Skip to main content
Úrskurðarnefnd umhverfis- og auðlindamála
des 22
Love0

85/2005 Birnustaðir

Með

Ár 2007, fimmtudaginn 14. júní, kom úrskurðarnefnd skipulags- og byggingarmála saman til fundar í húsnæði nefndarinnar að Skúlagötu 21 í Reykjavík.  Mættir voru Hjalti Steinþórsson forstöðumaður, Ásgeir Magnússon héraðsdómari og Þorsteinn Þorsteinsson byggingarverkfræðingur. 

Fyrir var tekið mál nr. 86/2005, kæra á frávísun byggingarnefndar Súðavíkurhrepps frá 6. október 2005 á erindi eigenda fasteignar í landi Birnustaða í Súðavíkurhreppi varðandi girðingarframkvæmdir og gerð hliðs í grennd við nefnda fasteign. 

Í málinu er nú kveðinn upp svofelldur

úrskurður:

Með bréfi til úrskurðarnefndar skipulags- og byggingarmála, dags. 9. nóvember 2005, er barst nefndinni hinn 10. sama mánaðar, kæra M og Þ fyrir sína hönd og G og Á, eigenda fasteignar í landi Birnustaða, Súðavíkurhreppi, frávísun byggingarnefndar Súðavíkurhrepps frá 6. október 2005 á erindi varðandi girðingarframkvæmdir og gerð hliðs í grennd við nefnda fasteign.  Skilja verður málskot kærenda svo að krafist sé ógildingar á hinni kærðu afgreiðslu byggingarnefndar Súðavíkurhrepps. 

Málsatvik og rök:  Kærendur máls þessa munu hafa sent erindi til byggingarnefndar Súðavíkurhrepps á vordögum 2005 í tilefni af girðingarframkvæmdum og gerð hliðs af hálfu eigenda Birnustaða í grennd við fasteign kærenda.  Á fundi sínum hinn 20. maí 2005 afgreiddi nefndin erindið með svofelldri bókun:  „Rætt um bréf og myndir Margrétar og Þóru Karlsdætra vegna lóðamála og ýmissa annarra mála sumarhúss hennar í landi Birnustaða.  Byggingarnefnd er sammála um að þessi málefni heyri ekki undir byggingarnefnd og landeigendur verði að leysa sín á milli.“   Virðist kærendum ekki hafa verið gert kunnugt um þessa afgreiðslu.  Var erindi kærenda tekið fyrir að nýju á fundi byggingarnefndar hinn 6. október 2005 þar sem fyrri afstaða var ítrekuð og byggingarfulltrúa falið að kynna aðilum þá niðurstöðu og skutu kærendur þessari afgreiðslu byggingarnefndar til úrskurðarnefndarinnar. 

Byggja kærendur á því að með umdeildum framkvæmdum sé gengið á þinglýstan umferðarrétt þeirra að umræddri fasteign í landi Birnustaða og umsaminn rétt til bílastæða og rýmis til að snúa við bílum.  Núverandi eigendur Birnustaða hafi ráðist í nefndar framkvæmdir án samráðs við kærendur og engin grenndarkynning hafi farið fram af hálfu opinberra aðila vegna þeirra. 

Ekki hafa borist gögn frá Súðavíkurhreppi og hefur sveitarfélagið ekki tjáð sig um kæruefnið.

Niðurstaða:  Af fyrirliggjandi gögnum verður ráðið að kærendur hafi leitað til byggingarnefndar Súðavíkurhrepps vegna uppsetningar girðingar og hliðs í landi Birnustaða.  Ekki liggur fyrir í málinu hve há umdeild girðing er og hvort hún sé á mörkum lóðar kærenda og Birnustaðalands. 

Ekki hafa verið færð fram rök fyrir hinni kærðu afstöðu byggingaryfirvalda Súðavíkurhrepps þess efnis að umdeildar framkvæmdir heyri ekki undir nefndina eða sú afstaða með öðrum hætti skýrð svo sem skylt er samkvæmt 2. mgr. 39. gr. skipulags- og byggingarlaga nr. 73/1997.  Þykir þessi annmarki á afgreiðslu erindis kærenda þess eðlis að leiða eigi til ógildingar á frávísun málsins frá byggingarnefnd hreppsins. 

Uppkvaðning úrskurðar í máli þessu hefur dregist verulega sökum mikils málafjölda sem skotið hefur verið til úrskurðarnefndarinnar. 

Úrskurðarorð:

Frávísun byggingarnefndar Súðavíkurhrepps frá 6. október 2005 á erindi varðandi girðingarframkvæmdir og gerð hliðs í grennd við nefnda fasteign er felld úr gildi.

 

 

__________________________
Hjalti Steinþórsson

 

 

__________________________      ____________________________
Ásgeir Magnússon                 Þorsteinn Þorsteinsson

des 22
Love0

23/2007 Laugarvegur

Með

Ár 2007, fimmtudaginn 31. maí, kom úrskurðarnefnd skipulags- og byggingarmála saman til fundar í húsnæði nefndarinnar að Skúlagötu 21 í Reykjavík.  Mættir voru Hjalti Steinþórsson forstöðumaður, Ásgeir Magnússon héraðsdómari og Þorsteinn Þorsteinsson byggingarverkfræðingur.

Fyrir var tekið mál nr. 23/2007, kæra á ákvörðun borgarráðs Reykjavíkur um breytt deiliskipulag Laugavegar 95-99 og á ákvörðun skipulagsráðs frá 7. febrúar 2007 um að heimila byggingu steinsteypts húss á lóðinni nr. 99 við Laugaveg, ásamt því að byggja við og ofan á húsin að Laugavegi 95 og 97 og ofan á núverandi hús að Laugavegi  99.

 Í málinu er nú kveðinn upp til bráðabirgða svofelldur

úrskurður
um kröfu kæranda um stöðvun framkvæmda:

Með bréfi til úrskurðarnefndar skipulags- og byggingarmála, dags. 2. mars 2007, er barst nefndinni hinn 14. sama mánaðar, kæra G og E, f.h. Húsfélagsins Hverfisgötu 108 / Snorrabraut 22, Reykjavík ákvarðanir borgaryfirvalda varðandi uppbyggingu á horni Laugavegar og Snorrabrautar.  Skilja verður kæruna á þann veg að annars vegar sé kærð ákvörðun borgarráðs Reykjavíkur frá 10. ágúst 2006 um breytt deiliskipulag Laugavegar 95-99 ásamt síðari breytingu og hins vegar skipulagsráðs frá 7. febrúar 2007 um að heimila byggingu þriggja hæða steinsteypts húss á lóðinni nr. 99 við Laugaveg auk inndreginnar fjórðu hæðar og geymslukjallara ásamt því að byggja við og ofan á húsin að Laugavegi 95 og 97 og ofan á núverandi hús að Laugavegi  99. 

Gerir kærandi þá kröfu að hinar kærðu ákvarðanir verði felldar úr gildi.  Með bréfi, dags. 11. maí 2007, setti kærandi einnig fram kröfu um að kveðinn yrði upp bráðabirgðaúrskurður um stöðvun framkvæmda þar til niðurstaða lægi fyrir í kærumálinu.  Verður krafan um stöðvun framkvæmda nú tekin til úrskurðar.

Málsatvik og rök:  Á fundi skipulagsráðs hinn 17. maí 2006 var samþykkt að auglýsa tillögu að breyttu deiliskipulagi staðgreinireits 1.174.1 er tók til lóðanna 95-99 við Laugaveg og lóðarinnar nr. 24 við Snorrabraut.  Auglýsingartími var frá 7. júní til og með 19. júlí 2006 og bárust engar athugasemdir.  Á embættisafgreiðslufundi skipulagsfulltrúa hinn 28. júlí 2006 var tillagan samþykkt.  Skipulagsstofnun staðfesti með bréfi, dags. 15. ágúst 2006, að stofnunin gerði ekki athugasemdir við málsmeðferðina og birtist auglýsing um gildistöku deiliskipulagsins í B-deild Stjórnartíðinda hinn 20. nóvember 2006. 

Deiliskipulagsbreytingin fól m.a. í sér heimildir til að byggja eina hæð ofan á húsin nr. 95-99 við Laugaveg og að byggja fjögurra hæða hús og kjallara á lóðinni nr. 99 við Laugaveg, við hlið þess sem þar er fyrir.          

Á fundi skipulagsráðs hinn 1. desember 2006 var lagt fram erindi varðandi sameiningu lóðanna nr. 95, 97 og 99 við Laugaveg og nr. 24 við Snorrabraut og var fært til bókar að ekki væru gerðar athugasemdir við að unnin yrði tillaga að breyttu  deiliskipulagi þessa efnis og á fundi skipulagsráðs hinn 13. sama mánaðar var hún samþykkt með vísan til 12. gr. samþykktar fyrir skipulagsráð.  

Á fundi skipulagsráðs hinn 7. febrúar 2007 var samþykkt að heimila byggingu þriggja hæða steinsteypts húss á lóðinni nr. 99 við Laugaveg auk inndreginnar fjórðu hæðar og geymslukjallara ásamt því að byggja við og ofan á húsin að Laugavegi 95 og 97 og ofan á núverandi hús að Laugavegi  99.  Borgarráð staðfesti afgreiðslu skipulagsráðs á fundi sínum þann 8. febrúar 2007.

