Skip to main content
Úrskurðarnefnd umhverfis- og auðlindamála
des 22
Love0

17/2005 Sóltún

Með

Ár 2007, þriðjudaginn 11. september, kom úrskurðarnefnd skipulags- og byggingarmála saman til fundar í húsnæði nefndarinnar að Skúlagötu 21, Reykjavík.  Mættir voru Hjalti Steinþórsson forstöðumaður, Ásgeir Magnússon héraðsdómari og Geirharður Þorsteinsson skipulagshönnuður.  

Fyrir var tekið mál nr. 17/2005, kæra á samþykkt skipulagsráðs Reykjavíkur um breytt deiliskipulag fyrir Sóltún-Ármannsreit.  

Á málið er nú lagður svofelldur

úrskurður:

Með bréfi til úrskurðarnefndar skipulags- og byggingarmála, dags. 22. febrúar 2005, er barst nefndinni sama dag, kærir V, Sóltúni 5, Reykjavík, f.h. húsfélagsins að Sóltúni 5, samþykkt skipulagsráðs Reykjavíkur frá 26. janúar 2005 um breytt deiliskipulag Sóltúns-Ármannsreits.  Á fundi borgarráðs hinn 3. febrúar 2005 var afgreiðsla nefndarinnar staðfest.  

Skilja verður kröfugerð kæranda á þann veg að gerð sé krafa um að hin kærða ákvörðun verði felld úr gildi.  Að öðrum kosti verði hinni kærðu ákvörðun breytt þannig að umferð að Sóltúni 8-18 og fræðslustofnun sem fyrirhuguð er á svæðinu verði einnig frá Hátúni. 

Málavextir:  Á árinu 2000 var samþykkt deiliskipulag fyrir svokallaðan Sóltúns-Ármannsreit sem markast af Sóltúni til suðurs, Hátúni til vesturs, Miðtúni til norðurs og Nóatúni til austurs.  Á árinu 2001 voru gerðar lítilsháttar breytingar á skipulaginu.  Á fundi skipulags- og byggingarnefndar hinn 6. október 2004 var lögð fram tillaga að breyttu deiliskipulagi svæðisins og á fundi nefndarinnar hinn 13. s.m. var samþykkt að auglýsa framkomna tillögu.  Fól hún m.a. í sér heimild til hækkunar hjúkrunarheimilisins að Sóltúni 2 um eina hæð ásamt fjölgun bílastæða á lóðinni, heimild til byggingar fjögurra hæða húss fyrir hjúkrunartengda þjónustu að Sóltúni 4 ásamt bílastæðum sem og að á lóðinni að Sóltúni 6 myndi rísa fræðslustofnun.  Þá fól og tillagan í sér heimild til að reisa á lóðinni Sóltún 8-18 allt að átta hæða fjölbýlishús með 70 íbúðum ásamt bílastæðum, en deiliskipulagið frá árinu 2000 gerði ráð fyrir stækkun íþóttahúss er þar stóð ásamt 5000 m² byggingu á tveimur hæðum. 

Tillaga að breyttu deiliskipulagi Sóltúns-Ármannsreits var auglýst til kynningar frá 10. nóvember 2004 til 20. desember s.á. og bárust þrjár athugasemdir, þ.á.m. frá kæranda.              

Á fundi skipulagsráðs hinn 26. janúar 2005 var málið tekið fyrir að nýju.  Voru þar lagðar fram athugasemdir ásamt umsögn skipulagsfulltrúa.  Var eftirfarandi fært til bókar:  „Auglýst tillaga samþykkt.  Vísað til borgarráðs.“  Borgarráð samþykkti afgreiðsluna á fundi sínum þann 3. febrúar 2005.  Skipulagsstofnun tilkynnti í bréfi, dags. 16. febrúar 2005, að hún gerði ekki athugasemd við birtingu auglýsingar í B-deild Stjórnartíðinda og birtist auglýsing um gildistökuna hinn 18. febrúar 2005.

Framangreindri samþykkt skipulagsráðs skaut kærandi til úrskurðarnefndarinnar svo sem að framan greinir.

Málsrök kæranda:  Af hálfu kæranda er vísað til þess að með hinu kærða deiliskipulagi sé gerð veruleg breyting á nýlegu skipulagi svæðisins.  Í innsendum athugasemdum hafi kærandi lagst gegn auknu byggingarmagni á lóðinni að Sóltúni 8-18 og farið fram á að fjölbýlishúsin er þar muni rísa yrðu lækkuð um a.m.k. eina hæð.  Þá vísi kærandi og til þess að slæm aðkoma sé að fjölbýlishúsunum og fræðslustofnuninni á lóðinni nr. 6 við Sóltún þar sem hún fari aðeins um Sóltún.  Þetta hafi í för með sér mikið álag með ófyrirsjáanlegum afleiðingum sem geti leitt til alvarlegra umferðaróhappa og því þurfi aðkoman einnig að vera frá Hátúni.  Ljóst sé að umferð um svæðið eigi eftir að margfaldast, sérstaklega þegar litið sé til þess að á svokölluðum Bílanaustsreit eigi eftir að byggja um 200 íbúðir til viðbótar þeim byggingarheimildum sem hið kærða deiliskipulag feli í sér.  Þá bendi kærandi og á að ekki sé nægilega gerð grein fyrir stærð lóðar fræðslustofnunarinnar eða fyrirkomulagi leiksvæðis. 

Málsrök Reykjavíkurborgar:  Af hálfu Reykjavíkurborgar er vísað til þess að umtalsvert byggingarmagn verði á lóðinni nr. 8-18 við Sóltún.  Byggingarnar séu þó þannig staðsettar að þær varpi litlum skugga á íbúðabyggð við Sóltún 5 að sumarlagi.  Því sé þó ekki að neita að þær hafi áhrif á útsýni. 

Þá sé og vísað til þess að arkitekt hússins hafi verið beðinn um að kanna möguleika þess að færa aðkomu fjölbýlishússins þannig að hún yrði frá Hátúni.  Hann hafi ekki talið sig geta fundið viðunandi lausn enda myndi þá aðkoman að fræðslustofnuninni færast vestar og vera nær Sóltúni 5 og valda meiri óþægindum.  Einnig hafi verið óskað eftir umsögn verkfræðistofu sem ekki hafi gert athugasemd við fyrirkomulag gatnatenginga og aðkomu að fræðslustofnuninni og fjölbýlishúsunum.

Varðandi umferðarálag sé bent á að með góðri útfærslu stíga innan lóðar fræðslustofnunarinnar megi tryggja að foreldrar barna á leikskólanum leggi bílum sínum við vesturkant Hátúns og gangi með börn sín um 70 metra að inngangi leikskólans en lóðinni hafi verið úthlutað til Waldorfskólans.  Í samræmi við framangreint verði gert ráð fyrir að dreifa umferðarálagi að skólanum.  Inngangar að skólanum verði þrír til fjórir og  gert sé ráð fyrir því að hluti nemenda geti gengið inn í skólann úr suðaustri þannig að hentugt verði fyrir foreldra að leggja bílum sínum meðfram Hátúni aki þeir börnum sínum í skólann.

Deiliskipulagið geri ráð fyrir lítilsháttar færslu á götunni fjær Sóltúni 5.  Á þeirri spildu sem myndist við færsluna sé æskilegt að koma fyrir trjágróðri eða hlöðnum vegg sem dregið gæti úr áhrifum aukinnar umferðar um götuna.  Varðandi athugasemdir um skólalóð og leiksvæði sé gert ráð fyrir að hanna nánar leiksvæði og skólalóð í tengslum við uppbyggingu á lóðinni.  Samkvæmt umsögnum umferðarsérfræðinga muni umferð ekki aukast meira en það sem hægt sé að leggja á götur hverfisins.

Sérstaklega sé minnt á að eigendur fasteigna í þéttbýli geti ávallt vænst þess að breytingar verði gerðar á skipulagi sem haft geti í för með sér skerðingu á útsýni, aukið skuggavarp, umferðaraukningu eða aðrar breytingar.  Verði menn almennt að sæta því að með almennum takmörkunum geti hagsmunir þeirra í einhverju verið skertir með slíkum breytingum.

Niðurstaða:  Í máli þessu er deilt um gildi deiliskipulagsbreytingar fyrir Sóltúns-Ármannsreit og gerð krafa um að úrskurðarnefndin felli hana úr gildi m.a. með þeim rökum að auknar byggingarheimildir á svæðinu og útfærsla umferðarmannvirkja hafi í för með sér aukna umferð sem erfitt verði að stýra.  Á skipulagsuppdrættinum er greinargerð sem lýsir markmiðum skipulagsbreytingarinnar, gerð er grein fyrir afmörkun svæðisins, skipulagsskilmálum, nýtingarhlutfalli og útfærslu fyrirhugaðra bygginga, bílastæða og aðkomu að svæðinu.  Verður ekki annað séð en að framsetning skipulagsuppdráttar og greinargerðar sé nægjanlega skýr með hliðsjón af 4. mgr. 23. gr. skipulags- og byggingarlaga nr. 73/1997 og gr. 5.4 í skipulagsreglugerð nr. 400/1998.  Að auki verður ekki annað af málsgögnum ráðið en að skipulagsyfirvöld hafi við undirbúning hinnar kærðu ákvörðunar kannað nægilega áhrif skipulagsbreytingarinnar með tilliti til umferðar um svæðið.  Verður hin kærða ákvörðun því ekki felld úr gildi vegna ágalla á undirbúningi eða framsetningu hennar.

Með hinni kærðu ákvörðun var gerð breyting á deiliskipulagi er tók gildi á árinu 2000.  Almennt verður að gjalda varhug við því að gera miklar breytingar á nýlega samþykktu deiliskipulagi enda má ætla að þeir er hagsmuna eigi að gæta hafi væntingar til þess að því verði ekki breytt þannig að gengið sé gegn hagsmunum þeirra.  Eigi að síður verður að telja að skipulagsyfirvöldum borgarinnar hafi verið heimilt að samþykkja hinar umdeildu skipulagsbreytingar eins og hér stóð á, enda var svæði það sem um ræðir skilgreint þéttingarsvæði í Aðalskipulagi Reykjavíkur 2001-2024.  Verður og að líta til þess að hafi kærandi sannanlega orðið fyrir fjárhagslegu tjóni við gildistöku skipulagsins er honum tryggður réttur til skaðabóta samkvæmt 33. gr. skipulags- og byggingarlaga nr. 73/1997.

Samkvæmt öllu framansögðu verður ekki fallist á kröfu kæranda um ógildingu hins kærða deiliskipulags.

Kærandi gerir og kröfu um að úrskurðarnefndin breyti hinni kærðu ákvörðun þannig að umferð og aðkomu að svæði því er um ræðir verði breytt ásamt því að hæð fjölbýlishúsa verði lækkuð.  Í þessari kröfu felst að úrskurðarnefndin taki skipulagsákvörðun en til þessa er nefndin ekki bær og verður þessum kröfulið því vísað frá.

Uppkvaðning úrskurðar í máli þessu hefur dregist verulega vegna málafjölda sem skotið hefur verið til úrskurðarnefndarinnar og vegna tímafrekrar gagnaöflunar.

Úrskurðarorð:

Hafnað er kröfu kæranda um ógildingu samþykktar skipulagsráðs Reykjavíkurborgar frá 26. janúar 2005 um breytt deiliskipulag Sóltúns-Ármannsreits.       

Vísað er frá úrskurðarnefndinni kröfu kæranda um að hinni kærðu ákvörðun verði breytt.  

 

 

____________________________________
Hjalti Steinþórsson

 

 

______________________________               _______________________________
Ásgeir Magnússon                                                         Geirharður Þorsteinsson 

 

des 22
Love0

23/2007 Laugavegur

Með

Ár 2007, fimmtudaginn 12. júlí, kom úrskurðarnefnd skipulags- og byggingarmála saman til fundar í húsnæði nefndarinnar að Skúlagötu 21 í Reykjavík.  Mættir voru Hjalti Steinþórsson forstöðumaður, Ásgeir Magnússon héraðsdómari og Þorsteinn Þorsteinsson byggingarverkfræðingur.

Fyrir var tekið mál nr. 23/2007, kæra á ákvörðun borgarráðs Reykjavíkur frá 10. ágúst 2006 um breytt deiliskipulag Laugavegar 95-99 og Snorrabrautar 24, ásamt síðari breytingu, og á ákvörðun skipulagsráðs frá 7. febrúar 2007 um að heimila byggingu steinsteypts húss á lóðinni nr. 99 við Laugaveg, ásamt því að byggja við og ofan á húsin að Laugavegi 95 og 97 og ofan á núverandi hús að Laugavegi 99.

 Í málinu er nú kveðinn upp svofelldur

úrskurður:

Með bréfi til úrskurðarnefndar skipulags- og byggingarmála, dags. 2. mars 2007, er barst nefndinni hinn 14. sama mánaðar, kæra G og E, f.h. Húsfélagsins Hverfisgötu 108/Snorrabrautar 22, Reykjavík ákvarðanir borgaryfirvalda varðandi uppbyggingu á horni Laugavegar og Snorrabrautar.  Skilja verður kæruna á þann veg að annars vegar sé kærð ákvörðun borgarráðs Reykjavíkur frá 10. ágúst 2006 um breytt deiliskipulag Laugavegar 95-99 og Snorrabrautar 24, ásamt síðari breytingu, og hins vegar ákvörðun skipulagsráðs frá 7. febrúar 2007 um að heimila m.a. byggingu þriggja hæða steinsteypts húss á lóðinni nr. 99 við Laugaveg auk inndreginnar fjórðu hæðar og geymslukjallara ásamt því að byggja við og ofan á húsin að Laugavegi 95 og 97 og ofan á núverandi hús að Laugavegi 99. 

Gerir kærandi þá kröfu að hinar kærðu ákvarðanir verði felldar úr gildi.  Með bréfi, dags. 11. maí 2007, setti kærandi fram kröfu um að kveðinn yrði upp bráðabirgðaúrskurður um stöðvun framkvæmda þar til niðurstaða lægi fyrir í kærumálinu.  Var þeirri kröfu synjað með bráðabirgðaúrskurði kveðnum upp hinn 31. maí 2007.

Málavextir:  Á fundi skipulagsráðs hinn 17. maí 2006 var samþykkt að auglýsa tillögu að breyttu deiliskipulagi staðgreinireits 1.174.1 er tók til lóðanna 95-99 við Laugaveg og lóðarinnar nr. 24 við Snorrabraut.  Auglýsingartími var frá 7. júní til og með 19. júlí 2006 og bárust engar athugasemdir.  Á embættisafgreiðslufundi skipulagsfulltrúa hinn 28. júlí 2006 var tillagan samþykkt.  Skipulagsstofnun staðfesti með bréfi, dags. 15. ágúst 2006, að stofnunin gerði ekki athugasemdir við málsmeðferðina og birtist auglýsing um gildistöku deiliskipulagsins í B-deild Stjórnartíðinda hinn 20. nóvember 2006. 

Deiliskipulagsbreytingin fól m.a. í sér heimildir til að byggja eina hæð ofan á húsin nr. 95-99 við Laugaveg og að byggja fjögurra hæða hús og kjallara á lóðinni nr. 99 við Laugaveg, við hlið þess sem þar er fyrir.          

Á fundi skipulagsráðs hinn 1. desember 2006 var lagt fram erindi varðandi sameiningu lóðanna nr. 95, 97 og 99 við Laugaveg og nr. 24 við Snorrabraut og var fært til bókar að ekki væru gerðar athugasemdir við að unnin yrði tillaga að breyttu deiliskipulagi þessa efnis.  Á fundi skipulagsráðs hinn 13. sama mánaðar var tillagan samþykkt með vísan til 12. gr. samþykktar fyrir skipulagsráð og staðfesti borgarráð framangreint degi síðar.  Skipulagsstofnun staðfesti með bréfi, dags. 29. desember 2006, að stofnunin gerði ekki athugasemdir við málsmeðferðina og birtist auglýsing um gildistöku deiliskipulagsins í B-deild Stjórnartíðinda hinn 5. janúar 2007. 

Á fundi skipulagsráðs hinn 7. febrúar 2007 var samþykkt að heimila m.a. byggingu þriggja hæða steinsteypts húss á lóðinni nr. 99 við Laugaveg auk inndreginnar fjórðu hæðar og geymslukjallara ásamt því m.a. að byggja við og ofan á húsin að Laugavegi 95 og 97 og ofan á núverandi hús að Laugavegi 99.  Borgarráð staðfesti afgreiðslu skipulagsráðs á fundi sínum hinn 8. febrúar 2007.

