri nær íbúðarhverfum jafnframt því að draga úr umferðarþörf og stytta vegalengdir á milli íbúða, verslunar, þjónustu og atvinnu. Loks sé í aðalskipulaginu að því stefnt að bæta hljóðvist vegna aukinnar umferðar með nánari útfærslu í deiliskipulagi. Taki deiliskipulagsgerð Auðbrekkusvæðisins mið af framangreindum markmiðum Aðalskipulags Kópavogs.

Í upphafi hafi deiliskipulagslýsing fyrir allt Auðbrekkusvæðið verið kynnt og m.a. haldinn sérstakur kynningarfundur fyrir íbúa á svæðinu þar sem farið hafi verið ítarlega yfir verkefnið, spurningum svarað og tekið við athugasemdum. Auðbrekkusvæðið skiptist í sex reiti og í framhaldi af kynningarfundi hafi farið í gang vinna við deiliskipulag fyrir reiti 1-3. Um sé að ræða nýtt deiliskipulag og hafi auglýsing og kynning verið í samræmi við 41. gr. skipulagslaga nr. 123/2010. Samkvæmt umræddri grein skuli auglýsa á sama hátt og um aðalskipulag væri að ræða, þ.e. í dagblaði gefnu út á landsvísu sem og í Lögbirtingablaði. Sé ekki ætlast til að skipulagsbreytingar sem lúti málsmeðferð 41. gr. skipulagslaga séu einnig grenndarkynntar. Að mati Kópavogsbæjar hafi ekki verið þörf á slíkri kynningu. Kynningarfundur hafi verið haldinn og hann m.a. kynntur með dreifibréfi sem dreift hafi verið í hús á svæðinu og í næsta nágrenni.

Á það bent að vinna að deiliskipulagi fyrir reiti 4-6 sé ekki hafin og athugasemdir kærenda vegna skipulagsáforma á því svæði eigi því ekki að koma til álita hér. Hvað varði þær athugasemdir sem kærendur hafi gert við deiliskipulag reita 1-3, annars vegar við Auðbrekku 7-13 og hins vegar við Dalbrekku 2-8, sé gert þar ráð fyrir átta hæða húsum með inndreginni efstu hæð. Umrædd hús séu staðsett töluvert neðar en hús kærenda, en landið á umræddu svæði sé aflíðandi. Hækkun húsa myndi því hafa takmörkuð grenndaráhrif. Sú útsýnisskerðing sem kærendur telji yfirvofandi sé óveruleg og geti útsýni varla talist til lögvarinna réttinda.

Staðhæfingum kærenda um að reynt hafi verið að villa um fyrir íbúum og að ekki hafi verið haft samband við þá sé mótmælt. Líkt og að framan greini hafi verið haldinn opinn kynningarfundur þar sem öllum þeim sem mættu hafi verið gefinn kostur á að kynna sér verkefnið. Hvergi sé kveðið á um það í lögum að frekara samráð skuli haft við íbúa, að öðru leyti en því að auglýsa skuli nýtt skipulag eða skipulagsbreytingar og gefa þar með almenningi færi á að gera athugasemdir við þá tillögu sem til meðferðar sé. Málsmeðferð deiliskipulagsins fyrir reiti 1-3 í Auðbrekku sé ítarleg og í samræmi við lög og reglur. Hafi það verið lagt fyrir og kynnt í viðeigandi nefndum og ráðum á öllum stigum málsins, athugasemdum svarað. Einnig sé sérstaklega bent á að Kópavogsbær hafi reynt eftir fremsta megni að veita kærendum eins ítarlegar upplýsingar og kostur var og m.a. boðað þá á sérstakan fund til að skýra málið nánar, þrátt fyrir að athugasemdir þeirra á umræddu deiliskipulagi hafi borist eftir að athugasemdafrestur hafi verið liðinn.

Niðurstaða:
Hið kærða deiliskipulag tekur til reita 1-3, sem eru innan skilgreinds þróunarsvæðis, ÞR-2 Auðbrekka-Nýbýlavegur, í gildandi aðalskipulagi. Reitir 4-6 innan þróunarsvæðisins hafa hins vegar ekki verið deiliskipulagðir.