Af hálfu kæranda er vísað til þess að hann hafi enga vitneskju haft um hið kærða deiliskipulag fyrr en honum hafi borist bréf frá byggingarleyfishafa í desember árið 2006 þess efnis að framkvæmdir væru við það að hefjast.  Allt virðist hafa verið gert til að leyna kæranda breytingunum þrátt fyrir loforð og fyrirheit um að samráð yrði við hann haft. Hið kærða byggingarleyfi hafi í för með sér verulega neikvæð grenndaráhrif og gangi freklega á rétt kæranda þar sem byggingarnar muni skyggja á sól í garði og íbúðum hússins.  

Af hálfu Reykjavíkurborgar er þess krafist að kröfum kæranda verði vísað frá úrskurðarnefndinni þar sem þær séu of seint fram komnar.  Kæra  hafi borist hinn 14. mars 2007, en auglýsing um gildistöku hins breytta deiliskipulags hafi birst í B-deild Stjórnartíðinda hinn 5. janúar 2007.  Ljóst megi því vera að kærufrestur vegna breytingar á deiliskipulagi hafi verið löngu liðinn.  Hið kærða byggingarleyfi sé í fullu samræmi við samþykkt deiliskipulag.  

Verði ekki fallist á frávísun málsins sé byggt á því að málsmeðferð hafi verið í samræmi við skipulags- og byggingarlög og því beri að staðfesta hinar kærðu ákvarðanir.  Tillaga að breytingu á deiliskipulagi hafi verið auglýst í samræmi við ákvæði skipulags- og byggingarlaga og hafi engar athugasemdir borist. 

Í ljósi alls ofangreinds og á grundvelli meginreglu 1. mgr. 29. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993, um að kæra fresti ekki réttaráhrifum ákvörðunar, telji Reykjavíkurborg einsýnt að hafna beri kröfu kæranda um stöðvun framkvæmda.  Reykjavíkurborg ítreki þó þá afstöðu sína að kjósi byggingarleyfishafar að halda áfram með framkvæmdirnar, áður en efnisúrskurður liggi fyrir, geri þeir það á eigin ábyrgð og áhættu.
 
Byggingarleyfishafi mótmælir framkominni stöðvunarkröfu.  Byggingaráform á reit þeim sem vestastur sé hafi verið kynnt fyrir mörgum árum og engar breytingar gerðar.  Kærufrestur sé því liðinn.  Hvað varði hæð bygginga á reitnum þá hafi þær verið  kynntar í samræmi við lög og reglur.  Kærufrestur sé því liðinn, sbr. lokamálslið 5. mgr. 8. gr. skipulags- og byggingarlaga.  Á því sé byggt að byggingarleyfið sé í samræmi við skipulag.

Vísað sé til þess að framkvæmdir þær sem hafnar séu að Laugavegi 95-99 séu í  grunni hússins og því nokkrir mánuðir í það að ráðist verði í byggingu efstu hæðar þess.  Því sé ekki þörf á að stöðva framkvæmdir, að minnsta kosti ekki í bili.

Niðurstaða:  Ekki verður á þessu stigi tekin afstaða til þess hvort vísa eigi frá kröfum kæranda í málinu eða einstökum þáttum þess. Bíður það frekari meðferðar málsins.

Af málsgögnum sem nú liggja fyrir verður ekki ráðið að á hinum kærðu ákvörðunum séu slíkir annmarkar að líklegt sé að koma þurfi til ógildingar þeirra.  Þykja því ekki efni til að verða við kröfu kæranda um stöðvun framkvæmda meðan málið er til frekari rannsóknar hjá úrskurðarnefndinni.

Úrskurðarorð:

Kröfu kæranda um stöðvun framkvæmda samkvæmt hinum kærðu ákvörðunum er hafnað.

 

        ___________________________          
Hjalti Steinþórsson

 

_____________________________                            ____________________________
            Ásgeir Magnússon                                                            Þorsteinn Þorsteinsson       

 

des 22
Love0

51/2007 Dalsbraut

Með

Ár 2007, fimmtudaginn 14. júní, kom úrskurðarnefnd skipulags- og byggingarmála saman til fundar í húsnæði nefndarinnar að Skúlagötu 21 í Reykjavík.  Mættir voru Hjalti Steinþórsson forstöðumaður, Ásgeir Magnússon héraðsdómari og Þorsteinn Þorsteinsson byggingarverkfræðingur. 

Fyrir var tekið mál nr. 51/2007, kæra á ákvörðunum skipulags- og byggingarfulltrúa Akureyrarbæjar frá 11. apríl, 2. maí og 30. maí 2007 um að veita byggingarleyfi fyrir niðurrifi tiltekinna mannvirkja á lóðunum nr. 1J og 1F við Dalsbraut, Akureyri ásamt leyfi til jarðvegsskipta að Gleráreyrum 1 og graftrarleyfi fyrir nýbyggingu að Gleráreyrum 4. 

Í málinu er nú kveðinn upp svofelldur

úrskurður:

Með bréfum til úrskurðarnefndar skipulags- og byggingarmála, dags. 29. maí og 6. júní 2007, er bárust nefndinni hinn 30. maí og 7. júní sama ár, kærir Hákon Stefánsson lögfr., f.h. Svefns og heilsu ehf., þær ákvarðanir skipulags- og byggingarfulltrúa Akureyrarbæjar frá 11. apríl 2007 að veita byggingarleyfi fyrir niðurrifi mannvirkja með fastanúmer 215-1354 á lóðinni nr. 1J við Dalsbraut, Akureyri og fyrir niðurrifi mannvirkja með fastanúmer 215-1357, 222-1198 og 224-4750 á lóðinni nr. 1F við Dalsbraut.  Þá eru kærðar ákvarðanir sama embættis frá 11. apríl, 2. maí og 30. maí 2007 um veitingu framkvæmdaleyfis fyrir jarðvegsskiptum vegna viðbyggingar við Glerártorg, Gleráreyrum 1, ásamt tilheyrandi bifreiðaplönum, að undanskildum þeim hluta lóðarinnar sem samkvæmt eldra skipulagi tilheyrði Dalsbraut 1I, heimild til niðurrifs mannvirkis með fastanúmer 222-1197 að Dalsbraut 1F, og graftrarleyfi fyrir nýbyggingu dekkjaverkstæðis að lóðinni að Gleráreyrum 4.  Bæjarstjórn Akureyrar staðfesti ákvarðanirnar frá 11. apríl og 2. maí hinn 8. maí og 22. maí 2007. 

Eins og frá er greint skaut kærandi tilteknum ákvörðunum skipulags- og byggingarfulltrúa Akureyrar frá 11. apríl, 2. maí og 30. maí 2007 til úrskurðarnefndarinnar með kæru, dags. 7. júní 2007, er ber málsnúmerið 53/2007.  Þar sem í báðum kærumálunum er deilt um leyfi fyrir framkvæmdum á sama svæði og byggt á sömu eða svipuðum rökum þykir rétt að sameina málið nr. 53/2007 hinu fyrra kærumáli sem er nr. 51/2007. 

Gerir kærandi þá kröfu að hinar kærðu ákvarðanir verði felldar úr gildi.  Jafnframt var gerð krafa um stöðvun framkvæmda til bráðabirgða meðan málin væri til meðferðar fyrir úrskurðarnefndinni.  Þykja málsatvik nú nægjanlega upplýst til þess að taka kærurnar til endanlegrar úrlausnar og verður því ekki tekin afstaða til framkominna stöðvunarkrafna. 

Málsatvik og rök:  Í febrúarmánuði 2007 samþykkti bæjarstjórn Akureyrar breytt deiliskipulag fyrir Gleráreyrar 1-10, Akureyri, sem er verksmiðjulóð sú sem Samband íslenskra samvinnufélaga hafði undir verksmiðjur sínar og nefndist í eldra skipulagi Dalsbraut 1.  Eru umdeild mannvirki innan skipulagssvæðisins.  Tók skipulagið gildi með gildistökuauglýsingu í B-deild Stjórnartíðinda hinn 2. apríl sl.  Hefur kærandi máls þessa krafist ógildingar á nefndri skipulagsákvörðun í kæru til úrskurðarnefndarinnar með þeim rökum að skipulagsákvörðunin sé haldin ýmsum ógildingarannmörkum.  Er það kærumál nú til meðferðar hjá úrskurðarnefndinni. 

Skírskotar kærandi til þess að hin kærðu leyfi byggi á skipulagi sem hann hafi kært til úrskurðarnefndarinnar og telja verði ólögmætt og vísar til þeirra sjónarmiða er hann tefli fram í skipulagskærunni. 

Af hálfu Akureyrarbæjar er gerð krafa um frávísun málsins.  Ekki verði séð að hin kærðu leyfi snerti lögvarða hagsmuni kæranda enda liggi umræddar lóðir ekki að húshlutum eða lóðum hans.  Þá hafi hluti umdeildra mannvirkja þegar verið rifinn.  Hin kærðu niðurrifsleyfi varði ekki hið kærða deiliskipulag, enda séu leyfin í samræmi við staðfest aðalskipulag og samþykkt deiliskipulag og framkvæmdaáform á svæðinu.  Umdeilt graftrarleyfi og leyfi til jarðvegsskipta breyti ekki ásýnd svæðisins og hafi engin áhrif á eignir kæranda. 