Framangreindum ákvörðunum hafa kærendur skotið til úrskurðarnefndarinnar svo sem fyrr greinir. 

Málsrök kærenda:  Af hálfu kæranda er vísað til þess að hann hafi enga vitneskju haft um hið kærða deiliskipulag fyrr en honum hafi borist bréf frá byggingarleyfishafa í desember árið 2006 þess efnis að framkvæmdir væru við það að hefjast.  Allt virðist hafa verið gert til að leyna kæranda breytingunum þrátt fyrir loforð og fyrirheit um að samráð yrði við hann haft.  Hið kærða byggingarleyfi hafi í för með sér verulega neikvæð grenndaráhrif og gangi freklega á rétt kæranda þar sem byggingarnar muni skyggja á sól í garði og íbúðum hússins.  

Málsrök Reykjavíkurborgar:  Af hálfu Reykjavíkurborgar er þess krafist að kröfum kæranda verði vísað frá úrskurðarnefndinni þar sem þær séu of seint fram komnar.  Kæra hafi borist hinn 14. mars 2007, en auglýsing um gildistöku hins breytta deiliskipulags hafi birst í B-deild Stjórnartíðinda hinn 5. janúar 2007.  Ljóst megi því vera að kærufrestur vegna breytingar á deiliskipulagi hafi verið löngu liðinn.  Hið kærða byggingarleyfi sé í fullu samræmi við samþykkt deiliskipulag.  

Verði ekki fallist á frávísun málsins sé byggt á því að málsmeðferð hafi verið í samræmi við skipulags- og byggingarlög og því beri að staðfesta hinar kærðu ákvarðanir.  Tillaga að breytingu á deiliskipulagi hafi verið auglýst í samræmi við ákvæði skipulags- og byggingarlaga og hafi engar athugasemdir borist. 

Málsrök byggingarleyfishafa:  Byggingarleyfishafi mótmælir framkomnum kröfum.  Byggingaráform á reit þeim sem vestastur sé hafi verið kynnt fyrir mörgum árum og engar breytingar gerðar.  Hæð bygginga á reitnum hafi verið  kynnt í samræmi við lög og reglur.   Kærufrestur sé því liðinn, sbr. lokamálslið 5. mgr. 8. gr. skipulags- og byggingarlaga.  Á því sé byggt að byggingarleyfið sé í samræmi við skipulag.

Niðurstaða:  Í máli þessu er í fyrsta lagi deilt um gildi deiliskipulagsbreytingar vegna lóðanna að Laugavegi 95-99 og Snorrabrautar 24 er fól m.a. í sér heimildir til að byggja eina hæð ofan á húsin nr. 95-99 við Laugaveg og að byggja fjögurra hæða hús og kjallara á lóðinni nr. 99 við Laugaveg, við hlið þess sem þar er fyrir.  Öðlaðist breytingin gildi með birtingu auglýsingar í B-deild Stjórnartíðinda hinn 20. nóvember 2006.  Síðar, eða hinn 14. desember sama ár, var sameining lóðanna samþykkt og öðlaðist sú ákvörðun gildi með birtingu auglýsingar í B-deild Stjórnartíðinda hinn 5. janúar 2007.

Í 5. mgr. 8. gr. skipulags- og byggingarlaga nr. 73/1997 segir að kærufrestur til úrskurðarnefndarinnar sé einn mánuður og varðandi ákvarðanir er sæti opinberri birtingu teljist kærufrestur frá birtingu ákvörðunar.  Kæra í málinu barst úrskurðarnefndinni hinn 14. mars 2007.  Eins og áður segir birtist auglýsing um gildistöku fyrri breytingarinnar hinn 20. nóvember 2006 og hin síðari hinn 5. janúar 2007.  Var því kærufrestur samkvæmt tilvitnuðu lagaákvæði liðinn er kæra barst nefndinni hvað þetta atriði varðar.  Verður þessum þætti málsins því vísað frá úrskurðarnefndinni, sbr. 28. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1997, enda verður ekki talið að undantekningarákvæði 1. og 2. tl. ákvæðisins eigi hér við.

Í öðru lagi er deilt um gildi byggingarleyfis er heimilar m.a. byggingu þriggja hæða steinsteypts húss á lóðinni nr. 99 við Laugaveg, auk inndreginnar fjórðu hæðar og geymslukjallara, ásamt því að byggja við og ofan á húsin að Laugavegi 95 og 97 og ofan á núverandi hús að Laugavegi  99.  Af þeim gögnum er lögð hafa verið fyrir úrskurðarnefndina verður ekki annað ráðið en að hið kærða byggingarleyfi eigi sér stoð í gildandi deiliskipulagi svæðisins.  Verður því ekki fallist á kröfu kæranda um ógildingu hins kærða byggingarleyfis enda verður ekki séð að leyfið sé haldið neinum þeim annmörkum er leiða eigi til ógildingar þess.

Uppkvaðning úrskurðar í máli þessu hefur dregist vegna málafjölda sem skotið hefur verið til úrskurðarnefndarinnar.

Úrskurðarorð:

Kæru á ákvörðun borgarráðs Reykjavíkur frá 10. ágúst 2006, með síðari breytingu, um breytt deiliskipulag Laugavegar 95-99 og Snorrabrautar 24 er vísað frá úrskurðarnefndinni.

Hafnað er kröfu kæranda um ógildingu ákvörðunar skipulagsráðs frá 7. febrúar 2007 um að heimila byggingu steinsteypts húss á lóðinni nr. 99 við Laugaveg, ásamt því að byggja við og ofan á húsin að Laugavegi 95 og 97 og ofan á núverandi hús að Laugavegi 99.

 

___________________________
Hjalti Steinþórsson

 

_____________________________                  ____________________________
Ásgeir Magnússon                                               Þorsteinn Þorstein

des 22
Love0

31/2007 Fróðaþing

Með

Ár 2007, föstudaginn 18. maí, kom úrskurðarnefnd skipulags- og byggingarmála saman til fundar í húsnæði nefndarinnar að Skúlagötu 21 í Reykjavík.  Mættir voru Ásgeir Magnússon héraðsdómari varaformaður, Þorsteinn Þorsteinsson byggingarverkfræðingur og Geirharður Þorsteinsson arkitekt og skipulagshönnuður. 

Fyrir var tekið mál nr. 31/2007, kæra á samþykki bæjarstjórnar Kópavogs frá 28. nóvember 2006 fyrir breytingu á deiliskipulagi er fól í sér færslu bílastæða og breytta aðkomu vegna lóðarinnar að Fróðaþingi 20, Kópavogi.  Þá er kærð sú ákvörðun byggingarnefndar Kópavogs frá 4. apríl 2007 að veita byggingarleyfi í samræmi við breytt deiliskipulag vegna nefndrar lóðar. 

Í málinu er nú kveðinn upp svofelldur

úrskurður:

Með bréfi til úrskurðarnefndar skipulags- og byggingarmála, dags. 17. apríl 2007, er barst nefndinni hinn 18. sama mánaðar, kærir S, lóðarhafi Fróðaþings 40, Kópavogi, samþykki bæjarstjórnar Kópavogs frá 28. nóvember 2006 fyrir breytingu á deiliskipulagi er fól í sér færslu bílastæða og breytta aðkomu vegna lóðarinnar að Fróðaþingi 20, Kópavogi er tók gildi með birtingu í B-deild Stjórnartíðinda hinn 26. mars 2007.  Þá er kærð sú ákvörðun byggingarnefndar Kópavogs frá 4. apríl 2007, er bæjarstjórn staðfesti hinn 10. sama mánaðar, að veita byggingarleyfi í samræmi við breytt deiliskipulag vegna nefndrar lóðar. 

Gerir kærandi þá kröfu að hinar kærðu ákvarðanir verði felldar úr gildi.  Jafnframt er gerð krafa um bráðabirgðaúrskurð um stöðvun framkvæmda á meðan málið er til meðferðar fyrir nefndinni.  Úrskurðarnefndinni hafa borist gögn vegna fyrra kærumáls um sama efni og fyrir liggja andmæli byggingarleyfishafa við málatilbúnað kæranda.  Í ljósi þessa þykir málið nú nægjanlega upplýst til þess að taka það til endanlegs úrskurðar og verður því ekki tekin afstaða til stöðvunarkröfu kæranda. 

Málavextir:  Hinn 28. nóvember 2006 samþykkti bæjarstjórn Kópavogs breytingu á deiliskipulagi varðandi lóðina að Fróðaþingi 20 að undangenginni umsókn lóðarhafa þar um.  Fól breytingin í sér færslu bílastæða og að aðkoma að lóð skyldi vera frá götu norðan við fyrirhugað hús á lóðinni í stað þess að vera að vestanverðu.  Var breytingartillagan grenndarkynnt sem óveruleg breyting á deiliskipulagi samkvæmt 2. mgr. 26. gr. skipulags- og byggingarlaga nr. 73/1997.  Byggingarfulltrúi veitti byggingarleyfi fyrir einbýlishúsi á nefndri lóð í samræmi við fyrrnefnda breytingartillögu hinn 11. desember 2006, en bæjarstjórn staðfesti byggingarleyfið hinn 9. janúar 2007. 

Kærandi máls þessa kærði þessar ákvarðanir til úrskurðarnefndarinnar og krafðist stöðvunar framkvæmda.  Úrskurðarnefndin vísaði kæru vegna deiliskipulagsbreytingarinnar frá í úrskurði uppkveðnum hinn 8. mars sl. þar sem skipulagsbreytingin hafði þá ekki öðlast gildi með auglýsingu þar um í B-deild Stjórnartíðinda.  Í sama úrskurði var fallist á kröfu um stöðvun framkvæmda á meðan kæra vegna hins kærða byggingarleyfis væri óútkljáð.  Felldi byggingarfulltrúi það byggingarleyfi úr gildi hinn 22. mars 2007 og staðfesti bæjarstjórn þá ákvörðun hinn 10. apríl sama ár og afturkallaði kærandi kæru sína vegna þess leyfis í kjölfar þess. 

Fyrrgreind deiliskipulagsbreyting öðlaðist síðan gildi eins og fyrr er að vikið og var byggingarleyfi samþykkt að nýju fyrir lóðina að Fróðaþingi 20.  Hefur kærandi nú skotið þessum ákvörðunum til úrskurðarnefndarinnar. 

Málsrök kæranda:  Kærandi gerir athugasemdir við málsmeðferð og efni hinnar kærðu deiliskipulagsbreytingar. 

Vafi sé í huga kæranda um hvort ákvörðun bæjarskipulags um grenndarkynningu hafi verið í samræmi við lög og ekki hafi verið færð fram rök fyrir breytingunni.  Áttundi liður deiliskipulagsskilmála, er bæjaryfirvöld vitni til, geti ekki heimilað svo veigamikla breytingu á stöðu húss og aðkomu að lóð er hér um ræði.  Hin kærða ákvörðun fari á skjön við synjun sambærilegs erindis lóðarhafa að Fróðaþingi 22, en sömu sjónarmið eigi við í báðum tilvikum.  Grenndarkynning hafi ekki náð til allra hagsmunaaðila og kynningargögn hafi verið villandi þar sem sýnd hafi verið breytt aðkoma að lóðinni að Fróðaþingi 22 þrátt fyrir synjun um þá breytingu. 

Umdeild breyting og byggingarleyfi raski grenndarhagsmunum kæranda með því að aðkoma að Fróðaþingi 20 sé færð að götu er liggi við suðurlóð kæranda þar sem engin aðkoma að lóðum sé fyrir.  Breytingin hafi því í för með sér aukna umferð og annað ónæði sem raski lögvörðum hagsmunum kæranda auk þess sem snúningur umdeilds húss um 90 gráður eyðileggi fyrirhugaða götumynd. 

Andmæli byggingarleyfishafa:  Af hálfu byggingarleyfishafa er krafist frávísunar málsins og kröfum kæranda andmælt. 

Samkvæmt 8. lið skilmála umrædds deiliskipulags komi skýrt fram að á teikningu séu sýnd dæmi um staðsetningu bílastæða og aðkomu að bílgeymslum en hönnuðum sé heimilt að gera tillögu að annarri staðsetningu.  Kæranda sem lóðarhafa hafi því átt að vera fullkunnugt um þessa skilmála og að staðsetning bílastæða og aðkoma að bílgeymslum kynni að verða útfærð nánar.  Að baki umdeildri útfærslu búi öryggissjónarmið með tilliti til umferðar.  Mun meiri umferð verði vestan við Fróðaþing 20 en norðan við lóðina þar sem nú sé fyrirhugað að aðkoma að lóð verði.  Ekki fái staðist að réttur byggingarleyfishafa samkvæmt lögmætri ákvörðun eigi að víkja fyrir lítt skilgreindum grenndarhagsmunum kæranda.  Í lokamálslið 2. mgr. 26. gr. skipulags- og byggingarlaga segi að ákvörðun sveitarstjórnar skuli standa við þessar aðstæður en að bótaréttur kunni að skapast þeim til handa sem verði fyrir hagsmunaröskun vegna skipulagsbreytingarinnar.

Vakin sé athygli á að sambærileg færsla á aðkomu að lóð og hér sé til umfjöllunar hafi verið grenndarkynnt vegna Fróðaþings 17 og hafi sú breyting gengið eftir án athugasemda.

Á það er bent að tafir vegna kærumála varðandi fyrirhugaðar framkvæmdir að Fróðaþingi 20 hafi valdið byggingarleyfishafa ómældum óþægindum og tjóni.  Framkvæmdir séu nú orðnar níu mánuðum á eftir áætlun en fjölskylda byggingaleyfishafa eigi að afhenda kaupanda fyrri íbúð sína í byrjun ágúst nk.  Sé því brýnt að mál þetta fái skjóta málsmeðferð hjá úrskurðarnefndinni.
 
Af hálfu Kópavogsbæjar hafa ekki borist athugasemdir eða sjónarmið í tilefni af kærumáli þessu. 

Álit Skipulagsstofnunar:  Úrskurðarnefndin leitaði álits Skipulagsstofnunar á því hvort umþrætt byggingarleyfi hefði getað átt stoð í skipulagi svæðisins án þeirrar breytingar sem á því var gerð og kærð er í málinu.  Í bréfi stofnunarinnar, dags. 18. maí 2007, kemur fram það álit að byggingarleyfið hefði ekki samrýmst skipulaginu óbreyttu.

Niðurstaða:  Hin kærða deiliskipulagsbreyting felur í sér að bílastæði og aðkoma að Fróðaþingi 20 eru færð að götu sem liggur við suðurlóð kæranda sem liggur skáhallt gegnt fyrrgreindri lóð.  Breytingin getur snert grenndarhagsmuni kæranda, svo sem vegna aukinnar umferðar og ónæðis nær lóð kæranda en ella hefði orðið að óbreyttu.  Verður kærumáli þessu því ekki vísað frá sökum aðildarskorts kæranda. 

Umdeild skipulagsbreyting var gerð á grundvelli 2. mgr. 26. gr. skipulags- og byggingarlaga nr. 73/1997 sem óveruleg deiliskipulagsbreyting.  Telja verður að heimilt hafi verið að fara þá leið í ljósi þess að breytingin varðaði bílastæði og aðkomu að aðeins einni lóð og að í sérskilmálum gildandi deiliskipulags er heimild fyrir því að sækja um breytingar á staðsetningu bílastæða og aðkomu að bílgeymslum.  Skipulagstillagan var grenndarkynnt fyrir nágrönnum og framkomnum athugasemdum svarað af hálfu bæjaryfirvalda.  Þótt kynningargögnum hafi verið áfátt í því að færsla aðkomu og bílastæða við Fróðaþing 22 hafi verið sýnd auk breytinga á lóðinni að Fróðaþingi 20 þykir málsmeðferð skipulagstillögunnar að þessu leyti ekki haldin slíkum annmörkum að ógildingu varði. 