Samkvæmt skipulagslögum er vald til að skipuleggja land innan marka sveitarfélags í höndum sveitarstjórna, sbr. 3. mgr. 3. gr. skipulagslaga. Annast þær jafnframt og bera ábyrgð á gerð aðal- og deiliskipulags skv. 29. og 38. gr. sömu laga. Í skipulagsáætlunum er sett fram stefna skipulagsyfirvalda um þróun byggðar og landnotkun og teknar ákvarðanir um samgöngur og mannvirki sem þeim tengjast. Sveitarstjórnum er því gefið víðtækt vald til ákvarðana um skipulag innan marka sveitarfélags en við beitingu þess valds ber þeim þó að fylgja markmiðum skipulagslaga, sem tíunduð eru í 1. gr. þeirra, m.a. að tryggja réttaröryggi í meðferð skipulagsmála, þannig að réttur einstaklinga og lögaðila verði ekki fyrir borð borinn þótt hagur heildarinnar sé hafður að leiðarljósi. Sveitarstjórnir eru enn fremur bundnar af lögmætis- og meðalhófsreglu stjórnsýsluréttarins, er felur m.a. í sér að með ákvörðun sé stefnt að lögmætum markmiðum og að ekki sé gengið lengra en nauðsynlegt er til að ná þeim markmiðum. Að gættum þessum grundvallarreglum og markmiðum hafa sveitarstjórnir mat um það hvernig deiliskipulagi skuli háttað, en gæta verður þess að deiliskipulag sé í samræmi við efni aðalskipulags, sbr. 7. mgr. 12. gr. skipulagslaga.

Í Aðalskipulagi Kópavogs 2012-2024 kemur fram að fjölgun íbúða á Auðbrekkusvæðinu geti orðið um 160. Er og tekið fram að landnotkun hafi breyst frá því að vera nær eingöngu fyrir iðnað í verslun og þjónustu. Breytingin hafi tengt hverfið betur við miðbæjarsvæðið. Skipulag hverfisins miðist við að auka hlut verslunar og þjónustu, eða starfsemi sem sé tengd henni, auk íbúðarhúsnæðis. Hlutfallið árið 2012 hafi verið 12% íbúðir en 88% atvinnuhúsnæði. Stefnt sé að því að hlutfallið verði 40% íbúðir en 60% atvinnuhúsnæði.

Hið kærða deiliskipulag, sem tekur aðeins til hluta Auðbrekkusvæðisins, gerir ráð fyrir 165 íbúðum. Með því er uppbyggingarheimild aðalskipulagsins á íbúðum á Auðbrekkusvæðinu fullnýtt að óbreyttu skipulagi. Þó svo að samþykktar íbúðir séu fleiri en fram kemur í aðalskipulaginu gefur orðalag þess það til kynna að svigrúm sé til staðar við ákvörðun um fjölda íbúða. Verður því að telja að deiliskipulagið sé í samræmi við stefnu og skilmála aðalskipulags, svo sem krafa er gerð um í 7. mgr. 12. gr. skipulagslaga.

Í skipulaginu er gert ráð fyrir húsum, allt að átta hæðum, á svæði nokkru neðan við Löngubrekku, en landhalli er þar nokkur. Í málinu liggja fyrri myndir er sýna eiga útsýnisskerðingu frá Löngubrekku vegna húsanna og má af þeim ráða að þau muni ekki skerða útsýni að marki umfram það sem nú þegar er raunin, m.a. vegna húsa sem þar standa á milli.

Ekki verður annað ráðið en að málsmeðferð hins kærða deiliskipulags hafi verið í samræmi við ákvæði VIII. kafla skipulagslaga nr. 123/2010. Þannig var lýsing gerð um skipulagsverkefnið, haldinn um það kynningarfundur, skipulagstillagan auglýst til kynningar, framkomnum athugasemdum er bárust innan lögboðins frests svarað og tillagan síðan afgreidd í skipulagsnefnd og bæjarstjórn. Ekki er gerð krafa í nefndum lögum um að grenndarkynna skuli nýtt deiliskipulag fyrir hagsmunaaðilum, sbr. 44. gr. laganna, heldur ber sveitarfélagi að auglýsa tillögu að deiliskipulagi með almennum hætti, sbr. 1. mgr. 41. gr. þeirra.

Með vísan til alls þess sem að framan er rakið liggja ekki fyrir neinir þeir form- eða efnisannmarkar á hinni kærðu ákvörðun sem raskað geta gildi hennar. Verður kröfu kærenda um ógildingu hennar því hafnað.

Uppkvaðning úrskurðar í máli þessu hefur dregist verulega sökum mikils fjölda og umfangs mála sem skotið hefur verið til úrskurðarnefndarinnar.

Úrskurðarorð:

Hafnað er kröfu kærenda um ógildingu á ákvörðun bæjarstjórnar Kópavogsbæjar frá 26. apríl 2016 um að samþykkja deiliskipulag fyrir Auðbrekku – þróunarsvæði, svæði 1, 2 og 3.