Byggingarleyfishafi allra lóða, að undanskilinni lóðinni að Gleráreyrum 4, bendir á að niðurrifi samkvæmt hinum kærðu leyfum sé nú að mestu lokið.  Ekki sé ljóst með hvaða hætti umdeild leyfi raski hagsmunum kæranda.  Virðist sem kærandi telji samkeppnishagsmunum sínum ekki vel borgið með fyrirhugaðri uppbyggingu á svæðinu og fallist ekki á niðurstöðu Hæstaréttar í málinu nr. 380/2006 um afmörkun lóða á svæðinu. 

Niðurstaða:  Að stjórnsýslurétti er það skilyrði aðildar að kærumáli að kærandi eigi einstaklegra og verulegra lögvarinna hagsmuna að gæta vegna kærðrar ákvörðunar eða að kæruaðild sé samkvæmt beinni lagastoð.  Hin kærðu leyfi fela aðeins í sér heimild til niðurrifs mannvirkja og jarðvegsframkvæmda, en telja verður að slíkar framkvæmdir séu almennt ekki til þess fallnar að hafa áhrif á einstaklega lögvarða hagsmuni eigenda nágrannaeigna. 

Með hliðsjón af eðli hinna kærðu leyfa og þar sem ekki liggur fyrir að umdeildar ákvarðanir gangi gegn einstaklegum, verulegum og lögvörðum hagsmunum kæranda með þeim hætti að hann eigi kæruaðild um þær, verður máli þessu vísað frá.

Úrskurðarorð:

Kærumáli þessu er vísað frá úrskurðarnefndinni.

___________________________
Hjalti Steinþórsson

_____________________________        ______________________________
    Ásgeir Magnússon                         Þorsteinn Þorsteinsson

des 22
Love0

41/2007 Suðurströnd

Með

Ár 2007, fimmtudaginn 24. maí, kom úrskurðarnefnd skipulags- og byggingarmála saman til fundar í húsnæði nefndarinnar að Skúlagötu 21 í Reykjavík.  Mættir voru Hjalti Steinþórsson forstöðumaður, Ásgeir Magnússon héraðsdómari og Geirharður Þorsteinsson arkitekt og skipulagshönnuður.

Fyrir var tekið mál nr. 41/2007, kæra á ákvörðun skipulags- og mannvirkjanefndar Seltjarnarnesbæjar frá 8. mars 2007 um að rífa húsið við Suðurströnd 4, girða af svæðið og hefja þar jarðvinnu.

Í málinu er nú kveðinn upp svofelldur

úrskurður:

Með bréfi til úrskurðarnefndar skipulags- og byggingarmála, dags. 7. maí 2007, er barst nefndinni hinn 11. s.m., kærir Óskar Sigurðsson hrl., f.h. H, Steinavör 6, Seltjarnarnesi, þá ákvörðun skipulags- og mannvirkjanefndar Seltjarnarnesbæjar frá 8. mars 2007 að rífa húsið við Suðurströnd 4, girða af svæðið og hefja þar jarðvinnu.  Bæjarstjórn staðfesti greinda ákvörðun hinn 14. mars 2007.

Gerir kærandi þá kröfu að hin kærða ákvörðun verði felld úr gildi og að kveðinn verði upp bráðabirgðaúrskurður um stöðvun framkvæmda samkvæmt hinni kærðu ákvörðun þar til niðurstaða liggi fyrir í kærumálinu. 

Málsatvik og rök:  Hinn 25. júní 2005 voru haldnar almennar kosningar um skipulag og landnotkun á Hrólfsskálamel og Suðurströnd á Seltjarnarnesi og hlaut svokölluð S-tillaga, sem gerði ráð fyrir gervigrasvelli við Suðurströnd og íbúðarbyggð við Hrólfsskálamel, meirihluta atkvæða bæjarbúa.  Fyrirfram hafði verið gert ráð fyrir að niðurstaða kosninganna væri bindandi gagnvart bæjaryfirvöldum.  Var síðan unnið að gerð deiliskipulagstillagna fyrir íbúðarbyggð á Hrólfsskálamel og Suðurströnd sem öðluðust gildi hinn 16. október 2006 og 4. janúar 2007.  Hefur kærandi máls þessa einnig kært þær ákvarðanir til úrskurðarnefndarinnar.  Með úrskurðum úrskurðarnefndarinnar uppkveðnum í dag var kröfu kæranda um ógildingu deiliskipulags Hrólfskálamels og Suðurstrandar vísað frá úrskurðarnefndinni.   

Hinn 8. mars 2007 samþykkti skipulags- og mannvirkjanefnd að rífa húsið við Suðurströnd 4, girða af svæðið og hefja þar jarðvinnu.  Bæjarstjórn staðfesti greinda ákvörðun hinn 14. mars 2007.

Byggir kærandi kröfu sína á því að hin kærða framkvæmd eigi stoð í deiliskipulagi sem sé ólögmætt.  Skipulagið stangist á við niðurstöður bindandi kosninga í sveitarfélaginu og sé auk þess haldið ýmsum öðrum annmörkum sem tíundaðir séu í kærum kæranda vegna umræddra deiliskipulagsákvarðana.  Ljóst sé að kærandi hafi hagsmuna að gæta í máli þessu enda búi hann í næsta nágrenni við umrætt svæði.

Kröfu sína um stöðvun framkvæmdarinnar rökstyður kærandi á þann veg að hún sé undanfari byggingar og því hluti af frekari framkvæmdum.  Ljóst sé að hagsmunir kæranda af stöðvun framkvæmdarinnar séu mun meiri en sveitarfélagsins.  Þá liggi einnig fyrir að sveitarfélagið muni ekki bíða neitt tjón við slíka frestun.

Seltjarnarnesbær krefst frávísunar málsins en ella að kröfu kæranda verði hafnað.  Vísa beri málinu frá þar sem kæran eigi ekki undir úrskurðarnefnd skipulags- og byggingarmála, skv. 1. mgr. 8. gr. skipulags- og byggingarlaga nr. 73/1997.  Kærandi byggi ekki á því að hið kærða leyfi sé í andstöðu við ákvæði skipulags- og byggingarlaga.  Eingöngu sé byggt á að deiliskipulagið sé ekki í samræmi við niðurstöðu bindandi kosninga og að brotið hafi verið gegn 5. mgr. 104. gr. sveitarstjórnarlaga nr. 45/1998.  Úrskurðarnefndinni hafi ekki verið falið að úrskurða um brot gegn ákvæðum sveitarstjórnarlaga heldur fari félagsmálaráðuneytið með úrskurðarvald um slík mál samkvæmt 103. gr. sveitarstjórnarlaga.  Því beri að vísa málinu frá úrskurðarnefndinni.

Einnig sé á því byggt að kærandi eigi ekki einstaklegra lögákveðinna hagsmuna að gæta, skv. 5. mgr. 8. gr. skipulags- og byggingarlaga.  Í því máli sem hér um ræði verði ekki séð í hverju hinir einstaklegu lögákveðnu hagsmunir kæranda séu fólgnir enda geri hann ekki grein fyrir þeim í kæru sinni.  Þá búi kærandi í töluverðri fjarlægð frá Hrólfsskálamel.

Verði máli þessu ekki vísað frá sé vísað til þess að hið kærða leyfi sé fullkomlega lögmætt og í samræmi við gildandi deiliskipulag svæðisins sem geri ráð fyrir niðurrifi umrædds húss en það sé í samræmi við bindandi kosningar sem fram hafi farið hinn 25. júní 2005.   

Niðurstaða:  Eins og fyrr greinir var með úrskurði úrskurðarnefndarinnar uppkveðnum fyrr í dag vísað frá úrskurðarnefndinni kröfu kæranda um ógildingu deiliskipulags Hrólfsskálamels.  Byggðist sú niðurstaða nefndarinnar á því að kærandi ætti ekki lögvarða hagsmuni því tengda að fá úrlausn um kæruefnið, svo sem áskilið er, sbr. 5. mgr. 8. gr. skipulags- og byggingarlaga nr. 73/1997.  Af sömu ástæðu telst kærandi ekki eiga lögvarða hagsmuni af byggingu einstakra húsa eða mannvirkja eða öðrum framkvæmdum á svæðinu sem stoð eiga í deiliskipulagi þess.  Ber því að vísa máli þessu frá úrskurðarnefndinni. 

Úrskurðarorð:

Máli þessu er vísað frá úrskurðarnefndinni.

                                                ___________________________         
                                                            Hjalti Steinþórsson

_____________________________                  ____________________________
            Ásgeir Magnússon                                                  Geirharður Þorsteinsson       

 

des 22
Love0

32/2007 Suðurströnd

Með

Ár 2007, fimmtudaginn 24. maí, kom úrskurðarnefnd skipulags- og byggingarmála saman til fundar í húsnæði nefndarinnar að Skúlagötu 21 í Reykjavík.  Mættir voru Hjalti Steinþórsson forstöðumaður, Ásgeir Magnússon héraðsdómari og Geirharður Þorsteinsson arkitekt og skipulagshönnuður.

Fyrir var tekið mál nr. 32/2007, kæra á ákvörðun skipulags- og mannvirkjanefndar  Seltjarnarnesbæjar frá 8. febrúar 2007 um að veita byggingarleyfi fyrir viðbyggingu við Íþóttamiðstöðina við Suðurströnd.