Á umræddu svæði er í gildi deiliskipulag Vatnsenda – Þings frá árinu 2005.  Við deiliskipulagningu nýbyggingarsvæða, eins og hér um ræðir, er m.a. tekin ákvörðun um landnotkun, tilhögun byggðar, húsagerðir og innbyrðis afstöðu húsa.  Er deiliskipulag sem tekið hefur gildi bindandi fyrir stjórnvöld og borgara, sbr. 2. mgr. greinar 6.4 í skipulagsreglugerð nr. 400/1998.  Við úthlutun lóða á slíkum svæðum liggur þegar fyrir í deiliskipulagi hvaða heimildir eru fyrir hendi til nýtingar einstakra lóða og geta lóðarhafar ekki vænst þess að fyrra bragði að skipulagi verði breytt varðandi nýtingu og fyrirkomulag bygginga á einstökum lóðum.  Verða borgarar að geta treyst því að ekki sé ráðist í breytingar á skipulagi nema að veigamiklar ástæður eða skipulagsrök mæli með því.  Verður að gjalda varhug við því, m.a. með tilliti til fordæmisgildis, að ráðist sé í breytingar á nýlegu deiliskipulagi eftir óskum einstakra lóðarhafa, enda geta slíkar breytingar raskað hagsmunum annarra lóðarhafa og dregið úr þeirri festu er deiliskipulagi er ætlað að skapa.  Eiga þessi sjónarmið við þótt breyting á skipulagi hafi ekki mikil grenndaráhrif. 

Skipulagsyfirvöld Kópavogsbæjar hafa ekki bent á nauðsyn umdeildrar skipulagsbreytingar eða fært fram málefnaleg rök fyrir henni en af fyrirliggjandi upplýsingum verður ráðið að sambærilegri umsókn vegna lóðarinnar að Fróðaþingi 22 hafi verið hafnað af sömu yfirvöldum. 

Með vísan til framangreindra sjónarmiða verður fallist á kröfu kæranda um ógildingu hinnar kærðu deiliskipulagsbreytingar. 

Að þessari niðurstöðu fenginni á hið kærða byggingarleyfi ekki stoð í gildandi skipulagi svo sem áskilið er í 2. mgr. 43. gr. skipulags- og byggingarlaga og verður það því fellt úr gildi. 

Úrskurðarorð:

Samþykki bæjarstjórnar Kópavogs frá 28. nóvember 2006 fyrir breytingu á deiliskipulagi er fól í sér færslu bílastæða og breytta aðkomu vegna Fróðaþings 20, Kópavogi er fellt úr gildi. 

Jafnframt er felld úr gildi ákvörðun byggingarnefndar Kópavogs frá 4. apríl 2007, er bæjarstjórn staðfesti hinn 10. sama mánaðar, um að veita byggingarleyfi fyrir einbýlishúsi að Fróðaþingi 20 í Kópavogi. 

 

 

                                               ___________________________
                                                                Ásgeir Magnússon

 

 

_____________________________                  ____________________________
           Þorsteinn Þorsteinsson                                        Geirharður Þorsteinsson

des 22
Love0

50/2006 Gvendargeisli

Með

Ár 2007, fimmtudaginn 12. apríl, kom úrskurðarnefnd skipulags- og byggingarmála saman til fundar í húsnæði nefndarinnar að Skúlagötu 21 í Reykjavík.  Mættir voru Hjalti Steinþórsson forstöðumaður, Ásgeir Magnússon héraðsdómari og Þorsteinn Þorsteinsson byggingarverkfræðingur. 

Fyrir var tekið mál nr. 50/2006, kæra á synjun skipulagsráðs Reykjavíkur frá 7. júní 2006 um breytingu á deiliskipulagi varðandi lóðina að Gvendargeisla 104 í Reykjavík er fól í sér að breyta innbyggðum bílskúr í íbúðarhúsnæði og heimild til að reisa frístandandi bílskúr á lóðinni.

Í málinu er nú kveðinn upp svofelldur

úrskurður:

Með bréfi til úrskurðarnefndar skipulags- og byggingarmála, dags. 14. júní 2006, er barst nefndinni hinn 19. sama mánaðar, kærir Þ, eigandi fasteignarinnar að Gvendargeisla 104, Reykjavík, synjun skipulagsráðs Reykjavíkur frá 7. júní 2006 um breytingu á deiliskipulagi varðandi lóðina að Gvendargeisla 104 í Reykjavík er fól í sér að breyta innbyggðum bílskúr í íbúðarhúsnæði og heimild til að reisa frístandandi bílskúr á lóðinni.  Borgarráð staðfesti þá ákvörðun hinn 8. sama mánaðar.

Málavextir:  Á embættisafgreiðslufundi skipulagsfulltrúa 20. febrúar 2004 var lagt fram bréf byggingarfulltrúa, dags. 19. nóvember 2003, með fyrirspurn kæranda um hvort leyft yrði að byggja u.þ.b. 75 fermetra bílskúr, að mestu niðurgrafinn, sunnan húss sem heimilað hafði verið að byggja á lóðinni nr. 104 við Gvendargeisla.  Var erindið afgreitt með eftirfarandi bókun:  „Jákvætt, enda verði bílageymsla felld vel í land. Umsækjandi láti á eigin kostnað vinna tillögu að breytingu á deiliskipulagi, í samráði við skipulagsfulltrúa. Grenndarkynna þarf tillöguna.“

Tillaga að breytingu á gildandi deiliskipulagi í samræmi við fyrrgreinda fyrirspurn var síðan lögð fram á fundi skipulagsfulltrúa hinn 27. maí 2005 þar sem samþykkt var að grenndarkynna hana.

Að lokinni grenndarkynningu var málið tekið fyrir hjá skipulagsfulltrúa hinn 10. febrúar 2006, þar sem fyrir lá undirskriftalisti 18 íbúa og tvö athugasemdabréf.  Var á fundinum ákveðið að vísa málinu til skipulagsráðs.  Hinn 1. mars 2006 var málið tekið fyrir hjá skipulagsráði og beiðninni synjað með vísan til umsagnar skipulagsfulltrúa.  Borgarráð staðfesti þá afgreiðslu hinn 2. mars 2006.

Á fundi skipulagsráðs 7. júní 2006  var lögð fram ný tillaga kæranda, dags. 20. mars 2006, að breytingu á deiliskipulagi vegna lóðarinnar að Gvendargeisla 104 og var erindinu synjað með svofelldri bókun:   „Synjað með vísan til raka í eldri umsögn skipulagsfulltrúa með vísan til fyrri málsmeðferðar.“  Var afgreiðslan staðfest á fundi borgarráðs hinn 8. júní 2006.  Hefur kærandi skotið þeirri ákvörðun til úrskurðarnefndarinnar eins og að framan greinir.

Málsrök kæranda:  Kærandi vísar til þess að hann hafi í desember 2005 sótt um leyfi fyrir að byggja frístandandi bílgeymslu við norðurhlið einbýlishúss að Gvendargeisla 104 í Reykjavík en lóðin sé innst í botngötu og sé við rætur aflíðandi brekku.  Gert hafi verið ráð fyrir að bílgeymslan yrði niðurgrafin í brekkuna, þannig að hún stæði um einn metra upp úr jörð, þrjá metra frá suðurhlið hússins og yrði 75 fermetrar að innanmáli.  Vegna aðstæðna hefði bílgeymslan óveruleg útlitsáhrif.

Í kjölfar þess að skipulagsráð hafi hafnað umsóttri útfærslu vegna framkominna athugasemda íbúa, m.a. í þá veru að bílgeymsla væri orðin of stór hluti hússins, hafi kærandi sótt um breytta tilhögun með því að innbyggð bílgeymsla í húsi yrði nýtt til íbúðar en umsótt bílgeymsla yrði frístandandi.  Þessu hafi einnig verið hafnað með vísan til afgreiðslu fyrri umsóknar.

Athygli sé vakin á að heimilt sé, samkvæmt gildandi skipulagi, að reisa 250-300 fermetra hús á umræddri lóð og hafi kærandi þegar greitt lóðagjöld í samræmi við það.  Samkvæmt skilmálum fyrir H einbýlishús við Gvendargeisla sé viðmiðunarstærð húsa um 215 fermetrar fyrir utan bílgeymslu, en stærð húss kæranda sé nú 163 fermetrar með bílgeymslu á 744 fermetra lóð.   Mörg hús við götuna séu um og yfir 300 fermetra að stærð.

Engin málefnaleg rök hafi verið færð fram fyrir hinni kærðu synjun borgaryfirvalda.  Byggingarmagn á lóð yrði innan marka skipulags, umsótt bílgeymsla muni ekki valda skuggavarpi, hindra útsýni eða hafa á nokkurn hátt áhrif á götuna svo sem fram komi í umsögn skipulagsfulltrúa.  Kærandi hafi einungis sótt um að fá að nýta byggingarrétt sem lóð hans fylgi á þann hátt sem best henti.  Íbúar götunnar eigi ekki að geta með athugasemdum sínum svipt kæranda þessum rétti án rökstuddrar ástæðu.

Málsrök Reykjavíkurborgar:  Reykjavíkurborg krefst þess að hin kærða ákvörðun standi óhögguð. 

Samkvæmt gildandi skipulagsskilmálum sé gert ráð fyrir að viðmiðunarstærð einbýlishúsa við Gvendargeisla sé 215 fermetrar fyrir utan bílskúra.  Það að kærandi hafi kosið að byggja minna hús á lóð sinni sé hans val og veiti ekki rétt til byggingar bílgeymslu til þess að fullnýta lóðina.  Greiðslur lóðagjalda hafi því enga þýðingu í máli þessu. 

Þrátt fyrir að skipulagsyfirvöld hafi upphaflega tekið jákvætt í fyrirspurn kæranda sé ljóst að við grenndarkynningu hafi komið fram mikil andstaða  á meðal íbúa við götuna, m.a. vegna þeirrar óvissu hvernig slík bílgeymsla yrði nýtt á seinni tímum.  Þó kærandi hygðist einungis nota hana sem geymslu undir fornbíla o.fl. sé óvíst hvernig seinni eigendur myndu nýta slíkt rými.  Gæti því stærð bílgeymslunnar leitt af sér óæskilega atvinnustarfsemi á síðari tímum sem ekki ætti heima í íbúðarhverfum.  Í ljósi mótmæla íbúa og þess að stærð og staðsetning bílskúrs samræmdist ekki deiliskipulagi hafi það verið mat skipulagsráðs að synja ofangreindri tillögu að breyttu deiliskipulagi lóðarinnar nr. 104 við Gvendargeisla.

Niðurstaða:  Á umræddu svæði er í gildi deiliskipulag fyrir austursvæði Grafarholts, íbúðarsvæði, frá árinu 2000 með síðari breytingum.  Af fyrirliggjandi gögnum verður ráðið að skipulagsskilmálar fyrir tilteknar lóðir við Gvendargeisla fyrir einbýlishús af gerðinni H hafi verið samþykktir á árinu 2002 og taka þeir m.a. til lóðar kæranda.  Samkvæmt sérákvæðum í þeim skilmálum  er kveðið á um að bílgeymslur skuli vera innbyggðar og snúa að götu.  Hin umsótta tilhögun á frístandandi bílgeymslu á lóðinni að Gvendargeisla 104, er snéri að íbúðarhúsi, fól því í sér frávik frá gildandi skipulagi hverfisins.

Við deiliskipulagningu nýbyggingarsvæða, eins og hér um ræðir, er m.a. tekin ákvörðun um landnotkun, tilhögun byggðar og húsagerðir og er deiliskipulag sem tekið hefur gildi bindandi fyrir stjórnvöld og borgara, sbr. 2. mgr. greinar 6.4 í skipulagsreglugerð nr. 400/1998.  Hafa verður í huga að við úthlutun lóða á slíkum svæðum liggur þegar fyrir í deiliskipulagi hvaða heimildir eru fyrir hendi til nýtingar einstakra lóða og geta lóðarhafar ekki vænst þess að fyrra bragði að skipulagi verði breytt varðandi nýtingu og fyrirkomulag bygginga á lóðum þeirra.  Verða borgarar að geta treyst því að ekki sé ráðist í breytingar á skipulagi, sem mótar byggð á skipulagssvæðinu, nema að veigamiklar ástæður eða skipulagsrök mæli með því.  Verður því að gjalda varhug við því, m.a. með tilliti til fordæmisgildis, að ráðist sé í breytingar á nýlegu deiliskipulagi eftir óskum einstakra lóðarhafa.

Þrátt fyrir að fallast megi á það með kæranda að umsótt breyting á skipulagi lóðar hans hafi óveruleg grenndaráhrif og byggingarmagn yrði innan marka gildandi skipulags verður ekki fallist á að það eigi að leiða til ógildingar hinnar kærðu synjunar.

Með vísan til framangreindra sjónarmiða verður ekki fallist á kröfu kæranda í máli þessu.

Uppkvaðning úrskurðar í máli þessu hefur dregist sökum mikils málafjölda sem skotið hefur verið til úrskurðarnefndarinnar.

Úrskurðarorð:

Hafnað er kröfu kæranda um ógildingu á synjun skipulagsráðs Reykjavíkur frá 7. júní 2006, er borgarráð staðfesti hinn 8. sama mánaðar, um breytingu á deiliskipulagi varðandi lóðina að Gvendargeisla 104 í Reykjavík.

 

___________________________
Hjalti Steinþórsson

 

_____________________________        _________________________________
Ásgeir Magnússon                                  Þorsteinn Þorsteinsson

des 22
Love0

81/2005 Blesugróf

Með

Ár 2007, fimmtudaginn 15. mars, kom úrskurðarnefnd skipulags- og byggingarmála saman til fundar í húsnæði nefndarinnar að Skúlagötu 21, Reykjavík.  Mættir voru Hjalti Steinþórsson forstöðumaður, Ásgeir Magnússon héraðsdómari og Þorsteinn Þorsteinsson byggingarverkfræðingur.

Fyrir var tekið mál nr. 81/2005, kæra á samþykkt skipulagsráðs Reykjavíkur um breytt deiliskipulag fyrir Blesugróf.  

Á málið er nú lagður svofelldur

úrskurður:

Með bréfi til úrskurðarnefndar skipulags- og byggingarmála, dags. 24. október 2005, er barst nefndinni hinn 27. sama mánaðar, kærir stjórn samtaka íbúa í Blesugróf samþykkt skipulagsráðs frá 26. september 2005 um breytt deiliskipulag Blesugrófar.  Á fundi borgarráðs hinn 29. sama mánaðar var afgreiðsla nefndarinnar staðfest. 

Við rannsókn úrskurðarnefndarinnar á málinu kom í ljós að kærandi er ekki lögaðili með skráða kennitölu.  Einn af stjórnarmönnum, Á, Bleikargróf 5, setti hins vegar fram kæru í eigin nafni og verður kæran því tekin til meðferðar hvað hann varðar.    

Málavextir:  Á fundi skipulagsfulltrúa hinn 24. júní 2005 var lögð fram umsókn félagsmálaráðuneytis f.h. Svæðisskrifstofu málefna fatlaðra í Reykjavík um lóð undir sambýli fyrir fatlaða og var fært til bókar að ekki væri gerð athugasemd við að unnin yrði tillaga að breyttu deiliskipulagi Blesugrófar vegna erindisins er síðar yrði grenndarkynnt.

Á embættisafgreiðslufundi skipulagsfulltrúa hinn 12. ágúst 2005 var lögð fram tillaga að breytingu á deiliskipulagi Blesugrófar er m.a. fól í sér sameiningu lóðanna nr. 6 og 8 við Bleikargróf undir sambýli.  Var samþykkt að grenndarkynna framlagða tillögu fyrir hagsmunaaðilum og stóð kynningin yfir frá 17. ágúst 2005 til 4. september s.á.  Athugasemdir bárust frá 14 aðilum, þ.á m. kæranda.  

Á fundi skipulagsráðs hinn 28. september 2005 var málið tekið fyrir á ný og lögð fram umsögn skipulagsfulltrúa ásamt framkomnum athugasemdum og var tillagan samþykkt með eftirfarandi bókun:  „Samþykkt, sbr. 12. gr. samþykktar fyrir skipulagsráð, með vísan til umsagnar skipulagsfulltrúa.“

Skipulagsstofnun tilkynnti í bréfi sínu, dags. 11. nóvember 2005, að hún gerði ekki athugasemd við birtingu auglýsingar í B-deild Stjórnartíðinda og var auglýsing um gildistöku deiliskipulagsins birt þar hinn 21. desember 2005.