Í málinu er nú kveðinn upp svofelldur

úrskurður:

Með bréfi til úrskurðarnefndar skipulags- og byggingarmála, dags. 20. apríl 2007, er barst nefndinni sama dag, kærir Óskar Sigurðsson hrl., f.h. H , Steinavör 6, Seltjarnarnesi, þá ákvörðun byggingarfulltrúa Seltjarnarnesbæjar að veita byggingarleyfi fyrir byggingu heilsuræktarstöðvar við Suðurströnd á Seltjarnarnesi.  Skilja verður málatilbúnað kæranda á þann veg að kæran taki til ákvörðunar skipulags- og mannvirkjanefndar Seltjarnarnesbæjar frá 8. febrúar 2007, sem staðfest var í bæjarstjórn hinn 14. sama mánaðar, um að veita byggingarleyfi fyrir viðbyggingu við Íþróttamiðstöðina við Suðurströnd, Seltjarnarnesi, enda sætir afgreiðsla byggingarfulltrúa á byggingarleyfi samkvæmt 44. gr. á grundvelli staðfestrar samþykktar skipulags- og mannvirkjanefndar ekki kæru til úrskurðarnefndarinnar. 

Gerir kærandi þá kröfu að hin kærða ákvörðun verði felld úr gildi og að kveðinn verði upp bráðabirgðaúrskurður um stöðvun framkvæmda samkvæmt hinni kærðu ákvörðun þar til niðurstaða liggi fyrir í kærumálinu. 

Málsatvik og rök:  Hinn 25. júní 2005 voru haldnar almennar kosningar um skipulag og landnotkun á Hrólfsskálamel og Suðurströnd á Seltjarnarnesi og hlaut svokölluð S-tillaga, sem gerði ráð fyrir gervigrasvelli við Suðurströnd og íbúðarbyggð við Hrólfsskálamel, meirihluta atkvæða bæjarbúa.  Fyrirfram hafði verið gert ráð fyrir að niðurstaða kosninganna væri bindandi gagnvart bæjaryfirvöldum.  Var síðan unnið að gerð deiliskipulagstillagna fyrir Hrólfsskálamel og Suðurströnd sem öðluðust gildi hinn 16. október 2006 og 4. janúar 2007.  Kærandi máls þessa kærði einnig þær ákvarðanir til úrskurðarnefndarinnar sem með úrskurðum uppkveðnum fyrr í dag vísaði málunum frá nefndinni.    

Hinn 8. febrúar 2007 samþykkti skipulags- og mannvirkjanefnd að veita byggingarleyfi fyrir viðbyggingu við Íþróttamiðstöðina við Suðurströnd, Seltjarnarnesi.  Bæjarstjórn staðfesti greinda ákvörðun hinn 14. febrúar 2007. 

Byggir kærandi kröfu sína á því að hin kærða framkvæmd byggi á deiliskipulagi sem sé ólögmætt.  Skipulagið stangist á við niðurstöður bindandi kosninga í sveitarfélaginu og sé auk þess haldið ýmsum öðrum annmörkum sem tíundaðir séu í kærum kæranda vegna umræddra deiliskipulagsákvarðana.  Ljóst sé að kærandi hafi hagsmuna að gæta í máli þessu enda búi hann í næsta nágrenni við umrætt svæði.

Því sé haldið fram að kæranda hafi ekki verið kunnugt um hið kærða byggingarleyfi fyrr en þann dag er kæra barst úrskurðarnefndinni en þá hafi hann tekið eftir því að mótauppsláttur væri hafinn í grunni byggingarinnar.  

Af hálfu Seltjarnarnesbæjar er krafist frávísunar málsins en ella að kröfu kæranda verði hafnað.  Vísa beri málinu frá þar sem kærandi eigi ekki einstaklegra lögvarinna hagsmuna að gæta varðandi hina kærðu ákvörðun.  Í engu þeirra kærumála er kærandi hafi sett fram vegna málsins hafi hann gert grein fyrir því hvaða efnislegu sjónarmið eða hagsmunir búi að baki kærunum eða hverjir raunverulegir hagsmunir hans séu.    Þá sé og krafa um frávísun málsins byggð á því að kærandi hafi ekki gert athugasemdir við tillögu að deiliskipulagi svæðis þess er hin umdeilda viðbygging rísi á og teljist því hafa samþykkt hana, sbr. áskilnað í auglýsingum þar að lútandi.  Réttur kæranda til að gera athugasemdir við byggingar sem byggðar séu í samræmi við samþykkt deiliskipulag hafi því fallið niður fyrir tómlæti hans við að gera athugasemdir við deiliskipulagstillöguna.

Verði máli þessu ekki vísað frá úrskurðarnefndinni sé því haldið fram að hið kærða byggingarleyfi samræmist gildandi deiliskipulagi og sé því fullkomlega lögmætt.  Bent sé að kærandi byggi ekki á því að hið kærða byggingarleyfi brjóti með neinum hætti í bága við deiliskipulagið.      

Niðurstaða:  Samkvæmt 5. mgr. 8. gr. skipulags- og byggingarlaga nr. 73/1997 er frestur til að skjóta máli til úrskurðarnefndarinnar einn mánuður frá því að kæranda varð kunnugt, eða mátti vera kunnugt, um ákvörðun þá sem kæra á.  Hin kærða ákvörðun var tekin á fundi skipulags- og mannvirkjanefndar Seltjarnarnesbæjar hinn 8. febrúar 2007 og staðfest í bæjarstjórn 14. sama mánaðar.  Gaf byggingarfulltrúi út leyfi samkvæmt 44. gr. skipulags- og byggingarlaga og áritaði teikningar hinn 15. febrúar 2007 í samræmi við samþykktina.  Kæra í málinu er dagsett 20. apríl 2007 og kveðst kærandi fyrst hafa fengið vitneskju um byggingarleyfið þann dag.

Fyrir úrskurðarnefndinni liggur bréf, dags. 8. mars 2007, er lögmaður kæranda ritaði nefndinni vegna bráðabirgðaúrskurðar er gengið hafði í fyrra máli kæranda um takamarkað byggingarleyfi fyrir jarðvegsframkvæmdum til undirbúnings byggingar viðbyggingar þeirra sem um ræðir í máli þessu.  Í bréfinu vísaði lögmaðurinn til þess að hinn 8. febrúar 2007 hafi skipulags- og mannvirkjanefnd samþykkt umsókn um leyfi til byggingar heilsuræktarstöðvar við Íþróttamiðstöðina á Suðurströnd en leyfi fyrir þeirri bygginu er kæruefni máls þessa.  Bréf lögmanns kæranda ber með sér að kæranda hafi verið kunnugt um efni þess enda var honum sent afrit af því.  Mátti kæranda og vera kunnugt um að bæjarstjórn myndi hafa staðfesta samþykkt skipulags- og mannvirkjanefndar fljótlega eftir að hún var gerð.  Verður við það að miða að kæranda hafi verið kunnugt, eða mátt vera kunnugt, um hina kærðu ákvörðun er lögmaður hans ritaði bréfið til úrskurðarnefndarinnar hinn 8. mars 2007 eða á allra næstu dögum þar á eftir.  Var kærufestur því liðinn er kærandi skaut málinu til úrskurðarnefndarinnar hinn 20. apríl 2007 og ber því að vísa kærumáli þessu frá úrskurðarnefndinni, sbr. 28. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993.  Ekki þykir koma til álita að beita undanþáguákvæði 1. tl. 28. gr. stjórnsýslulaga þegar litið er til þess að kærandi hefur áður skotið fjórum málum til úrskurðarnefndarinnar og nýtur lögmannsaðstoðar við málareksturinn.  Þá þykir undanþáguákvæði 2. tl. 28. gr. stjórnsýslulaga ekki eiga við í málinu.

Samkvæmt því sem að framan er rakið verður máli þessu vísað frá úrskurðarnefndinni.

Úrskurðarorð:

Máli þessu er vísað frá úrskurðarnefndinni.

 

                                              ___________________________         
                                                         Hjalti Steinþórsson

 

_____________________________                  ____________________________
            Ásgeir Magnússon                                               Geirharður Þorsteinsson       

des 22
Love0

8/2007 Suðurströnd

Með

 

 

Ár 2007, fimmtudaginn 24. maí, kom úrskurðarnefnd skipulags- og byggingarmála saman til fundar í húsnæði nefndarinnar að Skúlagötu 21 í Reykjavík.  Mættir voru Hjalti Steinþórsson forstöðumaður, Ásgeir Magnússon héraðsdómari og Geirharður Þorsteinsson arkitekt og skipulagshönnuður.

Fyrir var tekið mál nr. 8/2007, kæra á ákvörðun skipulags- og mannvirkjanefndar  Seltjarnarness frá 11. janúar 2007 um að heimila byggingarfulltrúa að gefa út takmarkað byggingarleyfi fyrir jarðvinnu vegna byggingarleyfisumsóknar fyrir heilsuræktarstöð við Suðurströnd, Seltjarnarnesi.