Málsrök kæranda:  Af hálfu kæranda er vísað til þess að í hverfinu séu nú þegar tvö sambýli og tvö vinnuheimili fyrir fatlaða við Bjarkarás og Lækjarás.  Þessi starfsemi hafi verið í hverfinu í áratugi í góðu jafnvægi við umhverfi sitt og ekki skorið sig úr því litla byggðarlagi sem Blesugrófin sé.  Það sé álit kæranda að það raski fyrrgreindu jafnvægi að taka tvær lóðir í hverfinu undir starfsemi af þessu tagi. 

Bent sé á að Blesugrófarhverfi samanstandi af götunum Blesugróf, þar sem íbúar séu 125, Jöldugróf, þar sem íbúar séu 67, og Bleikargróf, þar sem íbúar séu 28, eða samtals 220.  Samkvæmt upplýsingum frá Svæðisskrifstofu fatlaðra séu 35 sambýli starfandi í borginni.  Íbúafjöldi Reykjavíkur sé um 113.000 og ef sama hlutfall sambýla væri um alla borg og nú sé í Blesugrófarhverfi væru sambýli fyrir fatlaða 1.035 í stað 35.  Með hinu kærða deiliskipulagi sé ætlunin að auka þetta hlutfall um helming. 

Yfirvöld verði að leitast við að gæta meðalhófs og hafa yfirsýn yfir viðfangsefni sín.  Að mati kæranda hafi það ekki tekist í þessu máli. 

Á fyrri stigum málsins hafi verið gerðar athugasemdir við að á sambýlum væri yfirleitt veitt þjónusta allan sólarhringinn og því mætti búast við aukinni umferð, ekki síst stærri bíla er þjónusti fatlaða.  Þá væri og um að ræða vinnustað sem fylgdi aukin umferð á öllum tímum sólarhringsins.  Bleikargróf, sem sé þröng og fámenn gata, myndi ekki bera þá miklu umferð sem komi til með að fylgja sambýli.

Málsrök Reykjavíkurborgar:  Af hálfu borgaryfirvalda er bent á að samkvæmt aðalskipulagi Reykjavíkur sé landnotkun á reitnum skilgreind sem íbúðarsvæði þar sem gert sé ráð fyrir íbúðabyggð, þ.e. hefðbundnu íbúðarhúsnæði og annars konar íbúðum s.s. íbúðum fyrir stúdenta, dvalaríbúðum aldraðra, sambýlum fyrir fatlaða, heimili fyrir unglinga og börn og öðru íbúðarrými, ásamt tilheyrandi nærþjónustu.

Um sé að ræða deiliskipulagsbreytingu sem heimili nýtingu lóðar undir sambýli.  Hugtakið sambýli vísi til þess að um sé að ræða heimili fyrir fólk með þroskahömlun.  Slíkt heimili sé ekki opinber stofnun.  Mikilvægt sé að átta sig á því að um sé að ræða heimili eins og hvert annað í hverfinu, nema að því leyti að heimilisfólk þurfi aðstoð, eins til tveggja starfsmanna, til þess að geta búið í eigin íbúð vegna fötlunar sinnar.  Því sé hafnað að jafnræðisreglur séu brotnar á kæranda í máli þessu, enda hvergi í lögum eða reglugerðum kveðið á um að sambýlum fyrir fatlaða skuli dreift á grundvelli einhvers konar jafnræðissjónarmiða, enda um að ræða heimili venjulegs fólks.  Ekki séu þannig til sérstök viðmið um hlutfall íbúða fyrir fatlaða einstaklinga í hverfahlutum.  Í Blesugróf séu góð skilyrði til búsetu fyrir alla, stutt í útivistarsvæði og staðsetningin sé miðsvæðis á höfuðborgarsvæðinu.  Lítið sé um auðar lóðir í grónum borgarhlutum og því kjörið að nýta þessar lóðir undir sambýli.  Samkvæmt umsögn skipulagsfulltrúa geri deiliskipulagsbreytingin ráð fyrir sambýli fyrir fatlaða einstaklinga þar sem fjöldi íbúa verði um fimm til sex auk tveggja starfsmanna á tveimur til þremur vöktum á sólarhring.  Að auki njóti íbúar heimilisins ferðþjónustu fatlaðra til að komast leiða sinna.  Búast megi við að starfsmenn komi akandi til vinnu sinnar, þ.e. einn til tveir starfsmenn komi á morgnana og fari seinni partinn og þá komi aðrir í þeirra stað.  Við einbýlishús megi oft reikna með tveimur til þremur bílum á fjölskyldu.  Ekki sé gert ráð fyrir fleiri en fjórum bílastæðum samkvæmt breytingunni sem sé sami fjöldi og hafi verið samkvæmt eldra skipulagi.  Ekki verði því séð að meiri umferðarþungi fylgi sambýli fatlaðra en öðrum heimilum.

Jafnframt sé tekið fram að sambærileg heimili séu víða í borginni og í öllum tilfellum hafi slíkt fyrirkomulag gefið góða raun og hafi ríkt mikil og góð sátt við nágranna.

Minnt sé á að eigendur fasteigna í þéttbýli geti ávallt vænst þess að breytingar verði gerðar á skipulagi sem haft geti í för með sér skerðingu á útsýni, aukið skuggavarp, umferðaraukningu eða aðrar breytingar.  Almennt verði menn að sæta því að með almennum takmörkunum geti hagsmunir þeirra í einhverju verið skertir með slíkum breytingum.  Talið sé að þær breytingar á deiliskipulagi sem hér séu til umfjöllunar séu ekki þess eðlis að þær valdi óhóflegri skerðingu á hagsmunum kæranda þannig að ógildingu deiliskipulagsins varði.

Einnig sé á því byggt að löggjafinn hafi ákveðið að skipulagsvaldið sé hjá sveitarfélögunum.  Það hafi verið ákvörðun borgaryfirvalda að heimila umræddar deiliskipulagsbreytingar fyrir Blesugróf og hafi kærandi ekki bent á neina annmarka á ákvörðuninni sem geti valdið ógildingu deiliskipulagsins.

Niðurstaða:  Í máli þessu er deilt um gildi deiliskipulagsbreytingar fyrir Blesugróf er m.a. fól í sér heimild til að sameina einbýlishúsalóðirnar nr. 6 og 8 við Bleikargróf og nýta undir sambýli. 

Samkvæmt Aðalskipulagi Reykjavíkur 2001-2024 eru lóðirnar að Bleikargróf 6 og 8 felldar undir landnotkunarflokkinn íbúðarsvæði og fellur því hin kærða ákvörðun að landnotkun aðalskipulags.    

Á umræddu svæði er í gildi deiliskipulag og kusu borgaryfirvöld á undirbúningsstigi ákvörðunarinnar að neyta undanþáguheimildar 2. mgr. 26. gr. skipulags- og byggingarlaga nr. 73/1997 og grenndarkynna óverulega breytingu á deiliskipulagi.  Verður að telja að það hafi verið heimilt eins og þarna stóð á, enda verður ekki talið að byggðarmynstur eða yfirbragð byggðarinnar breytist til mikilla muna við breytinguna. 
  
Kærandi heldur því fram að með hinni kærðu deiliskipulagsbreytingu sé með ólögmætum hætti gengið gegn grenndarhagsmunum hans sökum þess að í hverfinu séu nú þegar tvö sambýli og tvö vinnuheimili fyrir fatlaða.  Þessi starfsemi hafi verið í hverfinu í áratugi í góðu jafnvægi við umhverfi sitt.  Með hinni kærðu ákvörðun sé aftur á móti raskað jafnvægi hverfisins og meðalhófs ekki gætt.  Úrskurðarnefndin fellst ekki á þessi sjónarmið.  Verður ekki séð að hin kærða deiliskipulagsbreyting hafi í för með sér grenndaráhrif, svo sem aukna umferð eða ónæði, er leiða eigi til þess að fallist verði á kröfur kæranda um ógildingu ákvörðunarinnar. 

Samkvæmt framansögðu verður að telja að lagaskilyrðum hafi verið fullnægt og að málefnaleg rök hafi legið til grundvallar hinni kærðu ákvörðun og verður kröfu kæranda um ógildingu hinnar kærðu ákvörðunar hafnað.

Uppkvaðning úrskurðar í máli þessu hefur dregist verulega vegna málafjölda sem skotið hefur verið til úrskurðarnefndarinnar.

Úrskurðarorð:

Hafnað er kröfu kæranda um ógildingu samþykktar skipulagsráðs Reykjavíkurborgar frá 28. september 2005 um breytt deiliskipulag Blesugrófar.       

 

 

____________________________________
Hjalti Steinþórsson

 

 

______________________________               _______________________________
Ásgeir Magnússon                                               Þorsteinn Þorsteinsson 

 

 

des 22
Love0

13/2007 Fróðaþing

Með

Ár 2007, fimmtudaginn 8. mars, kom úrskurðarnefnd skipulags- og byggingarmála saman til fundar í húsnæði nefndarinnar að Skúlagötu 21 í Reykjavík.  Mættir voru Ásgeir Magnússon héraðsdómari varaformaður, Þorsteinn Þorsteinsson byggingarverkfræðingur og Geirharður Þorsteinsson arkitekt og skipulagshönnuður. 

Fyrir var tekið mál nr. 13/2007, kæra á samþykki bæjarstjórnar Kópavogs frá 12. desember 2006 fyrir breytingu á deiliskipulagi er fól í sér breytta stöðu húss, færslu bílastæða og breytta aðkomu vegna lóðarinnar að Fróðaþingi 20, Kópavogi.  Þá er kærð sú ákvörðun byggingarfulltrúa Kópavogs frá 11. desember 2006 að veita byggingarleyfi í samræmi við breytt deiliskipulag vegna nefndrar lóðar. 

Í málinu er nú kveðinn upp svofelldur

úrskurður:

Með bréfi til úrskurðarnefndar skipulags- og byggingarmála, dags. 19. febrúar 2007, er barst nefndinni hinn 22. sama mánaðar, kærir S, lóðarhafi Fróðaþings 40, Kópavogi, samþykki bæjarstjórnar Kópavogs frá 12. desember 2006 fyrir breytingu á deiliskipulagi er fól í sér breytta stöðu húss, færslu bílastæða og breytta aðkomu vegna lóðarinnar að Fróðaþingi 20, Kópavogi.  Þá er kærð sú ákvörðun byggingarfulltrúa Kópavogs frá 11. desember 2006 að veita byggingarleyfi  fyrir einbýlishúsi á nefndri lóð.  Bæjarstjórn staðfesti ákvörðun byggingarfulltrúa hinn 9. janúar 2007. 

Gerir kærandi þá kröfu að hinar kærðu ákvarðanir verði felldar úr gildi.  Jafnframt er gerð krafa um bráðabirgðaúrskurð um stöðvun framkvæmda á meðan málið er til meðferðar fyrir nefndinni.  Úrskurðarnefndinni hafa borist andmæli byggingarleyfishafa og hefur nefndin aflað sér nokkurra upplýsinga varðandi málið.  Þrátt fyrir að umbeðin gögn er málið varða hafa ekki borist frá bæjaryfirvöldum þykir málið nú nægjanlega upplýst til þess að taka til úrskurðar skipulagsþátt kærunnar og bráðabirgðakröfu um stöðvun framkvæmda samkvæmt hinu kærða byggingarleyfi. 

Málavextir:  Hinn 12. desember 2006 samþykkti bæjarstjórn Kópavogs breytingu á deiliskipulagi varðandi lóðina að Fróðaþingi 20, að undangenginni umsókn lóðarhafa þar um.  Mun breytingin hafa falið í sér breytta stöðu fyrirhugaðs húss á lóð, færslu bílastæða og að aðkoma að lóð skyldi vera frá annarri götu en upphaflega var gert ráð fyrir.  Var breytingartillagan grenndarkynnt sem óveruleg breyting á deiliskipulagi samkvæmt 2. mgr. 26. gr. skipulags- og byggingarlaga nr. 73/1997.  Byggingarfulltrúi veitti byggingarleyfi fyrir einbýlishúsi á nefndri lóð í samræmi við fyrrnefnda breytingartillögu hinn 11. desember 2006 er bæjarstjórn staðfesti hinn 9. janúar 2007. 

Málsrök kæranda:  Kærandi gerir athugasemdir við málsmeðferð og efni hinnar kærðu deiliskipulagsbreytingar. 

Vafi sé í huga kæranda um hvort ákvörðun bæjarskipulags um grenndarkynningu hafi verið í samræmi við lög og ekki hafi verið færð fram rök fyrir breytingunni.  Áttundi liður deiliskipulagsskilmála, er bæjaryfirvöld vitni til, geti ekki heimilað svo veigamikla breytingu á stöðu húss og aðkomu að lóð er hér um ræði.  Hin kærða ákvörðun fari á skjön við synjun sambærilegs erindis lóðarhafa að Fróðaþingi 22, en eigi sömu sjónarmið eigi við í báðum tilvikum.  Grenndarkynning hafi ekki náð til allra hagsmunaaðila og kynningargögn hafi verið villandi þar sem sýnd hafi verið breytt aðkoma að lóðinni að Fróðaþingi 22 þrátt fyrir synjun um þá breytingu. 

Umdeild breyting og byggingarleyfi raski grenndarhagsmunum kæranda með því að aðkoma að Fróðaþingi 20 sé færð að götu er liggi við suðurlóð kæranda þar sem engin aðkoma sé fyrir að lóðum.  Breytingin hafi því í för með sér aukna umferð og annað ónæði sem raski lögvörðum hagsmunum kæranda auk þess sem snúningur umdeilds húss um 90 gráður eyðileggi fyrirhugaða götumynd. 

Andmæli byggingarleyfishafa:  Af hálfu byggingarleyfishafa er krafist frávísunar málsins og að stöðvunarkröfu kæranda verði hafnað.  Byggingarleyfishafi krefst jafnframt kærumálskostnaðar. 

Hið kærða byggingarleyfi styðjist við 7. mgr. 43. gr. skipulags- og byggingarlaga nr. 73/1997 og staðfest deiliskipulag sem breytt hafi verið með grenndarkynningu.  Ákvörðunin, sem sé stjórnvaldsákvörðun, hafi verið tilkynnt byggingarleyfishafa með opinberri birtingu hinn 15. desember 2006 og sé bindandi frá þeim tíma, sbr. 1. mgr. 20. gr. stjórnsýslulaga.  Kæra í máli þessu hafi því borist að liðnum kærufresti og beri af þeim sökum að vísa málinu frá.  Bent sé á að þeim sem hafi tjáð sig við grenndarkynningu skuli tilkynnt um lyktir máls og ekki sé kunnugt um að misbrestur hafi orðið í því efni. 

Samkvæmt 8. lið skilmála umrædds deiliskipulags komi skýrt fram að á teikningu séu sýnd dæmi um staðsetningu bílastæða og aðkomu að bílgeymslum en hönnuðum sé heimilt að gera tillögu að annarri staðsetningu.  Kæranda, sem lóðarhafa, hafi því átt að vera fullkunnugt um þessa skilmála og að staðsetning bílastæða og aðkoma að bílgeymslum kynni að verða útfærð nánar. 

Framkvæmdir séu hafnar að Fróðaþingi 20 á grundvelli lögmæts byggingarleyfis og hafi byggingarleyfishafi tekist á hendur miklar fjárskuldbindingar í því sambandi og hafi nú þegar selt íbúðarhús sitt.  Ekki fái staðist að réttur byggingarleyfishafa samkvæmt lögmætri ákvörðun eigi að víkja fyrir lítt skilgreindum grenndarhagsmunum.  Í lokamálslið 2. mgr. 26. gr. skipulags- og byggingarlaga segi að ákvörðun sveitarstjórnar skuli standa við þessar aðstæður en að bótaréttur kunni að skapast þeim til handa sem verði fyrir hagsmunaröskun vegna skipulagsbreytingarinnar. 

Ekki eigi hér að skipta máli hvort útfærsla á deiliskipulagi lóðarinnar að Fróðaþingi 20 hafi verið auglýst í B-deild Stjórnartíðinda, enda sé nefnt ákvæði 2. mgr. 26. gr. skipulags- og byggingarlaga undantekningarákvæði frá 1. og 3. mgr. greinarinnar.  Þá verði jafnframt að skýra 2. mgr. 26. gr. laganna til samræmis við stjórnarskrárvarinn sjálfsforræðisrétt sveitarfélaga og á þann veg að Skipulagsstofnun hafi ekki endurskoðunarvald um óverulegar breytingar á deiliskipulagi. 