Í málinu er nú kveðinn upp svofelldur

úrskurður:

Með bréfi til úrskurðarnefndar skipulags- og byggingarmála, dags. 29. janúar 2007, er barst nefndinni hinn 31. sama mánaðar, kærir Óskar Sigurðsson hrl., f.h.  H, Steinavör 6, Seltjarnarnesi, þá ákvörðun skipulags- og mannvirkjanefndar Seltjarnarnesbæjar frá 11. janúar 2007 að heimila byggingarfulltrúa að gefa út takmarkað byggingarleyfi fyrir jarðvinnu vegna byggingarleyfisumsóknar fyrir heilsuræktarstöð við Suðurströnd, Seltjarnarnesi.  Bæjarstjórn staðfesti greinda ákvörðun hinn 17. janúar 2007.

Gerir kærandi þá kröfu að hin kærða ákvörðun verði felld úr gildi.  Þá setti og kærandi fram kröfu um stöðvun framkvæmda þar til niðurstaða lægi fyrir í kærumálinu en með úrskurði úrskurðarnefndarinnar hinn 15. febrúar 2007 var þeirri kröfu hafnað.  

Málsatvik og rök:  Hinn 25. júní 2005 voru haldnar almennar kosningar um skipulag og landnotkun á Hrólfsskálamel og Suðurströnd á Seltjarnarnesi og hlaut svokölluð S-tillaga, sem gerði ráð fyrir gervigrasvelli við Suðurströnd og íbúðarbyggð við Hrólfsskálamel, meirihluta atkvæða bæjarbúa.  Fyrirfram hafði verið gert ráð fyrir að niðurstaða kosninganna væri bindandi gagnvart bæjaryfirvöldum.  Var síðan unnið að gerð deiliskipulagstillagna fyrir umrædd svæði sem öðluðust gildi hinn 16. október 2006 og 4. janúar 2007.  Kærandi máls þessa kærði einnig þær ákvarðanir til úrskurðarnefndarinnar sem með úrskurðum uppkveðnum fyrr í dag vísaði málunum frá nefndinni.    

Hinn 11. janúar 2007 samþykkti skipulags- og mannvirkjanefnd að veitt yrði leyfi fyrir jarðvegsframkvæmdum vegna fyrirhugaðrar viðbyggingar við íþróttamiðstöð við Suðurströnd.   

Byggir kærandi kröfu sína á því að hin kærða framkvæmd eigi stoð í deiliskipulagi sem sé ólögmætt.  Skipulagið stangist á við niðurstöður bindandi kosninga í sveitarfélaginu og sé auk þess haldið ýmsum öðrum annmörkum sem tíundaðir séu í kærum kæranda vegna umræddra deiliskipulagsákvarðana.  Ljóst sé að kærandi hafi hagsmuna að gæta í máli þessu enda búi hann í næsta nágrenni við umrætt svæði.

Seltjarnarnesbær krefst frávísunar málsins en ella að kröfu kæranda verði hafnað.  Vísa beri málinu frá  þar sem kærandi eigi ekki einstaklegra lögvarinna hagsmuna að gæta varðandi hina kærðu ákvörðun enda hafi hann í engu gert grein fyrir hagsmunum sínum af því að fá hina kærðu ákvörðun úr gilda fellda eða hvaða efnislegu sjónarmið búi að baki kærunni.  Þá hafi kærandi ekki gert athugasemdir við deiliskipulag það sem ákvörðunin styðjist við og teljist því hafa samþykkt það skipulag.  Deiliskipulagið sé þar að auki í samræmi við þá tillögu, sem samþykkt hafi verið í kosningum í bæjarfélaginu sem grunnur að landnotkun umrædds svæðis við deiliskipulagningu þess, en tillögur þær sem kosið hafi verið um séu ekki ígildi skipulagstillagna.  Tillögurnar hafi ekki tekið til framkvæmda þeirra sem deilt sé um í máli þessu.  Deiliskipulag það sem hin kærða framkvæmd styðjist við hafi fengið lögmæta meðferð samkvæmt skipulags- og byggingarlögum og einungis hafi verið heimilaðar jarðvegsframkvæmdir og færsla lagna sem séu afturtækar framkvæmdir. 

Niðurstaða:  Eins og að framan er rakið er í máli þessu deilt um lögmæti ákvörðunar skipulags- og mannvirkjanefndar  Seltjarnarness frá 11. janúar 2007 um að heimila byggingarfulltrúa að gefa út takmarkað byggingarleyfi fyrir jarðvinnu vegna byggingarleyfisumsóknar fyrir viðbyggingu við íþróttamiðstöð við Suðurströnd, Seltjarnarnesi. 

Fyrir liggur að með ákvörðun skipulags- og mannvirkjanefndar frá 8. febrúar 2007, sem staðfest var í bæjarstjórn hinn 14. s.m., var byggingarleyfi veitt fyrir viðbyggingu við Íþróttamiðstöðina á Suðurströnd og hefur þeirri ákvörðun einnig verið skotið til úrskurðarnefndarinnar.  Eru með því leyfi heimilaðar sömu framkvæmdir og í leyfi því sem kæra í máli þessu tekur til, auk allra frekari framkvæmda við umrædda byggingu.  Eru engir hagsmunir því tengdir að fjalla frekar um leyfi það sem kært er í máli þessu eftir að endanlegt byggingarleyfi hefur komið í þess stað og verður máli þessu því vísað frá.

Úrskurðarorð:

Máli þessu er vísað frá úrskurðarnefndinni.

___________________________ 
Hjalti Steinþórsson

 

 

_____________________________         ____________________________
           Ásgeir Magnússon                                         Geirharður Þorsteinsson       

 

des 22
Love0

6/2007 Suðurströnd

Með

Ár 2007, fimmtudaginn 24. maí, kom úrskurðarnefnd skipulags- og byggingarmála saman til fundar í húsnæði nefndarinnar að Skúlagötu 21, Reykjavík.  Mættir voru Hjalti Steinþórsson forstöðumaður, Ásgeir Magnússon héraðsdómari og Geirharður Þorsteinsson arkitekt og skipulagshönnuður. 

Fyrir var tekið mál nr. 6/2007, kæra á samþykkt bæjarstjórnar Seltjarnarness frá 13. desember 2006 um deiliskipulag á Suðurströnd, skóla- og íþróttasvæði.   

Í málinu er nú kveðinn upp svofelldur

úrskurður:

Með bréfi til úrskurðarnefndar skipulags- og byggingarmála, dags. 26. janúar 2007, er barst nefndinni samdægurs, kærir Óskar Sigurðsson hrl., f.h. H, Steinavör 6, Seltjarnarnesi, samþykkt bæjarstjórnar Seltjarnarness frá 13. desember 2006 um deiliskipulag á Suðurströnd, skóla- og íþróttasvæði.   

Gerir kærandi þá kröfu að hin kærða ákvörðun verði felld úr gildi.  

Málavextir:  Í júní árið 2005 voru haldnar almennar kosningar um skipulag og landnotkun á Hrólfsskálamel og Suðurströnd á Seltjarnarnesi og hlaut svokölluð S-tillaga, sem gerir m.a. ráð fyrir að áfram verði íþróttavöllur við Suðurströnd og m.a. íbúðarbyggð á Hrólfsskálamel, meirihluta atkvæða bæjarbúa en gert hafði verið ráð fyrir að niðurstaða kosninganna væri bindandi gagnvart bæjaryfirvöldum.  Í kjölfar niðurstöðu atkvæða-greiðslunnar var unnið nýtt aðalskipulag fyrir sveitarfélagið sem samþykkt var í bæjarstjórn og staðfest af ráðherra í maí 2006.  Auglýsing um gildistöku þess birtist í B- deild Stjórnartíðinda hinn 5. október s.á.  Þá var og unnið deiliskipulag af svæðum þeim er um ræðir og á fundi skipulags- og mannvirkjanefndar hinn 21. september 2006 var samþykkt að vísa tillögu að deiliskipulagi Suðurstrandar, skóla- og íþróttamannvirkja, til bæjarstjórnar, sem á fundi hinn 25. s.m., ákvað að auglýsa tillöguna.  Var deilskipulagstillagan auglýst hinn 27. september 2006 og bárust tvær athugasemdir, önnur frá foreldraráði Gunnskóla Seltjarnarness og hin frá íbúum að Melabraut 21.  Hinn 13. desember 2006 samþykkti bæjarstjórn deiliskipulag Suðurstrandar, skóla- og íþróttasvæðis, og birtist auglýsing um gildistöku þess í B-deild Stjórnartíðinda hinn 4. janúar 2007. 

Hið kærða deiliskipulag tekur til svæðis fyrir þjónustustofnanir bæjarfélagsins, svo sem grunnskóla, íþróttamiðstöðvar og íþróttasvæðis.  Samkvæmt skipulaginu er heimilt að reisa á svæðinu 3.400 fermetra nýbyggingar ofanjarðar og allt að 2.000 fermetra bílageymslur, að hluta neðanjarðar.  Nýbyggingar þær sem eru heimilaðar eru m.a. viðbygging íþróttamiðstöðvar og stækkun þjónustuaðstöðu á jarðhæð íbúða eldri borgara.  Á íþróttasvæðinu er gert ráð fyrir gervigrasvelli auk æfingavallar og hlaupabrautar.  Þá er heimilt að reisa yfirbyggða áhorfendastúku fyrir um 300 áhorfendur.  Gert er ráð fyrir flóðlýsingu við völlinn og allt að sex 22 metra háum möstrum.  