Krafa um kærumálskostnað sé sett fram í ljósi þess að byggingarleyfishafi hafi verið knúinn til að bregðast við kæru sem sé sett fram að ósekju.  Tafir á byggingarframkvæmdum hafi þegar valdið byggingarleyfishafa tjóni og augljóst að frekari tafir auki þann skaða.  Þótt ekki sé í lögum heimild fyrir kærumálskostnaði í málum fyrir úrskurðarnefndinni geti hún sem sjálfstætt stjórnvald ákvarðað greiðslu kostnaðar á málefnalegum forsendum.  Ennfremur sé minnt á að í 8. mgr. 8. gr. skipulags- og byggingarlaga segi að kostnaður vegna úrskurðarnefndar greiðist úr ríkissjóði. 

Niðurstaða:  Hin kærða deiliskipulagsbreyting var gerð á grundvelli 2. mgr. 26. gr. skipulags- og byggingarlaga nr. 73/1997 sem óveruleg breyting á gildandi deiliskipulagi. 

Samkvæmt 26. gr. skipulags- og byggingarlaga er meginreglan sú að breytingar á deiliskipulagi sæti sömu málsmeðferð og nýtt deiliskipulag samkvæmt 25. gr. laganna.  Í því felst m.a. að auglýsa skal tillöguna í Lögbirtingarblaði og með öðrum áberandi hætti og skal mönnum gefinn kostur á að koma á framfæri athugasemdum innan ákveðins frests í samræmi við 1. og 2. mgr. 18. gr. laganna.  Í 2. mgr. 26. gr. er sú undantekning gerð, þegar um óverulega deiliskipulagsbreytingu er að ræða, að falla má frá auglýsingu en tillagan í stað þess grenndarkynnt samkvæmt 7. mgr. 43. gr. laganna.  Skal skipulagsbreytingin send Skipulagsstofnun ásamt yfirlýsingu um að sveitarstjórn taki að sér að bæta það tjón er einstakir aðilar kunni að verða fyrir við breytinguna.  Í 3. mgr. 26. gr. er síðan kveðið á um að birta skuli auglýsingu um breytt deiliskipulag í B-deild Stjórnartíðinda.

Fyrir liggur að hin samþykkta deiliskipulagsbreyting var ekki send Skipulagsstofnun til yfirferðar ásamt fyrrnefndri yfirlýsingu sveitarstjórnar og að auglýsing um gildistöku hennar hefur ekki verið birt í B-deild Stjórnartíðinda. 

Telur úrskurðarnefndin ótvírætt að birta þurfi gildistökuauglýsingu í B-deild Stjórnartíðinda vegna deiliskipulagsbreytingar sem farið er með samkvæmt 2. mgr. 26. gr. skipulags- og byggingarlaga.  Tekin eru af öll tvímæli um þetta atriði í 3. mgr. ákvæðisins, sem væri augljóslega óþarft ætti það aðeins við um breytingar samkvæmt 1. mgr. 26. gr., enda er þar vísað til málsmeðferðar nýs skipulags sem sætir slíkri auglýsingu samkvæmt 25. gr. laganna.  Úrskurðarnefndin byggði á þessari lagatúlkun í úrskurði sínum uppkveðnum hinn 2. nóvember 2006 í máli nr. 54/2006 þar sem fallist var á kröfu Kópavogsbæjar um frávísun með þeim rökum að umþrætt deiliskipulagsbreyting í því máli, sem farið hafði verið með samkvæmt fyrrnefndri 2. mgr. 26. gr., hefði hvorki verið send Skipulagsstofnun né auglýsing um gildistöku hennar verið birt í B-deild Stjórnartíðinda. 

Samkvæmt framansögðu er málsmeðferð hinnar kærðu deiliskipulagsbreytingar samkvæmt skipulags- og byggingarlögum ekki lokið og hefur hún ekki tekið gildi.  Ber því að vísa kæru vegna deiliskipulagsbreytingarinnar frá með vísan til 2. mgr. 26. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993. 

Byggingarleyfishafi hefur í máli þessu gert kröfu um kærumálskostnað.  Valdheimildir úrskurðarnefndarinnar eru markaðar í 8. gr. skipulags- og byggingarlaga en þar er ekki að finna heimild fyrir úrskurðarnefndina til að úrskurða um kærumálskostnað á hendur málsaðilum.  Verður ekki fallist á að unnt sé að úrskurða um slíkan kostnað án beinnar lagastoðar og styðst sú ályktun við lögmætisreglu íslensks stjórnarfars- og stjórnskipunarréttar, en hún felur m.a. í sér að hver sú athöfn stjórnvalda sem leggur skyldur á herðar einstaklingum verði að eiga sér ótvíræða lagastoð.  Verður kröfu byggingarleyfishafa um kærumálskostnað af þessum sökum vísað frá úrskurðarnefndinni. 

Áhöld eru uppi í málinu m.a. um það hvort umþrætt byggingarleyfi hafi verið í samræmi við gildandi deiliskipulag er það var veitt.  Með vísan til þess, og með hliðsjón af því að úrskurðarnefndinni hafa enn ekki borist umbeðin gögn er málið varða frá Kópavogsbæ, þykir rétt að verða við kröfu kæranda um stöðvun framkvæmda til bráðabirgða. 

Úrskurðarorð:

Vísað er frá úrskurðarnefndinni kröfu kæranda um ógildingu á samþykki bæjarstjórnar Kópavogs frá 12. desember 2006 fyrir breytingu á deiliskipulagi er fól í sér breytta stöðu húss, færslu bílastæða og breytta aðkomu vegna lóðarinnar að Fróðaþingi 20, Kópavogi.

Kröfu byggingarleyfishafa um kærumálskostnað er vísað frá úrskurðarnefndinni. 

Framkvæmdir samkvæmt byggingarleyfi fyrir einbýlishúsi á lóðinni að Fróðaþingi 20, Kópavogi, er byggingarfulltrúi Kópavogs veitti hinn 11. desember 2006 og bæjarstjórn Kópavogs staðfesti hinn 9. janúar 2007, skulu stöðvaðar þar til endanlegur úrskurður gengur í máli þessu varðandi nefnt byggingarleyfi. 

 

 

___________________________
Ásgeir Magnússon

 

 

_____________________________                  ____________________________
           Þorsteinn Þorsteinsson                                        Geirharður Þorsteinsson

des 22
Love0

18/2005 Hólmgarður

Með

Ár 2007, fimmtudaginn 22. febrúar, kom úrskurðarnefnd skipulags- og byggingarmála saman til fundar í húsnæði nefndarinnar að Skúlagötu 21 í Reykjavík.  Mættir voru Hjalti Steinþórsson forstöðumaður, Ásgeir Magnússon héraðsdómari og Þorsteinn Þorsteinsson byggingarverkfræðingur. 

Fyrir var tekið mál nr. 18/2005, kæra á ákvörðun skipulagsráðs Reykjavíkur frá 26. janúar 2005 um breytingu á deiliskipulagi Bústaðahverfis vegna bílastæða við Hólmgarð í Reykjavík. 

Í málinu er nú kveðinn upp svofelldur

úrskurður: 

Með bréfi til úrskurðarnefndar skipulags- og byggingarmála, dags. 27. febrúar 2005, er barst nefndinni hinn 1. mars s.á., kærir K, Hólmgarði 28, Reykjavík, þá ákvörðun skipulagsráðs Reykjavíkur frá 26. janúar 2005 að breyta deiliskipulagi Bústaðahverfis vegna bílastæða við Hólmgarð í Reykjavík.  Skilja verður málskot kæranda svo að krafist sé ógildingar á hinni kærðu ákvörðun. 

Málavextir:  Á embættisafgreiðslufundi skipulagsfulltrúa 19. nóvember 2004 var lögð fram tillaga að breytingu á deiliskipulagi vegna bílastæða við Hólmgarð.  Á fundinum var samþykkt að grenndarkynna tillöguna fyrir hagsmunaaðilum að Hólmgarði 17-46. 

Að grenndarkynningu lokinni var skipulagstillagan tekin fyrir á fundi skipulagsfulltrúa hinn 21. janúar 2005, þar sem fyrir lágu framkomnar athugasemdir við tillöguna frá nokkrum fjölda íbúa við Hólmgarð og þ.á m. kæranda.  Á fundinum var lögð fram umsögn skipulagsfulltrúa, dags. 20. janúar 2005, og var málinu vísað til afgreiðslu skipulagsráðs sem samþykkti deiliskipulagstillöguna hinn 26. sama mánaðar.  Auglýsing um gildistöku hennar var síðan birt í B-deild Stjórnartíðinda hinn 8. febrúar 2005. 

Málsrök kæranda:  Kærandi byggir málskot sitt á því að ekki sé rétt með farið í svörum skipulagsfulltrúa við athugasemdum við staðsetningu bílastæða að meirihluti íbúa við Hólmgarð 22-32 og 36-46 hafi viljað hafa stæðin framan við innganga húsa við götuna.  Hið rétta sé að með handauppréttingu á íbúafundi 2. september 2004 hafi meirihlutinn samþykkt að bílastæðin yrðu staðsett til hliðar við inngangana eins og þau hefðu áður verið.  Svar skipulagsfulltúa vegna umdeildrar staðsetningar bílastæðanna eigi því ekki við rök að styðjast. 

Það auki slysahættu að færa stæðin beint ofan í innganga húsanna, mengun aukist þar og fórnað sé grænu svæði framan við hús kæranda, en það svæði hafi ásamt öðru ráðið því að hann hafi keypt íbúð sína við Hólmgarð.  Fyrirhuguð tilkoma trjáa og runna við hlið bílastæða skerði útsýni og auki slysahættu.  Kæranda gruni að það komi í hlut íbúanna að annast þennan gróður, enda hafi þeir slegið grasbletti í eigu borgarinnar fyrir framan húsin.  Breikkun götu um einn metra, svo sem skipulagsbreytingin geri ráð fyrir, auki líkur á hraðakstri með tilheyrandi slysahættu. 

Málsrök Reykjavíkurborgar:  Reykjavíkurborg krefst þess að kröfu kæranda um ógildingu á umdeildri samþykkt skipulagsráðs verði hafnað. 

Meðferð deiliskipulagstillögunnar hafi að öllu leyti verið í samræmi við ákvæði skipulags- og byggingarlaga. 

Í umsögn skipulagsfulltúa vegna framkominna athugasemda við skipulagstillöguna segi m.a.:  „Á fyrrnefndum íbúafundi sem haldinn var 2. september síðastliðinn voru kynntar tvær tillögur að bílastæðum fyrir framan umrædd hús. Ein tillagan gerði ráð fyrir því að bílastæðin yrðu staðsett á svipuðum stað og þau voru áður en framkvæmdir hófust þ.e. ekki við innganga húsa heldur til hliðar við innganga. Hin tillagan sem kynnt var á fundinum gerir ráð fyrir að bílastæðin yrðu staðsett við innganga. Það var greinilega vilji meirihluta íbúa að hafa bílastæðin staðsett við innganga húsa og er það ástæðan fyrir því að gert var ráð fyrir því fyrirkomulagi á kynntum uppdrætti.“  Þá segi þar ennfremur:  „Mjög vel var mætt á fundinn og náðist ágæt sátt á honum, en ósk allflestra var að fyrirkomulag bílastæða við Hólmgarð 22-32 og 36-46 yrði eins og það var áður.“ 

Athugasemdir íbúa við grenndarkynningu hafi verið allnokkrar en engin þeirra hafi lotið að staðsetningu bílastæða fyrir framan innganga húsanna nema athugasemd kæranda í máli þessu.  Sé kærandi því einn um túlkun sína á niðurstöðu fyrrgreinds íbúafundar um vilja íbúa.  Ekki hafi sérstaklega verið greidd atkvæði um það hvort bílastæðin ættu að vera framan við inngang húsa eða til hliðar, heldur hafi komið fram sá vilji meirihluta fundarmanna að hafa fyrirkomulagið eins og áður, þ.e. með grænum svæðum á milli bílastæða. 

Varðandi aðrar málsástæður kæranda sé vísað til ofangreindrar umsagnar skipulagsfulltrúa en þar komi fram að grafík vegna gróðurs á uppdrætti sé ekki bindandi.  Deiliskipulagsbreytingin taki ekki til gróðurs á grænu svæðunum.  Ekki megi gróðursetja á þessum reitum á þann hátt að það valdi skerðingu á útsýni. 

Gert sé ráð fyrir hraðahindrun við Hólmgarð 34 samkvæmt gildandi deiliskipulagi sem draga muni úr hraðakstri í götunni.  Ekki sé fallist á að breikkun á götunni á svo stuttum kafla sem um ræði leiði til hraðaksturs eða aukinnar slysahættu og ekki hafi verið leidd rök að því að staðsetning bílastæðanna valdi aukinni mengun. 

Niðurstaða:  Hin kærða deiliskipulagsbreyting fól í sér fækkun bílastæða og gerð gróðurreita á milli þeirra auk þess sem göngustígur við götu var færður nær húsum á kafla og þar gert ráð fyrir bílastæðum meðfram gróðurreitum við götu.  Samkvæmt deiliskipulagi svæðisins, er tók gildi með auglýsingu í B-deild Stjórnartíðinda hinn 7. júlí 2004, var gert ráð fyrir bílastæðum án gróðurreita framan við húsin að Hólmgarði 22-32 og 36-46, þ.á.m. við innganga þeirra húsa.  Af fyrirliggjandi gögnum verður ráðið að skiptar skoðanir hafi verið meðal íbúa um hvort fækka ætti bílastæðum og skapa þannig rými fyrir gróðurreiti á milli stæða og að tilgangurinn með umdeildri skipulagsbreytingu hafi verið sá að koma til móts við óskir þeirra sem vildu halda í gróðurreiti framan við húsin á kostnað fjölda bílastæða sem ráðgerð voru í skipulaginu frá árinu 2004. 

Hvað sem líður skoðanaskiptum á fyrrgreindum kynningarfundi með íbúum hinn 2. september 2004 hróflar það ekki við gildi skipulagsbreytingarinnar að þar sé gert ráð fyrir bílastæðum framan við innganga húsa, enda var sú tilhögun þegar mörkuð í skipulagi svæðisins. 

Breikkun sú sem verður á götu við það að gangstígur er færður verður ekki talin til þess fallin að auka hraðakstur, enda er sú breikkun á stuttum kafla götunnar og rýmið sem myndast lagt undir bílastæði.. 

Að þessu virtu og þar sem ekki verður séð að þeir annmarkar hafi verið á meðferð hinnar kærðu ákvörðunar að ógildingu varði verður kröfu kæranda þar að lútandi hafnað. 

Uppkvaðning úrskurðar í máli þessu hefur dregist verulega sökum mikils málafjölda sem skotið hefur verið til úrskurðarnefndarinnar. 

Úrskurðarorð:

Hafnað er kröfu kæranda um ógildingu ákvörðunar skipulagsráðs Reykjavíkur frá 26. janúar 2005, um að breyta deiliskipulagi Bústaðahverfis vegna bílastæða við Hólmgarð í Reykjavík. 

 

___________________________
Hjalti Steinþórsson

 

 

_________________________                                 ___________________________    Ásgeir Magnússon                                                     Þorsteinn Þorsteinsson

des 22
Love0

4/2005 Þorláksgeisli

Með

Ár 2006, miðvikudaginn 16. nóvember, kom úrskurðarnefnd skipulags- og byggingarmála saman til fundar í húsnæði nefndarinnar að Skúlagötu 21 í Reykjavík.  Mættir voru Hjalti Steinþórsson forstöðumaður, Ásgeir Magnússon héraðsdómari og Þorsteinn Þorsteinsson byggingarverkfræðingur. 

Fyrir var tekið mál nr. 4/2005, kæra á samþykkt borgarstjórnar Reykjavíkur frá 7. desember 2004 um breytt deiliskipulag vegna lóðarinnar nr. 9 við Þorláksgeisla. 

Á málið er nú lagður svofelldur

úrskurður:

Með bréfi til úrskurðarnefndar skipulags- og byggingarmála, dags. 12. janúar 2005, er barst nefndinni samdægurs, kæra G og Á til heimilis að Þorláksgeisla 14, Reykjavík samþykkt borgarstjórnar Reykjavíkur frá 7. desember 2004 um breytt deiliskipulag vegna lóðarinnar nr. 9 við Þorláksgeisla.   

Skilja verður kröfugerð kærenda á þann veg að aðallega sé krafist ógildingar á ákvörðun borgarstjórnar frá 7. desember 2004 um breytt deiliskipulag lóðarinnar nr. 9 við Þorláksgeisla.  Til vara er gerð sú krafa að ef fallist verði á að borgaráði hafi verið heimilt að endurupptaka málið verði fenginn óháður og hæfur aðili til að leggja rökstutt mat á framkvæmd og úrvinnslu könnunar Félagsbústaða hf. og gildi niðurstöðu hennar fyrir Grafarholt.  Til þrautavara er gerð krafa um að ef endurupptaka málsins verði talin heimil muni Reykjavíkurborg ábyrgjast að byggð verði bílageymsla neðanjarðar til að leysa úr þeim bílastæðavanda sem kærendur telji ljóst að breytingin muni skapa.  

Málavextir:  Á embættisafgreiðslufundi skipulagsfulltrúa hinn 19. desember 2003 var lögð fram fyrirspurn JB byggingarfélags og Félagsbústaða hf. um fjölgun íbúða og lækkun bílastæðakröfu að Þorláksgeisla 9.  Var eftirfarandi fært til bókar:  „Neikvætt, samræmist ekki skipulagi.  Ekki talið æskilegt að minnka íbúðir og fjölga þeim m.a. fordæmisgildi.“  Fyrirspurninni var skotið til skipulags- og byggingarnefndar sem tók hana fyrir á fundi sínum hinn 18. febrúar 2004 ásamt því að lögð var fram könnun Félagsbústaða um notkun bílastæða.  Nefndin samþykkti að umsækjandi léti vinna tillögu að breytingu á deiliskipulagi á eigin kostnað, í samráði við skipulagsfulltrúa, sem síðar yrði grenndarkynnt.  Á embættisafgreiðslufundi skipulagsfulltrúa hinn 30. apríl 2004 var lögð fram tillaga að breytingu á deiliskipulagi lóðarinnar sem fól í sér fjölgun íbúða á lóðinni úr 7-10 í 20 minni íbúðir ásamt því að bílastæðum fækkaði úr tveimur fyrir hverja íbúð í 1,2 stæði á íbúð, þar af sjö undir húsinu.  Þá var og gerð tillaga um að eignarhald hússins yrði á einni hendi.  Var samþykkt að grenndarkynna tillöguna fyrir hagsmunaaðilum og stóð hún yfir frá 5. maí til 2. júní 2004.  Tvær athugasemdir bárust, þ.á m. frá kærendum.  Í umsögn skipulagsfulltrúa til skipulags- og byggingarnefndar um athugasemdirnar var vísað í fyrri afstöðu varðandi tillöguna og á grundvelli umsagnarinnar synjaði skipulags- og byggingarnefnd um breytinguna á fundi hinn 30. júní 2004.  Var fundargerð skipulags- og byggingarnefndar lögð fram til kynningar á fundi borgarráðs hinn 6. júlí 2004.   

Með bréfi, dags. 1. október 2004, óskuðu Félagsbústaðir hf. eftir því við skipulags- og byggingarnefnd að samþykkt nefndarinnar frá 30. júní 2004 yrði tekin upp að nýju og á fundi nefndarinnar hinn 13. október 2004 var beiðninni vísað til borgarráðs.  Á fundi borgarráðs hinn 4. nóvember 2004 var beiðni Félagsbústaða tekin til afgreiðslu og samþykkti borgarráð eftirfarandi tillögu:  „Fram kemur í fundargerð skipulags- og byggingarnefndar frá 30. júní s.l. að sú ákvörðun nefndarinnar að hafna tillögu að breytingu á deiliskipulagi lóðarinnar nr. 9 við Þorláksgeisla byggir á umsögn  skipulagsfulltrúa frá 28. s.m.  Eins og kemur fram í erindi Félagsbústaða er í umræddri umsögn ekki tekið undir þær athugasemdir sem gerðar voru við tillöguna er hún var grenndarkynnt.  Ákvörðun um synjun tillögunnar var því ekki studd nægjanlega skýrum rökum og beinir borgarráð því þeim tilmælum til skipulags- og byggingarnefndar að hún taki málið upp að nýju.“  Á fundi skipulags- og byggingarnefndar hinn 10. nóvember 2004 var málið tekið fyrir og samþykkt að endurupptaka það með eftirfarandi bókun:  „Samþykkt að taka málið upp að nýju og jafnframt að vísa því til efnislegrar afgreiðslu borgarráðs.“

Á fundi borgarráðs hinn 18. nóvember 2004 var málið tekið til afgreiðslu og var eftirfarandi m.a. fært til bókar:  „Með vísan til þess að í umsögn skipulagsfulltrúa kemur að (sic) breytingin muni ekki hafa neikvæð áhrif á hagsmuni athugasemdaaðila og þeirra raka, sem færð hafa verið fram af hálfu Félagsbústaða hf. í málinu, er tillaga að breyttu deiliskipulagi lóðarinnar nr. 9 við Þorláksgeisla samþykkt…“  Var framangreind afgreiðsla borgarráðs samþykkt á fundi borgarstjórnar hinn 7. desember 2004. 

Auglýsing um gildistöku deiliskipulagsbreytingarinnar var birt í B-deild Stjórnartíðinda hinn 6. janúar 2005 en áður hafði Skipulagsstofnun tilkynnti í bréfi, dags. 29. desember 2004, að stofnunin gerði ekki athugasemdir við birtingu auglýsingar ákvörðunarinnar. 

Skutu kærendur nefndri ákvörðun borgarstjórnar til úrskurðarnefndarinnar svo sem að framan greinir. 

Málsrök kæranda:  Af hálfu kærenda er vísað til þess að ákvörðun borgarráðs um að heimila endurupptöku málsins hafi verið byggð á þeirri fullyrðingu Félagsbústaða hf. að skipulagsfulltrúi hafi ekki tekið undir þær athugasemdir sem gerðar hafi verið er tillaga að breyttu deiliskipulagi lóðarinnar nr. 9 við Þorláksgeisla hafi verið grenndarkynnt og að ákvörðun um synjun hafi ekki verið studd nægjanlega skýrum rökum.  Þetta sé rangt og því hafi heimild til endurupptöku ekki verið til staðar.  Ákvörðun skipulags- og byggingarnefndar frá 30. júní 2004 eigi því að standa óhögguð.  Þó að skipulagsfulltrúi sé ekki í öllum atriðum sammála sjónarmiðum kærenda þá sé hann efnislega sammála þeim.  Í afgreiðslu skipulagsfulltrúa hinn 19. desember 2003 segi m.a:  „…samræmist ekki skipulagi. Ekki talið æskilegt að minnka íbúðir og fjölga þeim m.a. fordæmisgildi.“  Í umsögn skipulagsfulltrúa um athugasemdir kærenda varðandi fordæmisgildi hinnar kærðu ákvörðunar sé áréttað að ákvörðunin hafi ekki almennt fordæmisgildi heldur aðeins í þeim tilvikum þar sem eignarhald húsnæðis sé á einni hendi og í útleigu.  Þetta sé í fullu samræmi við athugasemdir kærenda og því ekki hægt að túlka þetta öðruvísi en svo að skipulagsfulltrúi taki undir athugasemdir kærenda þó hann vilji árétta takmörkun fordæmisins.  Hann útiloki ekki að aðrir lóðarhafar á svæðinu muni óska eftir samskonar breytingu þó hann telji það ólíklegt án þess að rökstyðja það frekar.  Í athugasemdum kærenda til borgaryfirvalda hafi verið bent á að þegar séu hús á svæðinu sem uppfylli þessi skilyrði, t.d. Gvendargeisli 17, 19 og 21.  Það verði að teljast líklegt að eigendur þessara húsa myndu vilja nýta sér þetta fordæmi til að breyta húsnæðinu og fjölga þannig leiguíbúðum verulega.  Þá bendi kærendur einnig á að það séu óbyggð fjölbýlishús við Þorláksgeisla 1-7, þar sem ekki væri hægt að fullyrða að eigendur þeirra húsa myndu ekki vilja nýta sér þetta fordæmi sem þarna skapist með því einu að leigja íbúðirnar út í stað þess að selja.  Þannig væri unnt að auka verðmæti eignanna verulega án þess að eigendur þeirra þyrftu að leggja út í verulegan aukakostnað vegna bílastæða.  Enn fremur sé ekkert sem komi í veg fyrir að aðilar kaupi upp allar íbúðir fjölbýlishúss með það í huga að fjölga þeim og leigja þær svo út, enda hafi fasteignafélögum sem starfi á þeim vettvangi að reka og leigja út íbúðar- og/eða atvinnuhúsnæði farið fjölgandi á síðustu árum.  Því taki skipulagsfulltrúi undir áhyggjur kærenda þess efnis að fjölgun íbúða væri mjög neikvæð ásamt því að skólar og önnur þjónusta hverfisins væri ekki undir það búin ef íbúðum yrði fjölgað í fleiri húsum á svæðinu þó svo að þetta eina hús myndi ekki hafa stórvægileg áhrif.  

Af hálfu kærenda er og vísað til þess að skipulagsfulltrúi taki ekki afstöðu til gildis bílastæðakönnunar Félagsbústaða hf. heldur gangi hann út frá því að niðurstaða könnunarinnar sé rétt.  Skipulagsfulltrúi taki undir þær áhyggjur kærenda að ef niðurstaða könnunarinnar sé ekki lýsandi fyrir þetta hverfi þá muni skapast mikill bílastæðavandi í hverfinu sem dýrt verði að leysa og muni bitna á öðrum íbúum.  Í athugasemdum vegna grenndarkynningarinnar hafi kærendur bent á ýmis dæmi úr könnuninni sem gefi til kynna að niðurstöður hennar hafi langt í frá verið lýsandi fyrir þennan borgarhluta.  Mælingar úr miðborg Reykjavíkur hafi verið yfirfærðar beint á Grafarholtið og þær fáu mælingar sem gerðar hafi verið í austurborginni, sem raunar hafi sýnt meiri bílastæðaþörf þar en annars staðar, hafi verið útilokaðar með rökum sem kærendur telji hæpin.  Til frekari rökstuðnings þess að niðurstöður um bílastæðaþörf úr öðrum borgarhverfum séu ekki lýsandi fyrir Grafarholt megi benda á að það sé eina hverfi Reykjavíkur, utan Kjalarness, sem ekki verði með beina strætisvagnaleið við miðborg Reykjavíkur.  Það verði því að teljast líklegt að fleiri heimili í Grafarholti muni vera með tvo bíla eða fleiri til umráða heldur en í öðrum hverfum borgarinnar.  Kærendur bendi á að þeim hafi ekki borist afrit af margumræddri bílastæðakönnun og hafi því ekki færi á að rökstyðja mál sitt frekar.  Mikilvægt sé þó að niðurstöður könnunarinnar séu réttar og því ekki óeðlilegt að ákvörðun um breytt deiliskipulag byggðist á rökstuddum niðurstöðum óháðs aðila frekar en niðurstöðum aðila málsins.  Einungis sú vitneskja að sá sem framkvæmt hafi könnunina hafi beinan hag af því hver niðurstaðan verði varpi rýrð á gildi og hlutlægni hennar.       

Málsrök Reykjavíkurborgar:  Af hálfu borgaryfirvalda er vísað til þess að borgarráði hafi verið heimilt, með vísan til almennra reglna stjórnsýsluréttarins, að endurupptaka synjun skipulags- og byggingarnefndar á þeim grundvelli sem gert hafi verið.  Krafa Reykjavíkurborgar um að nefndin hafni kröfum kærenda um ógildingu hinnar kærðu ákvörðunar sé m.a. á því byggð að löggjafinn hafi ákveðið að skipulagsvaldið sé hjá sveitarfélögunum og væri það brot á sjálfsákvörðunarrétti þeirra ef framkvæmdastjórn sveitarfélags væri óheimilt að endurupptaka ákvörðun fagnefndar sem skipulags- og byggingarnefnd Reykjavíkur sé.

Ekkert sé leitt í ljós af hálfu kærenda sem leiða ætti til ógildingar hinnar kærðu ákvörðunar borgarráðs.  Hugsanlegt fordæmisgildi hennar valdi því ekki eitt og sér að ógilda beri samþykkt borgarráðs enda geri hugsanlegar afleiðingar lögmætrar ákvörðunar hana ekki ólögmæta nema annað og meira komi til.  Ekki sé nein tilraun gerð af hálfu kærenda til að leiða líkur að því að frekari deiliskipulagsbreytingar, sambærilegar þeirri sem hér sé til umfjöllunar, hafi orðið eða muni verða.  Ekki verði séð að leiguíbúðum hafi fjölgað á nokkurn hátt frá upphaflega samþykktu deiliskipulagi frá því að breytingin hafi verið gerð eða að þeim muni nokkuð fjölga.  Ekki hafi verið sýnt fram á neina þá annmarka á gildi könnunar Félagsbústaða hf. á bílastæðamálum sem geri það að verkum að draga megi í efa áreiðanleika hennar.  Heimilt sé að byggja litlar íbúðir samkvæmt deiliskipulaginu og megi draga þá ályktun af könnuninni að hámarks bílastæðaþörf fyrir hverja leiguíbúð sé eitt bílastæði.  Gerð sé krafa um að bílastæði fyrir hverja íbúð séu 1,2.  Á lóðinni séu 24 bílastæði ef byggingarheimildir séu fullnýttar og séu sjö bílastæði undir húsinu.

Farið hafi verið með erindið sem óverulega breytingu á gildandi deiliskipulagi og hafi Skipulagsstofnun ekki gert athugasemdir við formmeðferð málsins, þó stofnunin hafi tekið undir athugasemdir skipulagsfulltrúa vegna hugsanlegs fordæmisgildis.

Kröfu kærenda um að úrskurðarnefndin úrskurði að þar til bærir aðilar verði tilkvaddir til að leggja mat á framkvæmd og úrvinnslu könnunar Félagsbústaða hf. og kröfu þeirra um að Reykjavíkurborg ábyrgist byggingu neðanjarðabílastæða beri að hafna með öllu þar sem úrskurðarnefndin hafi engar heimildir til að leggja fyrir sveitastjórnir slíkar framkvæmdir.

Niðurstaða:  Eins og að framan greinir synjaði skipulags- og byggingarnefnd hinn 30. júní 2004 beiðni Félagsbústaða hf. um breytingu deiliskipulags vegna lóðarinnar að Þorláksgeisla 9.  Var fundargerð skipulags- og byggingarnefndar lögð fram til kynningar á fundi borgarráðs hinn 6. júlí 2004.  Í 4. gr. samþykktar skipulags- og byggingarnefndar Reykjavíkur, sem samþykkt var í borgarráði hinn 22. júlí 2003 og birt var í B-deild Stjórnartíðinda hinn 29. ágúst 2003, kemur fram að nefndin afgreiðir, án staðfestingar borgarráðs, nánar tiltekin erindi samkvæmt skipulags- og byggingarlögum nr. 73/1997, m.a. óverulegar breytingar á deiliskipulagi, sbr. 2. mgr. 26. gr. skipulags- og byggingarlaga.  Liggur því fyrir að fyrrgreind synjun á breyttu deiliskipulagi lóðarinnar að Þorláksgeisla 9 hafði verið endanlega afgreidd af borgaryfirvöldum hinn 6. júlí 2004.  Verður að ætla að Félagbústöðum hf. hafi fljótlega eftir það verði kunn niðurstaða málsins.

Hinn 1. október 2004 fóru Félagsbústaðir hf. þess á leit við skipulags- og byggingarnefnd að málið yrði endurupptekið og var þeirri málaleitan vísað til borgarráðs sem á fundi hinn 4. nóvember 2004 beindi þeim tilmælum til skipulags- og byggingarnefndar að orðið yrði við beiðninni.  Voru tilmælin studd þeim rökum að ákvörðun nefndarinnar, um að hafna tillögu að breyttu deiliskipulagi vegna lóðarinnar nr. 9 við Þorláksgeisla, byggðist á umsögn skipulagsfulltrúa sem ekki hafi tekið undir þær athugasemdir sem gerðar hafi verið við tillöguna er hún hafi verið grenndarkynnt.  Ákvörðun hafi af þessum sökum ekki verið studd nægjanlega skýrum rökum.  Skipulags- og byggingarnefnd samþykkti hinn 10. nóvember 2004, án sérstaks rökstuðnings, að endurupptaka málið og var því vísað til efnislegrar afgreiðslu borgarráðs sem á fundi hinn 18. nóvember samþykkti breytt deiliskipulag vegna lóðarinnar að Þorláksgeisla 9. 