Framangreindri samþykkt bæjarstjórnar hefur kærandi skotið til úrskurðarnefndarinnar svo sem að framan greinir. 

Málsrök kæranda:  Af hálfu kæranda er því haldið fram að hið kærða deiliskipulag víki í nokkrum grundvallaratriðum frá niðurstöðu kosninga þeirra er haldnar hafi verið á Seltjarnarnesi um skipulag Suðurstrandar og íbúðarbyggð á Hrólfsskálamel. 

Á skipulagsuppdrætti sé gert ráð fyrir byggingu, merktri H1, vestan við sundlaug, sem ekki hafi verið gerð grein fyrir eða sýnd á umræddu svæði á þeirri tillögu sem íbúar hafi kosið um.  Hið sama gildi um byggingar merktar Þ1 og ÍÞ sem og byggingu S1, þ.e. búningsklefa ásamt stúku.  Í greinargerð með tillögu S, þeirri er hlotið hafi meirihluta atkvæða, hafi komið fram með skýrum hætti að ekki hafi verið gert ráð fyrir nýbyggingum á Suðurströnd.  Gert hafi verið ráð fyrir gervigrasvelli, bættri aðkomu við vesturenda sundlaugarinnar, fjölgun bílastæða og hjárein til móts við núverandi innakstur að sundlaug og heilsugæslu.  Ekki hafi verið kveðið á um búningsklefa við völl eða stúku.  Hið kærða deiliskipulag sé því ekki í samræmi við þá tillögu sem íbúar hafi samþykkt, þrátt fyrir að ljóst sé af gögnum málsins að hún hafi tekið yfir sama svæði og skilgreint sé í hinu kærða deiliskipulagi.

Í hinu kærða deiliskipulagi sé gert ráð fyrir æfingavelli (fótboltavelli), austan gervigrasvallar, sem ekki hafi verið sýndur á tillögunni sem íbúar hafi kosið um og samþykkt.  Komi hann í stað bílastæða, sem tillagan hafi gert ráð fyrir.

Fram komi í deiliskipulaginu að á íþróttasvæðinu sé gert ráð fyrir flóðlýsingu og að umhverfis íþróttasvæðið sé heimilt að reisa gegnsæja girðingu allt að 5,5 metra háa við enda vallar en 4 metra á langhliðum.  Samkvæmt hinni bindandi tillögu hafi verið ráðgert að umhverfis gervigrasvöllinn yrði 2-3 metra há girðing en á afmörkuðum svæðum við enda vallar yrði hún allt að 5,5 metra há.

Kosið hafi verið um tiltekið heildarbyggingarmagn, sem deiliskipulagið brjóti gegn.  Fyrir liggi að á atkvæðaseðli hafi verið skýrt tekið fram að tillaga S, sem samþykkt hafi verið, hafi miðað við að heildarbyggingarmagn yrði 12.400 fermetrar á Hrólfsskálamel þar af 1.000 fermetrar vegna stækkunar íþróttamiðstöðvar.  Óumdeilt sé að í deiliskipulagi Hrólfsskálamels hafi 1.000 fermetrar ekki verið teknir frá vegna stækkunar íþróttamiðstöðvarinnar.  Ennfremur sé óumdeilt að heildarbyggingarmagn hafi átt að vera 12.400 fermetrar á Hrólfsskálamel að frádregnum 1.000 fermetrum vegna stækkunar íþróttamiðstöðvar. 

Í deiliskipulagi Suðurstrandar sé ekki einungis gert ráð fyrir auknu byggingarmagni heldur sé þar einnig mælt fyrir um stækkun íþróttamiðstöðvarinnar, sem samþykkt tillaga hafi ekki gert ráð fyrir.  Samkvæmt hinu kærða skipulagi sé gert ráð fyrir að þar megi reisa nýbyggingar allt að 3.400 fermetra ofanjarðar en auk þess allt að 2.000 fermetra bílageymslur, að hluta til neðanjarðar.  Heildarbyggingarmagn sé því 5.400 fermetrar.  Byggingarnar séu nánar skilgreindar svo að um sé að ræða stækkun íþróttamiðstöðvar, annars vegar til vesturs og suðurs í tengslum við sundlaug og hins vegar til austurs í tengslum við fimleikaaðstöðu.  Þá sé gert ráð fyrir að reisa megi bílageymslu sunnan íþróttamiðstöðvar.  Einnig sé gert ráð fyrir stækkun þjónustuaðstöðu á jarðhæð íbúða aldraðra við Skólabraut og að reisa megi stúku með búningsaðstöðu í tengslum við gervigrasvöll við Suðurströnd.

Byggingarmagn samkvæmt hinu kærða skipulagi sé ekki í samræmi við bindandi niðurstöður kosninga um skipulag Hrólfsskálamels og Suðurstrandar.  Þá sé í skipulagi Suðurstrandar gert ráð fyrir stækkun íþróttamiðstöðvar, sem hafi samkvæmt framangreindu átt að vera ráðgerð á Hrólfsskálamel.  Ennfremur séu þar fyrirhugaðar byggingar, sem hin samþykkta tillaga hafi ekki gert ekki ráð fyrir, s.s. bílageymsla, bygging við Skólabraut og stúka með búningsaðstöðu við gervigrasvöll auk þess sem girðing við völlinn sé of há.

Í kærumáli kæranda vegna deiliskipulags Hrólfsskálamels hafi því verið haldið fram af hálfu bæjaryfirvalda að ekki hafi verið gert ráð fyrir stækkun íþróttamiðstöðvar í því deiliskipulagi þar sem það taki ekki til svæðisins sem íþróttamiðstöðin standi á og því sé gert ráð fyrir þessari stækkun í skipulagi Suðurstrandar, þ.e. 1.000 fermetra  byggingarmagni.  Hér sé um rangfærslu að ræða en þó tekið fram ex tuto að ef úrskurðarnefndin komist að þeirri niðurstöðu, af einhverjum ástæðum, að í skipulagi Hrólfsskálamels hafi ekki átt að skilgreina stækkun íþróttamiðstöðvar þá sé engu að síður ljóst að ætíð hafi verið gert ráð fyrir einungis 1.000 fermetra byggingarmagni fyrir íþróttamiðstöð.  Skipulag Suðurstrandar ráðgeri aftur á móti heildarbyggingarmagn 5.400  fermetra. 

Bent sé á að kærandi eigi augljósa hagsmuni af meðferð kærumáls þessa fyrir úrskurðarnefndinni.  Hann sé búsettur að Steinavör 6, Seltjarnarnesi eða í næsta nágrenni við hið skipulagða svæði.  Afgreiðsla skipulagsins sem og fyrirhugaðar framkvæmdir á grundvelli þess geti því augljóslega snert hagsmuni hans, enda teljist hann „nágranni“ í skilningi skipulags- og byggingarlaga nr. 73/1997.  Hann hafi því lögvarinna hagsmuna að gæta í máli þessu og verði því að viðurkenna honum kæruaðild. 

Á því sé byggt að kosning um skipulag Hrólfsskálamels og Suðurstrandar, sem haldin hafi verið hinn 25. júní 2005, hafi verið bindandi fyrir sveitarstjórn með vísan til 5. mgr. 104. gr. sveitarstjórnarlaga nr. 45/1998.  Því sé bæjarstjórn skylt að haga tillögugerð um deiliskipulag Suðurstrandar í samræmi við tillögu S sem samþykkt hafi verið þannig að sú tillaga fengi lögmæta málsmerðferð í samræmi við ákvæði skipulags- og byggingarlaga nr. 73/1997.  Þessu verði ekki almennt breytt nema með nýrri kosningu.

Kærandi hafi kært deiliskipulag Hrólfsskálamels og framkvæmdir við íþróttavöll.  Þegar kærumál þessi séu skoðuð í samhengi við deiliskipulag Suðurstrandar og málsmeðferð bæjarstjórnar sé ljóst að vinna hefði þurft heildstætt skipulag fyrir svæðið í samræmi við niðurstöðu hinnar bindandi kosningar í stað þess að gera skipulag fyrir einstaka reiti innan svæðisins.

Hið kærða deiliskipulag taki yfir svæði, sem merkt sé á aðalskipulagi sem íþróttasvæði og svæði fyrir þjónustustofnanir.  Hrólfsskálamelur sé merktur að hluta á miðsvæði.  Í fyrsta kafla skipulagsreglugerðar segi um skipulagssvæði: „Deiliskipulag nær til einstakra svæða eða reita innan aðalskipulags og skal jafnan ná til svæða sem mynda heildstæða einingu. Í þéttbýli skal deiliskipulag að jafnaði ekki taka yfir minna svæði en götureit.“ Svokölluð Suðurströnd og fyrirhuguð íbúðabyggð á Hrólfsskálamel myndi tvímælalaust „heildstæða einingu“, sbr. einnig fyrirkomulag við kosningu um skipulag þessara svæða, og hefði deiliskipulag því a.m.k. átt að ná til þess alls.

Málsrök Seltjarnarnesbæjar:  Af hálfu Seltjarnarnesbæjar er krafist frávísunar málsins og á því byggt að kærandi eigi ekki einstaklegra lögákveðinna hagsmuna að gæta. Samkvæmt 5. mgr. 8. gr. skipulags- og byggingarlaga nr. 73/1997 þeir einir „..geta skotið máli til úrskurðarnefndarinnar sem eiga lögvarða hagsmuni tengda hinni kærðu ákvörðun.“  Í því máli sem hér um ræði verði ekki séð í hverju hinir einstaklegu lögákveðnu hagsmunir kæranda séu fólgnir.  Hafi kærandi ekki gert grein fyrir því hvaða efnislegu sjónarmið eða hagsmunir búi að baki kærunni eða hverjir raunverulegir hagsmunir hans séu.  Það hljóti að teljast frumskilyrði þess að slík kæra sé tekin til meðferðar hjá nefndinni.  

Í öðru lagi byggi frávísunarkrafa bæjarins á því að kærandi hafi ekki gert athugasemdir við deiliskipulagstillöguna á auglýsingartíma og með því hafi hann samþykkt tillöguna, sbr. áskilnað þar um í auglýsingum Seltjarnarnesbæjar um skipulagið.  Réttur kæranda hafi fallið niður fyrir tómlæti hans um að gera athugasemdir við deiliskipulagstillöguna á kynningartíma hennar.

Verði ekki fallist á kröfu um frávísun málsins í heild telji Seltjarnarnesbær að vísa beri frá þeirri málsástæðu kæranda að deiliskipulagið sé ekki í samræmi við niðurstöðu bindandi kosningar um tillögur sem nota hafi átt „… sem grunn að deiliskipulagi Hrólfsskálamels og Suðurstrandar“ eins og segi í upplýsingabæklingi um tillögurnar. Byggt sé á því að úrskurðarnefnd skipulags- og byggingarmála sé ekki til þess bær að fjalla um það hvort deiliskipulag sé í samræmi við þá kosningu eða geti a.m.k. ekki ógilt deiliskipulag á þeirri forsendu.  Í 1. mgr. 8. gr. skipulags- og byggingarlaga sé ákvarðað valdsvið nefndarinnar.  Samkvæmt því sé ljóst að úrskurðarnefndinni hafi ekki verið falið að úrskurða um brot gegn ákvæðum sveitarstjórnarlaga heldur fari félagsmálaráðuneytið með úrskurðarvald um slík mál samkvæmt 103. gr. sveitarstjórnarlaga nr. 45/1998. Úrskurðarnefndin sé því ekki til þess bær að fjalla um þessa málsástæðu kæranda og beri að vísa henni frá.

Verði ekki fallist á þá frávísunarkröfu Seltjarnarnesbæjar sé á því byggt að deiliskipulagið sé í samræmi við niðurstöður almennra kosninga um skipulag svæðisins.  Kosið hafi verið á milli tveggja tillagna sem kallaðar hafi verið S og H.  Umræddar tillögur sýni í grófum dráttum drög að skipulagi svæðisins norðan Suðurstrandar, frá grænu svæði vestan sundlaugar að Nesvegi.  Sé í tillögunum einkum fjallað um tvo hluta svæðisins þ.e. þann hluta sem sé vestastur og kallaður sé Suðurströnd, þar sem íþróttavöllurinn sé í dag, og þann hluta sem sé austastur og kallaður sé Hrólfsskálamelur. Í tillögum sem kosið hafi verið um sé ekki gerð grein fyrir skipulagi svæðisins þar sem íþróttamiðstöðin standi.  Þá séu mörk milli svokallaðs Hrólfsskálamels og Suðurstrandar ekki skilgreind.  Í bæklingi sem sendur hafi verið í hvert hús í aðdraganda kosninganna segi:  „Bæjarstjórn Seltjarnarness ákvað á fundi sínum þann 25. maí sl. að efna til almennrar atkvæðagreiðslu meðal bæjarbúa um tvær tillögur sem grunn að deiliskipulagi Hrólfsskálamels og Suðurstrandar.“  Í umræddum kosningum hafi því verið kosið í meginatriðum um hvort íþróttavöllurinn ætti að vera áfram á Suðurströnd eða flytjast á Hrólfsskálamel og hvort byggja ætti á Suðurströnd eða á Hrólfsskálamel.  Kosningarnar hafi því snúist fyrst og fremst um það hvernig landnotkun þessara svæða skyldi háttað í grófum dráttum.  Líta verði svo á að kosið hafi verið um megin fyrirkomulag byggðar en nánari útfærsla yrði ákveðin í deiliskipulagi.  Umræddar tillögur hafi því verið, eins og ítrekað sé tekið fram í gögnum, grunnur fyrir gerð lögformlegs deiliskipulags fyrir svæðin.  Ekki hafi verið kosið um fullfrágengnar deiliskipulagstillögur, enda hafi tillögurnar ekki uppfyllt skilyrði slíkra tillagna.  Því hafi verið ljóst að eftir kosningarnar þyrfti að vinna lögformlegar deiliskipulagstillögur, þar sem nánar yrði gerð grein fyrir útfærslu tillagnanna, sem auglýstar yrðu og kynntar á lögformlegan hátt.

Hið kærða deiliskipulag hafi verið unnið á þessum forsendum enda sé það í öllum meginatriðum í samræmi við tillögu S sem meirihluti bæjarbúa hafi samþykkt í kosningunum.  Í þessu sambandi sé bent á að allir bæjarbúar virðist þessu sammála enda hafi enginn gert athugasemdir við deiliskipulagið á þeim forsendum að það samræmdist ekki niðurstöðu kosninganna auk þess sem aðeins tvær athugasemdir hafi borist við kynningu deiliskipulagsins.  Minnt sé á að kærandi hafi ekki gert athugasemd á auglýsingartíma deiliskipulagstillögunnar. 

Vakin sé athygli á því að eftir kosningar um tillögu S og H hafi verið lokið vinnu við gerð aðalskipulags bæjarins.  Við gerð þess hafi alfarið verið tekið mið af niðurstöðu kosninganna  og niðurstaða þeirra fest í sessi sem stefnumörkun bæjaryfirvalda til 2024.  Í greinargerð aðalskipulagsins sé fjallað um uppbyggingu svæðisins á nokkrum stöðum.  Í kafla 3.2 sé fjallað um opin svæði til sérstakra nota, þ.m.t. íþróttasvæðið á Suðurströnd.  Þar segi m.a.:  „Stefnt er að því að lokið verði við frágang á opnum svæðum í bæjarfélaginu á skipulagstímabilinu.  Útfærsla einstakra svæða skal unnin í deiliskipulagi.“  Í kafla 4.4 um svæði fyrir þjónustustofnanir segir m.a. í almennum stefnumarkmiðum í málaflokknum:  „Lögð er áhersla á kraftmikið íþrótta- og tómstundastarf, þar sem aðstaða er til fyrirmyndar.“  Um íþróttasvæði þjónustusvæðisins, þ.e. lóð íþróttamiðstöðvarinnar segi:  „Markmið Seltjarnarnesbæjar er að stuðla að kraftmiklu íþrótta- og tómstundastarfi með því að bjóða upp á góða aðstöðu til iðkunar. Á skipulagstímabilinu verður lögð áhersla á endurbætur á þeirri aðstöðu sem fyrir er og fjölbreytt framboð. Í því augnamiði er m.a. stefnt að viðbyggingu við núverandi íþróttamiðstöð ásamt endurgerð núverandi íþróttavallar. Sjá einnig kafla 3.2 um stefnu um íþróttavöll við Suðurströnd.“  Í umhverfismati aðalskipulagsins sé áréttað að umfang og eðli framkvæmda á útivistarsvæðum sé háð útfærslu í deiliskipulagi.  Jafnframt sé tekið fram að aðalskipulagið kveði á um viðbyggingu við íþróttamiðstöð og endurgerð íþróttavallar en framkvæmd og áhrif séu háð frekari útfærslu í deiliskipulagi.  Í forsenduskýrslu sé jafnframt greint frá uppbyggingu íþróttavallarins og að fyrirhugaðar séu viðbyggingar við íþróttahúsið.
 
Í samræmi við niðurstöður kosninganna sé því kveðið á um það í Aðalskipulagi Seltjarnarness 2006-2024 að íþróttasvæðið á Suðurströnd verði endurgert og að byggt verði við íþróttamiðstöðina.  Jafnframt sé kveðið á um að nánari útfærsla endurbóta og uppbyggingar verði ákveðin í deiliskipulagi.  Deiliskipulagið sé því í fullkomnu samræmi við niðurstöðu íbúakosningar um svæðið og stefnumörkun aðalskipulags enda sé kveðið á um það í aðalskipulaginu og í gögnum um íbúakosninguna að nánari útfærsla skipulagsins verði ákveðin í deiliskipulagi.

Öll sjónarmiðum kæranda um að annmarkar séu að þessu leyti á deiliskipulaginu eða að það samræmist ekki niðurstöðu íbúakosningarinnar séu því röng.  Ljóst hafi verið og  ákveðið fyrir kosninguna að útfæra þyrfti tillöguna í deiliskipulagi auk þess sem kosningarnar hafi ekki tekið til lóðar íþróttamiðstöðvarinnar eða annarra hluta svæðisins fyrir þjónustustofnanir sem deiliskipulagið taki til. 