Í 24. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993 segir að eftir að stjórnvald hafi tekið ákvörðun og hún verið tilkynnt eigi aðili máls rétt á því að mál sé tekið til meðferðar á ný hafi ákvörðun byggst á ófullnægjandi eða röngum upplýsingum um málsatvik, eða að íþyngjandi ákvörðun um boð eða bann hafi byggst á atvikum sem breyst hafi verulega frá því að ákvörðun hafi verið tekin. 

Úrskurðarnefndin telur að þau skilyrði 24. gr. stjórnsýslulaga, sem að framan eru talin, hafi ekki verið uppfyllt er borgaryfirvöld samþykktu endurupptöku málsins, sem var undanfari hinnar kærðu ákvörðunar.  Með endurupptökunni var og gengið framhjá ótvíræðum rétti hagsmunaaðila samkvæmt skipulags- og byggingarlögum til að tjá sig um þá ætlan borgaryfirvalda að breyta ákvörðun sem áður hafði verið tekin.  Verður hin kærða ákvörðun af þessum sökum felld úr gildi. 

Uppkvaðning úrskurðar í máli þessu hefur dregist verulega vegna mikils málafjölda sem skotið hefur verið til úrskurðarnefndarinnar. 

Úrskurðarorð:

Samþykkt borgarstjórnar Reykjavíkur frá 7. desember 2004 um breytt deiliskipulag vegna lóðarinnar nr. 9 við Þorláksgeisla er felld úr gildi.

 

____________________________________
     Hjalti Steinþórsson

 

______________________________               _______________________________
Ásgeir Magnússon                                               Þorsteinn Þorsteinsson

 

des 22
Love0

37/2004 Skildinganess

Með

Ár 2006, þriðjudaginn 14. nóvember, kom úrskurðarnefnd skipulags- og byggingarmála saman til fundar í húsnæði nefndarinnar að Skúlagötu 21 í Reykjavík.  Mættir voru Hjalti Steinþórsson forstöðumaður, Ásgeir Magnússon héraðsdómari og Þorsteinn Þorsteinsson byggingarverkfræðingur.

Fyrir var tekið mál nr. 37/2004 kæra á samþykkt skipulags- og byggingarnefndar Reykjavíkur frá 18. febrúar 2004 um breytt deiliskipulag Skildinganess.

Á málið er nú lagður svofelldur

úrskurður:

Með bréfi til úrskurðarnefndar skipulags- og byggingarmála, dags. 11. janúar 2004, er barst nefndinni hinn 12. sama mánaðar kæra G og E Baugatanga 2, Reykjavík, samþykkt skipulags- og byggingarnefndar Reykjavíkur frá 24. október 2001 um að breyta deiliskipulagi Skildinganess fyrir lóðina nr. 4 við Baugatanga.  Var sú ákvörðun staðfest í borgarráði hinn 13. desember 2003.   

Hinn 25. júní 2004 barst úrskurðarnefndinni kæra H Bauganesi 16, Reykjavík, dags. 24. sama mánaðar, þar sem kærð er samþykkt skipulagsráðs Reykjavíkur frá 16. febrúar 2004 um breytingu á deiliskipulagi Skildinganess.  Var sú samþykkt staðfest í borgarráði hinn 24. febrúar 2004.  Með þeirri samþykkt voru deiliskipulagsskilmálar vegna lóðarinnar að Baugatanga 4 felldir inn í síðarnefndu samþykktina.  Af þessum sökum ákvað úrskurðarnefndin að sameina kærumálin í eitt mál og var eldra kærumálið fellt inn í það mál er síðar barst, enda var hin kærða ákvörðun í fyrra málinu orðin hluti af sakarefni síðara málsins.

Skilja verður kærur kærenda svo að gerð sé krafa um að umdeild deiliskipulagsbreyting Skildinganess verði felld úr gildi.  Þá gerir annar kærenda þá kröfu að sömu skilmálar gildi fyrir öll hús við Bauganes, sunnan Baugatanga, einkum húsið nr. 24, og gildi fyrir húsið nr. 22, þ.e. að á lóðunum megi byggja hús á einni hæð en á helmingi grunnflatar megi byggja tvær hæðir innan hámarkshæðarinnar 4,4 m ásamt því að óheimilt verði að byggja stigahús 1,3 m yfir hámarkshæð þaks nema að hámarki 2 m².     

Málavextir:  Á embættisafgreiðslufundi skipulagsstjóra Reykjavíkur hinn 31. ágúst 2001 var lögð fram tillaga um breytingu á deiliskipulagi vegna lóðarinnar nr. 4 við Baugatanga.  Var tillagan grenndarkynnt í samræmi við 7. mgr. 43. gr. skipulags- og byggingarlaga nr. 73/1997.  Fram komu athugasemdir og mótmæli við deiliskipulagstillöguna sem lutu að því að fyrirhugað hús yrði of hátt, stöllun þess félli ekki að landhalla lóðarinnar og með byggingu þess væri heildaryfirbragði götunnar raskað, auk þess sem skuggavarp ykist á nágrannalóðir.  Í umsögn borgarskipulags frá 23. október 2001 um framkomnar athugasemdir var tekið undir að fyrirhugað hús væri of hátt og stöllun þess félli ekki vel að umhverfinu.  Var lagt til að húsið yrði lækkað og stöllun þess yrði hagað með svipuðum hætti og á lóðinni nr. 6 við Baugatanga.

Skipulags- og byggingarnefnd Reykjavíkur tók deiliskipulagsbreytinguna fyrir á fundi sínum hinn 24. október 2001 og samþykkti hana á grundvelli 4. gr. þágildandi samþykktar fyrir skipulags- og byggingarnefnd, þar sem nefndinni var falið lokaákvörðunarvald um minni háttar deiliskipulagsbreytingar.  Sú ákvörðun var kærð til úrskurðarnefndarinnar sem með úrskurði hinn 18. desember 2003 vísaði kærunni frá nefndinni þar sem hin kærða ákvörðun fól ekki í sér fullnaðarákvörðun á sveitarstjórnarstigi.  Borgarráð staðfesti deiliskipulagsbreytinguna hinn 9. desember 2003 og var gildistakan auglýst í B-deild Stjórnartíðinda hinn 30. mars 2004. 

Á fundi skipulags- og byggingarnefndar hinn 21. maí 2003 var lögð fram tillaga að breyttu deiliskipulagi fyrir Skildinganes, nánar tiltekið fyrir svæði sem markast af Einarsnesi, Skildinganesi, Skeljanesi og útivistarsvæði meðfram strandlengjunni í suðri og var samþykkt að auglýsa tillöguna.  Á þessu svæði er lóðin að Baugatanga 4.    Hinn 19. september 2003 var málið tekið fyrir á embættisafgreiðslufundi skipulagsfulltrúa að lokinni auglýsingu sem stóð frá 13. júní 2003 til 25. júlí sama ár en fjölmargar athugasemdir bárust skipulagsyfirvöldum.  Á fundinum var samþykkt að fela hverfisstjóra að vinna umsögn.  Á fundi skipulags- og byggingarnefndar hinn 18. febrúar 2004 var málið tekið fyrir á ný og auglýst tillaga samþykkt með eftirfarandi bókun:  „Auglýst tillaga samþykkt með þeim breytingum sem fram koma í umsögn skipulagsfulltrúa dags. 16. febrúar 2004, auk þess sem nýtingarhlutfall sjávarlóða sem var 0,5 er hækkað í 0,55.  Vísað til borgarráðs.“  Samþykkt skipulags- og byggingarnefndar var staðfest í borgarráði hinn 24. febrúar 2004 og send Skipulagsstofnun til meðferðar.  Tilkynnti stofnunin í bréfi, dags. 8. júlí 2004, að hún gerði ekki athugasemd við birtingu auglýsingar í B-deild Stjórnartíðinda um gildistöku deiliskipulagsbreytingarinnar og var auglýsingin birt hinn 13. júlí 2004.

Með hinni kærðu deiliskipulagsákvörðun var deiliskipulag Skildinganess frá árinu 1959 fellt úr gildi.  Í almennum skilmálum hins kærða deiliskipulags segir m.a. eftirfarandi um stærðir húsa:  „Á lóðum við Gnitanes er gert ráð fyrir einlyftum húsum.  Raðhús við Einarsnes eru tvílyft, og verður heimilt að byggja ofan á tengibyggingar.  Á nýrri lóð að Skildinganesi 4A er heimilt að byggja tveggja hæða hús með einlyftri áfastri bílgeymslu, suðvestan  hússins.  Við Fáfnisnes 6 og 6A er heimilt að byggja tveggja hæða hús.  Við Bauganes 22 og Skildingatanga 1 er heimilt að byggja tvílyft á helmingi grunnflatar húss innan byggingarreits, þó ekki hærra en 4,4 m yfir kóta í N-A horni lóðar.  Að Baugatanga 4 gilda sérskilmálar samþykktir í borgarráði 9. desember 2003, sjá nánar í fylgiriti með deiliskipulagsuppdrætti.  Að Skildinganesi 20 má byggja einlyft hús, en á þeim hluta upphaflegs byggingarreits sem er fjær götu má það vera tvílyft, sjá kóta á uppdrætti.  Um önnur hús gildir að þau skuli vera einlyft, en á helmingi grunnflatar þeirra fjær götu mega þau þó vera tvílyft. Það gildir þó ekki á lóðum við Gnitanes.“  Í deiliskipulaginu segir einnig eftirfarandi um hæðir húsa:  „Mesta hæð einlyftra húsa er að hámarki 4,4 m yfir götukóta.  Hámarkshæð tveggja hæða húsa er 6,8 m yfir götukóta.  Hæð þeirra húsa sem heimilt er að byggja tvílyft á helmingi grunnflatar, má vera allt að 4,4 m yfir götukóta þar sem það er einlyft, en 5,7 m þar sem það er tvílyft (undantekning eru óbyggðar lóðir að Bauganesi 22 og Skildingatanga 1, en hámarkshæð húsanna er 4,4 m, þar sem miðað er við kóta á N-A horni lóða).  Almennt gildir um hús sem mega vera að hámarki 4,4 m að hæð, að stigahús, skorsteinar, loftræsibúnaður o.þ.h. sem staðsett er þannig að ekki valdi óþarfa skuggamyndun, megi vera 1,3 m yfir þakfleti, enda sé heildarflatarmál þessara byggingarhluta undir 10m².  Á lóðunum Bauganesi 22 og Skildingatanga 1, sem eru óbyggðar lóðir, er heimilt að byggja á tveimur hæðum á helmingi grunnflatar hússins innan byggingarreits, en þó ekki hærra en 4,4 m yfir kóta í N-A horni lóðar.  Heimilt er að stigahús, skorsteinar, loftræsibúnaður o.þ.h. sem staðsett er þannig að ekki valdi óþarfa skuggamyndun, sé 5,7 m yfir kóta í N-A horni lóðar, enda heildarflatarmál þessara byggingarhluta ekki yfir 10 m².  Að Baugatanga 4 er heimilt að byggja innan sérskilmála sem samþykktir voru í borgarráði 9. des 2003.  Stefna mænis skal vera hornrétt á götu og stöllun húss er á eystri hluta þess.  Mesta hæð langveggja er 4,23 m yfir hæsta kóta lóðar og mesta hæð þaks ekki meiri en 5,80 m yfir hæsta kóta lóðar sem liggur að götu (sjá nánar sérskilmála í fylgiriti með deiliskipulagsuppdrætti).  Við Skildinganes 4A er hámarkshæð húss 6,8 m og bílskúrs 3,3 m yfir götukóta.  Fyrir Skildinganes 20 gilda almennir skilmálar innan byggingarreits 13×20 m, en innan stækkaðs byggingarreits má byggja einlyft (sjá kóta á uppdrætti).  Að Fáfnisnesi 6 og 6A er heimilt að byggja tveggja hæða hús, allt að 6,8 m yfir götukóta.  Mesta hæð bílskúra við Gnitanes 1 er 3,3 m yfir götukóta.“

Hafa kærendur skotið framangreindum samþykktum til úrskurðarnefndarinnar svo sem að ofan greinir. 

Málsrök kærenda:  Af hálfu kæranda, búsetts að Bauganesi 16, er vísað til þess að í deiliskipulagi Skildinganess sé gert ráð fyrir því að almennir skilmálar gildi fyrir allar óbyggðar lóðir á skipulagssvæðinu.  Sé þá m.a. reiknað með að hæð húss á helmingi grunnflatar, fjær götu, geti farið upp í hæðina 5,70 m.  Að auki sé leyft að byggja stigahús, allt að 10 m² að stærð 1,3 m yfir hámarkshæð húss.  Telji kærandi að hámarkshæð húsa á óbyggðum lóðum við Bauganes eigi að vera 4,4 m yfir götukóta.  Þetta sé nauðsynlegt til að húsin skeri sig ekki, hæðar sinnar vegna, úr götumynd við sunnanvert Bauganes, austan Baugatanga.  Einnig verði að gæta þess að sömu reglur gildi fyrir lóðir er standi hlið við hlið.  Sérstaklega sé bent á hæð fyrirhugaðs hússins að Bauganesi 24, sem sé óbyggð lóð. 

Vakin sé athygli á að þegar kærandi, búsettur að Bauganesi 16, hafi byggt sitt hús árið 2002 hafi hann þurft að hlíta því að það yrði að hámarki 4,4 m yfir götukóta. 

Svar skipulagsfulltrúa við athugasemdum hagsmunaaðila á svæðinu sé ófullnægjandi.  Byggi svarið á athugun sem starfsmenn skipulagsfulltrúa hafi gert með teikningu af götumynd af hluta Bauganess.  Fram komi að hæsti punktur 10 húsa af 15 sé 4,4 m yfir götukóta.  Þess vegna sé ekki hætta á að ný hús sem byggð séu samkvæmt almennum skilmálum skipulagsins muni skera sig úr götumynd Bauganess.  Þar komi einnig fram að þeir sem byggt hafi hús nýlega hafi þurft að halda hæð húsa sinna innan við 4,4 m vegna óskýrra skilmála í gildandi eldra skipulagi.  Því sé haldið fram að fyrrgreind athugun skipulagsfulltrúa sé ófullnægjandi sökum þess að hún taki aðeins á litlum hluta þeirra atriða sem máli skipti við faglega ákvarðanatöku um leyfilegar hámarksstærðir húsa og skilmála til þess að skapa heildræna götumynd eftir því sem kostur sé.  Þannig taki athugunin ekki tillit til þess hvenær húsin séu byggð og hvaða skipulagsskilmálar hafi verið í gildi á þeim tíma en allmörg húsanna hafi verið byggð áður en nokkurt skipulag hafi verið gert fyrir hverfið.  Athugunin nái aðeins til hámarkshæða húsa en ekki vegghæða og mænishæða.  Í engu sé kannað rúmmál húsa, massauppbygging eða þakhalli.  Þá sýni athugunin ekki möguleika óbyggðra húsa og því sé ófært að meta hvort húsin skeri sig úr götumynd eða ekki.  Ljóst sé af deiliskipulagi Skildinganess að í flestum tilfellum þar sem hæð húsa sé 4,4 m yfir götukóta sé um að ræða lítin hluta mænis.  Af samtölum við fasteignaeigendur á svæðinu virðist sem hús hafi verið byggð eins há og mögulegt hafi verið og þeir þar með látnir sæta takmörkunum á hæð húsanna.  Götumynd sem sýni húsin norðan Baugatanga séu þessu máli óviðkomandi, sem og hæð húsa næst Einarsnesi. 

Götumyndin frá Skildinganesi til Skildingatanga sé nokkuð heildstæð.  Hús þar séu nokkurn veginn sömu hæðar að frátöldu húsinu nr. 10, sem skeri sig úr, en það sé hornhús byggt fyrir tíma nokkurs deiliskipulags og henti því illa til viðmiðunar.  Skilmálar fyrir húsið nr. 24 séu óskiljanlegir og til þess fallnir að brjóta jafnræðisreglu og skipulags- og byggingarlög um samræmi milli húsa og umhverfis þeirra.  Jafnræðisregla sé brotin þar sem húsin sem standi beggja vegna við hafi þurft að sæta mun takmarkaðri skilmálum, sbr. hús kæranda að Bauganesi 16.  Svipaða sögu sé að segja um næstu húsaröð austan Skildinganess þó þar séu líka fáeinar undantekningar eða litlir þakhlutar sem fari upp fyrir 4,4 m.

Ljóst sé að verði byggt hús á lóðinni nr. 24 við Bauganes samkvæmt heimildum skipulagsins verði helmingur þess fjær götu með vegghæðina 5,7 m og flatt þak, sem sé brot á skipulags- og byggingarlögum og öðrum reglum þess efnis að byggð skuli falla sem best að umhverfi sínu. 

Húsin um mitt Bauganesið sunnanvert séu byggð á mismunandi tíma, þau séu ein hæð en stölluð fjær götu innan rammans 4,4 m.  Húsin séu því niðurgrafin að hluta þar sem þau stallist. 

Hæð húsanna við Bauganes verði að skoða í sögulegu samhengi og með hliðsjón af eldri skipulagsskilmálum frá árinu 1966.  Þar komi fram að á lóðunum skuli reisa einnar hæðar íbúðarhús.  Frávik séu þó frá þeirri reglu varðandi nokkur hús við Skildinganesveg og eitt hús við Baugsveg.  Flest húsanna í Skildinganesi séu byggð 15-20 árum eftir að þessir skilmálar hafi tekið gildi.  Byggðamynstur í hverfinu sé eins og skilmálarnir gefi til kynna, þ.e. stærri hús á sjávarlóðum og minni innar í hverfinu.  Engin rök standi til þess að hús á sjávarlóðum eigi að gefa tóninn fyrir þær síðustu lóðir sem byggðar verði við Bauganes. 

Athugasemdir kærenda vegna lóðarinnar að Baugatanga 4 lúta að hæð hússins og legu þess í landinu.  Stöllun hússins sé ekki í samræmi við nánasta umhverfi þess, en ætlunin sé að það verði tvílyft á hæsta hluta lóðarinnar og varpi því meiri skugga inn á lóð kærenda heldur en ella.  

Málsrök Reykjavíkurborgar:  Af hálfu Reykjavíkurborgar er vísað til þess að meðferð deiliskipulagstillögunnar hafi verið að öllu leyti í samræmi við reglur skipulags- og byggingarlaga.  Bent sé á að allir hagsmunaaðilar á reitnum hafi fengið senda tilkynningu um að deiliskipulagsgerð væri í vændum, auk þess sem viðhöfð hafi verið sérstök hagsmunaaðilakynning á tillögunni sjálfri áður en hún hafi verið auglýst á lögformlegan hátt.

Í deiliskipulagi, þ.m.t. deiliskipulagi þess sem deilt sé um í máli þessu, séu veittar heimildir til uppbyggingar sem séu í samræmi við stefnumörkun borgaryfirvalda sem birtist m.a. í aðalskipulagi borgarinnar.  Í forsögn skipulagsfulltrúa, dags. í janúar 2002, sé nánar greint frá hvaða sjónarmið skuli ráða við þéttingu byggðar á svæðum eins og því sem hér um ræði.  Deiliskipulagið skuli vera og sé í samræmi við stefnumörkun Reykjavíkurborgar eins og hún birtist í Aðalskipulagi Reykjavíkur 2001-2024.  Einnig hafi verið höfð til hliðsjónar, þar sem við eigi, stefnumörkun svæðisskipulags höfuðborgarsvæðisins auk þess sem húsakönnun Árbæjarsafns á reitnum hafi verið höfð til hliðsjónar við þessa vinnu.

Eitt helsta viðfangsefni hins kærða deiliskipulags hafi verið að stuðla að uppbyggingu svæðisins þannig að hún gæti orðið í samræmi við þá byggð sem fyrir væri og að gerðir yrðu skilmálar sem enginn vafi væri um túlkun á.  Stefnt hafi verið að því að skilgreina stækkun húsa sem eldra skipulag hafi heimilað og gera grein fyrir mögulegri uppbyggingu á óbyggðum lóðum, en þó þannig að leitast væri við að ganga ekki á rétt annarra.

Í umsögn skipulagsfulltrúa komi fram að hæð húsa meðfram Bauganesi sé mjög mismunandi.  Þar standi einlyft hús, stölluð hús og allt að þriggja hæða hús hlið við hlið.  Sett hafi verið upp götumynd Bauganess og hæð húsa athuguð miðað við götuhæð.  Sunnan Bauganess standi 15 hús, en auk þess séu þar fjórar óbyggðar lóðir. Hæsti punktur 10 húsa sé meira en 4,4 m yfir götukóta en fimm hús séu innan við 4,4 m að hæð.  Í húsaröðinni séu fimm eldri hús sem byggð hafi verið fyrir árið 1941, fyrir tíma deiliskipulags.  Þrjú húsanna séu tvær fullar hæðir eða meira, en sex þeirra séu á tveimur hæðum að hluta (stölluð) og sex hús séu einlyft, en þrjú þeirra séu með svo hátt þak að hæsti punktur þeirra fari meira en 4,4 m yfir götukóta.  Áhrif þessara húsa í umhverfi sínu séu mjög misjöfn, ekki síst vegna mismunandi  þakforms.  Af þessum 15 húsum séu þrjú meira en 5,70 m yfir götuhæð.  Ekki sé hægt að taka undir það að leyfi til að byggja helming grunnflatar húsanna upp í allt að 5,70 m muni falla illa að götumynd Bauganess.  Þeir sem hafi byggt áður en deiliskipulagið hafi tekið gildi hafi þurft að halda hæð húsa sinna innan við 4,4 m vegna óskýrra skilmála í þágildandi deiliskipulagi.  Húseigendur norðan við Bauganes telji æskilegra að hús sunnan götunnar verði ekki mjög há, en ekki sé tekið undir að hæðir húsa eins og deiliskipulagstillagan geri ráð fyrir hafi teljandi áhrif á útsýni eða skuggavarp.  Fjölbreytni húsa á skipulagssvæðinu sé það mikil að ekki hafi þótt ástæða til að takmarka hæðir allra húsa við 4,4 metra.  Mesta hæð einlyftra húsa samkvæmt deiliskipulaginu megi vera 4,4 metrar, hámarkshæð þeirra húsa sem megi stalla sé 5,7 m á hærri hluta þeirra sem fjær sé götu, en hámarkshæð tveggja hæða húsa sé 6,8 m yfir götukóta, en á þessu séu þó undantekningar á nokkrum lóðum, sbr. lóðirnar við Skildingatanga 1, Bauganes 22 og Baugatanga 4.

Lagt hafi verið upp með að nýtingarhlutfallið væri svipað á öllum lóðum, þ.e. 0,4 en ívið hærra á lóðum Skildingarness við sjávarsíðuna, eða 0,5.

Þeirri málsástæðu að Reykjavíkurborg hafi brotið skipulags- og byggingarlög og jafnræðisreglu sé mótmælt sem ósannri og ósannaðri.  Því sé hafnað að óheimilt hafi verið að heimila meiri hámarkshæð en 4,4 m á þeim lóðum sem því verði við komið, einungis vegna þess að kærandi hafi á sínum tíma verið bundin af hámarkshæð 4,4 m.  Ekki hafi heldur verið leitt í ljós að ákvæði skipulags- og byggingarlaga um samræmi milli húsa og umhverfis hafi verið brotin.  Farið sé fram á að stærð stigahúss verði minnkuð og að fallið verði frá því að byggja megi stigahús 1,3 m yfir hámarkshæð þaks nema að hámarki 2 m².  Við vinnslu deiliskipulagsins hafi verið talið að hæfilegt væri að takmarka stærð þess við 10 m², en í skilmálum sé tekið fram að stigahúsið skuli þannig staðsett að ekki valdi óþarfa skuggamyndun.

Í kæru felist krafa um að úrskurðarnefndin breyti gildandi deiliskipulagi og deiliskipuleggi upp á nýtt.  Nefndin sé ekki bær til að breyta skipulagi, hún geti einungis tekið á kröfu um lögmæti skipulagsákvarðana og þá eftir atvikum fellt skipulagsákvarðanir úr gildi.  Beri því að vísa þessari kröfu frá nefndinni.

Sérstaklega sé minnt á að eigendur fasteigna í þéttbýli geti ávallt vænst þess að breytingar verði gerðar á skipulagi sem haft geti í för með sér skerðingu á útsýni, aukið skuggavarp, umferðaraukningu eða aðrar breytingar.  Verði menn almennt að sæta því að með almennum takmörkunum geti hagsmunir þeirra í einhverju verið skertir með slíkum breytingum.
 
Sjónarmið borgaryfirvalda vegna lóðarinnar að Baugatanga 4 byggi á því að löggjafinn hafi ákveðið að skipulagsvaldið sé hjá sveitarfélögunum.  Það hafi verið ákvörðun borgaryfirvalda að heimila umrædda deiliskipulagsbreytingu á lóðinni Baugatanga 4, og hafi kærendur ekki bent á neina formlega annmarka á ákvörðuninni sem valdið geti ógildi deiliskipulagsins.  Ljóst sé að meðferð deiliskipulagstillögunnar hafi að öllu leyti verið í samræmi við reglur skipulags- og byggingarlaga.  Þrátt fyrir að athugasemdir hafi borist við grenndarkynningu sé á það bent að það sé ekki hlutverk lögbundins samráðs eða í samræmi við hugmyndir um íbúalýðræði að tryggja það að farið verði eftir öllum hugmyndum eða skoðunum sem íbúar hafi, enda væri slíkt ómögulegt.

Í greinargerð með deiliskipulagi svæðisins segi að heimilt sé að byggja einbýlishús í samræmi við eftirfarandi sérskilmála:  „Hús skal vera innan byggingarreits, en svalir, skorsteinn og þakkantur mega ná út fyrir reitinn að hluta til. Leyfilegt er að stalla húsið á helmingi grunnflatar þess þannig að aðkomuhæð sé á vestari hluta lóðar, en stöllun sé á eystri hluta lóðar. Stefna mænis skal vera hornrétt á götu og skal mesta hæð þaks ekki vera meiri en 5,80 m yfir hæsta kóta lóðar sem liggur að götu. Mesta hæð langveggja er 4,23 m yfir hæsta kóta lóðar sem liggur að götu.“  Hinir sérstöku skilmálar fyrir lóðina Baugatanga 4, eigi sér þannig stoð í heildardeiliskipulagi svæðisins og séu samþykktir uppdrættir innan þeirra marka er þar greini.  Byggingarfulltrúinn í Reykjavík hafi samþykkt umsókn um byggingarleyfi á grundvelli deiliskipulags lóðarinnar og hafi sú samþykkt ekki verið kærð.

Niðurstaða:  Í máli þessu er deilt um gildi endurskoðaðs deiliskipulags fyrir Skildinganes í Reykjavík.  Er af hálfu kærenda krafist ógildingar ákvörðunarinnar með vísan til þess að svör skipulagsfulltrúa við innsendum athugasemdum á auglýsingartíma hafi verið ófullnægjandi og að í deiliskipulaginu felist mismunun.  Þá leiði neikvæð grenndaráhrif fyrirhugaðs húss að Baugatanga 4 einnig til þess að ógilda beri hina kærðu ákvörðun.  Á framangreint verður ekki fallist.  Undirbúningur og meðferð hinnar kærðu samþykktar var í samræmi við ákvæði skipulags- og byggingarlaga nr. 73/1997 og með samþykkt hins breytta deiliskipulags fyrir Skildinganes hefur byggingarreitur hverrar lóðar verið ákvarðaður ásamt hámarks nýtingarhlutfalli og hámarks hæð húsa.  Er það mat úrskurðarnefndarinnar að með skipulaginu hafi ekki verið raskað jafnræði lóðarhafa á svæðinu með þeim hætti að ógildingu varði enda hafi tillit verið tekið til aðstæðna á hverri lóð.  Þá verður heldur ekki fallist á að grenndaráhrif fyrirhugaðra nýbygginga á svæðinu, þar á meðal húsa er skipulagið heimilar á lóðunum nr. 4 við Baugatanga og nr. 24 við Bauganes, séu svo neikvæð að fella verði deiliskipulagið úr gildi af þeim sökum.  Verður kröfum kærenda því hafnað. 

Uppkvaðning úrskurðar í máli þessu hefur dregist verulega sökum mikils fjölda mála sem skotið hefur verið til úrskurðarnefndarinnar.

Úrskurðarorð:

Hafnað er kröfu kærenda um ógildingu á samþykkt skipulags- og byggingarnefndar Reykjavíkur frá 18. febrúar 2004 um breytt deiliskipulag Skildinganess, sem staðfest var í borgarráði hinn 24. febrúar 2004.   

 

 

____________________________________
Hjalti Steinþórsson

 

 

______________________________                  _______________________________
  Ásgeir Magnússon                                                   Þorsteinn Þorsteinsson

 

 

 

 

des 22
Love0

54/2006 Fjallalind

Með

Ár 2006, fimmtudaginn 2. nóvember, kom úrskurðarnefnd skipulags- og byggingarmála saman til fundar í húsnæði nefndarinnar að Skúlagötu 21 í Reykjavík.  Mættir voru Hjalti Steinþórsson forstöðumaður, Þorsteinn Þorsteinsson byggingarverkfræðingur og Ásgeir Magnússon héraðsdómari. 

Fyrir var tekið mál nr. 54/2006, kæra á samþykkt skipulagsnefndar og bæjarráðs Kópavogs á tillögu að breyttu deiliskipulagi vegna lóðarinnar nr. 64 við Fjallalind í Kópavogi. 

Í málinu er nú kveðinn upp svofelldur

úrskurður:

Með bréfi til úrskurðarnefndar skipulags- og byggingarmála, dags. 27. júní 2006, er barst nefndinni hinn 30. sama mánaðar, kærir M, Fjallalind 62, Kópavogi samþykkt skipulagsnefndar frá 6. júní 2006 og bæjarráðs Kópavogs frá 8. sama mánaðar á tillögu að breyttu deiliskipulagi vegna lóðarinnar nr. 64 við Fjallalind í Kópavogi.  Var samþykktin staðfest á fundi bæjarstjórnar hinn 13. júní 2006. 

Kærandi gerir þá kröfu að hin kærða ákvörðun verði felld úr gildi.

Málsatvik og rök:  Í athugasemdum við kæruna, sem úrskurðarnefndinni bárust hinn 22. ágúst 2006 frá skrifstofustjóra framkvæmda- og tæknisviðs Kópavogsbæjar, kemur fram að hin kærða skipulagsákvörðun hafi verið staðfest á fundi bæjarstjórnar hinn 13. júní 2006, eftir að afstaða hafi verið tekin til framkominna athugasemda.  Málið hafi hvorki verið sent Skipulagsstofnun til afgreiðslu né auglýsing um gildistöku verið birt í B-deild Stjórnartíðinda.  Sé af þessum sökum krafist frávísunar málsins.    

Niðurstaða:  Samkvæmt 2. mgr. 26. gr. skipulags- og byggingarlaga nr. 73/1997 er sveitarstjórn heimilt að falla frá auglýsingu á tillögu að breytingu á deiliskipulagi sé um að ræða óverulega breytingu.  Tillagan skal þá grenndarkynnt hagmunaaðilum og að því loknu skal hún send Skipulagsstofnun ásamt yfirlýsingu um að sveitarstjórn taki að sér að bæta það tjón er einstakir aðilar kunni að verða fyrir við breytinguna.  Jafnframt verður að skilja ákvæði 3. mgr. sömu greinar á þann veg að birta skuli auglýsingu um breytt deiliskipulag í B-deild Stjórnartíðinda, óháð því hvernig undirbúningi ákvörðunarinnar hafi verið háttað. 

Eins og að framan er rakið hefur umrædd skipulagsákvörðun ekki verði send Skipulagsstofnun til meðferðar og ekki hefur birst auglýsing um hana í B-deild Stjórnartíðinda, en slík auglýsing er gildistökuskilyrði og markar jafnframt upphaf kærufrests, sbr. lokamálslið 5. mgr. 8. gr. skipulags- og byggingarlaga nr. 73/1997 með síðari breytingum.  Er lögboðinni meðferð málsins þannig enn ólokið og voru því ekki skilyrði til þess að vísa því til úrskurðarnefndarinnar, sbr. ákvæði 5. mgr. 8. gr. laga nr. 73/1997.  Verður máli þessu því vísað frá.

Úrskurðarorð:

Kærumáli þessu er vísað frá úrskurðarnefndinni.

 

___________________________
Hjalti Steinþórsson

 

_____________________________                 ____________________________
       Ásgeir Magnússon                                                   Þorsteinn Þorsteinsson