Þrátt fyrir að Seltjarnarnesbær hafi og hyggist, hér eftir sem hingað til, fylgja niðurstöðu kosninganna um tillögu S og H til hlítar sé bent á að umræddar kosningar hafi farið fram á síðasta kjörtímabili.  Ný sveitarstjórn hafi verið kjörin síðan.  Formlega hafi því hin bindandi áhrif kosningarinnar fallið niður í lagalegum skilningi.  Það hafi þá þýðingu að jafnvel þó úrskurðarnefndin komist að þeirri niðurstöðu að deiliskipulagið samræmist ekki niðurstöðu kosninganna væri skipulagið ekki ólögmætt.

Athugasemdum kæranda um afmörkun deiliskipulagssvæðisins sé mótmælt enda afmarkist það að mestu leyti af landnotkunarreit gildandi aðalskipulags bæjarins, þ.e. stofnanasvæði, þó íþróttasvæðið sé tekið með á þeim augljósu forsendum að starfsemi þar tengist beint þeirri íþrótta- og þjónustustarfsemi sem sé á stofnanasvæðinu. Svæðið myndi landfræðilega heild og heildstæða einingu og nái yfir öll helstu skóla-, íþrótta- og tómstundamannvirki bæjarins.  Landnotkun Hrólfsskálamels sé hins vegar allt miðsvæði með allt aðrar skipulagsforsendur en það deiliskipulagssvæði sem hér sé til skoðunar. 

Jafnframt sé vísað til þess að skipulagsferli deiliskipulags Suðurstrandar hafi alfarið verið í samræmi við gildandi aðalskipulag bæjarins og ákvæði skipulags- og byggingarlaga.

Mótrök kæranda við málsrökum Seltjarnarnesbæjar:  Af hálfu kæranda er vísað til þess að hann eigi augljósa lögvarða hagsmuni af meðferð þessa máls, enda teljist hann „nágranni“ í skilningi skipulags- og byggingarlaga.  Úrskurðarnefndin sé bær til að fjalla um kærumál þetta, enda gangi kæruheimild skipulags- og byggingarlaga framar almennri kæruheimild 103. gr. sveitarstjórnarlaga.  Þá byggi hann á því að bæjarstjórn hafi verið skylt að haga tillögugerð um deiliskipulag Suðurstrandar í samræmi við tillögu S sem samþykkt hafi verið í kosningum hinn 25. júní 2005 þannig að sú tillaga gæti fengið lögmæta málsmeðferð í samræmi við ákvæði skipulags- og byggingarlaga nr. 73/1997, sbr. 5. mgr. 104. gr. sveitarstjórnarlaga.  Að lokum sé á því byggt að ljóst sé miðað við gögn málsins og málsmeðferð bæjarstjórnar að vinna hefði þurft heildstætt skipulag fyrir svæðið í samræmi við niðurstöður hinnar bindandi kosningar samkvæmt fyrsta kafla skipulagsreglugerðar í stað þess að gera skipulag fyrir einstaka reiti innan svæðisins.

Niðurstaða:  Í máli þessu liggur fyrir að undanfari hinnar kærðu deiliskipulagsákvörðunar var sá að unnin var tillaga að deiliskipulagi Suðurstrandar, skóla- og íþróttamannvirkja.  Á fundi skipulags- og mannvirkjanefndar hinn 21. september 2006 var samþykkt að vísa tillögunni til bæjarstjórnar sem ákvað hinn 25. s.m. að auglýsa hana.  Var deilskipulagstillagan auglýst hinn 27. september 2006 og bárust tvær athugasemdir, önnur frá foreldraráði Gunnskóla Seltjarnarness og hin frá íbúum að Melabraut 21.  Í auglýsingunni segir eftirfarandi:  „Þeir sem ekki gera athugasemdir innan tilskilins frests, teljast samþykkja tillöguna.“  Hinn 13. desember 2006 samþykkti bæjarstjórn hið kærða deiliskipulag.

Í 25. gr. skipulags- og byggingarlaga nr. 73/1997 segir að þegar sveitarstjórn hefur samþykkt að auglýsa tillögu að deiliskipulagi skuli hún auglýst og kynnt á sama hátt og kveðið er á um varðandi auglýsingu aðalskipulags í 1. og 2. mgr. 18. gr.  Þar segir m.a. að í auglýsingu skuli hverjum þeim aðila sem telji sig eiga hagsmuna að gæta gefinn kostur á að gera athugasemdir við tillöguna innan ákveðins frests sem eigi skuli vera skemmri en sex vikur frá birtingu auglýsingar.  Taka skuli fram hvert skila skuli athugasemdum og að hver sá sem eigi geri athugasemdir við auglýsta tillögu innan tilskilins frests teljist samþykkur henni. 

Því er haldið fram af hálfu Seltjarnarnesbæjar að vísa beri kærumáli þessu frá úrskurðarnefndinni þar sem kærandi hafi ekki komið á framfæri við bæjaryfirvöld athugasemdum sínum þegar tillaga að deiliskipulagi Suðurstrandar var auglýst.  Hefur kærandi ekki tjáð sig sérstaklega um þessa málsástæðu. 

Af gögnum málsins verður ekki annað ráðið en kærandi máls þessa hafi fyrst með kæru til úrskurðarnefndarinnar komið á framfæri athugasemdum sínum vegna hins kærða deiliskipulags þó honum, líkt og öðrum íbúum í bæjarfélaginu, hafi gefist kostur á að tjá sig um tillöguna á kynningartíma hennar. 

Fyrrnefnd ákvæði skipulags- og byggingarlaga verða ekki skilin öðruvísi en svo að þeir sem ekki koma á framfæri athugasemdum sínum vegna auglýsingar á tillögu að deiliskipulagi teljist vera samþykkir henni.  Úrskurðarnefndin er bundin af þessum lagaákvæðum og verða þau því lögð til grundvallar í málinu.  Eins og atvikum er háttað í máli þessu verður ekki fallist á að kærandi, sem að lögum telst hafa verið samþykkur umdeildri skipulagstillögu, hafi síðar getað haft uppi í kærumáli kröfu um ógildingu skipulagsákvörðunar sem samþykkt hefur verið á grundvelli tillögunnar án breytinga er varðað geta hagsmuni hans.  Verður kærandi því ekki talinn eiga kæruaðild í málinu og ber því að vísa því frá úrskurðarnefndinni.  
 
Uppkvaðning úrskurðar í máli þessu hefur dregist vegna mikils fjölda mála sem skotið hefur verið til úrskurðarnefndarinnar.

Úrskurðarorð:

Máli þessu er vísað frá úrskurðarnefndinni.

 

                                          ____________________________________
                                                                    Hjalti Steinþórsson

 

______________________________               _______________________________
         Ásgeir Magnússon                                                                   Geirharður Þorsteinsson 

 

 

 

 

 

des 22
Love0

90/2006 Hrólfsskálamelur

Með

Ár 2007, fimmtudaginn 24. maí, kom úrskurðarnefnd skipulags- og byggingarmála saman til fundar í húsnæði nefndarinnar að Skúlagötu 21, Reykjavík.  Mættir voru Hjalti Steinþórsson forstöðumaður, Ásgeir Magnússon héraðsdómari og Geirharður Þorsteinsson arkitekt og skipulagshönnuður. 

Fyrir var tekið mál nr. 90/2006, kæra á samþykkt bæjarstjórnar Seltjarnarness frá 11. september 2006 um deiliskipulag Hrólfsskálamels.  

Í málinu er nú kveðinn upp svofelldur

úrskurður:

Með bréfi til úrskurðarnefndar skipulags- og byggingarmála, dags. 9. nóvember 2006, er barst nefndinni hinn 10. sama mánaðar, kærir H, Steinavör 6, Seltjarnarnesi, samþykkt bæjarstjórnar Seltjarnarness frá 11. september 2006 um deiliskipulag Hrólfsskálamels á Seltjarnarnesi. 

Gerir kærandi þá kröfu að hin kærða ákvörðun verði felld úr gildi.  

Málavextir og málsrök:  Í júní árið 2005 voru haldnar almennar kosningar um skipulag og landnotkun á Hrólfsskálamel og Suðurströnd á Seltjarnarnesi og hlaut svokölluð S-tillaga, sem gerir m.a. ráð fyrir íbúðarbyggð við Hrólfsskálamel, meirihluta atkvæða bæjarbúa en gert hafði verið ráð fyrir að niðurstaða kosninganna væri bindandi gagnvart bæjaryfirvöldum.  Í kjölfar niðurstöðu atkvæðagreiðslunnar var unnið nýtt aðalskipulag fyrir sveitarfélagið sem samþykkt var í bæjarstjórn og staðfest af ráðherra í maí 2006.  Auglýsing um gildistöku þess birtist í B-deild Stjórnartíðinda hinn 5. október s.á.  Þá var og unnið deiliskipulag af svæðum þeim er um ræðir og á fundi hinn 11. september 2006 samþykkti bæjarstjórn deiliskipulag Hrólfsskálamels og birtist auglýsing um gildistöku þess í B-deild Stjórnartíðinda hinn 16. október s.á.      

Framangreindri samþykkt bæjarstjórnar hefur kærandi skotið til úrskurðarnefndarinnar svo sem að framan greinir.

Af hálfu kæranda er vísað til þess að kosningar þær er farið hafi fram í júní árið 2005 hafi verið bindandi fyrir skipulagsyfirvöld á Seltjarnarnesi, skv. 5. mgr. 104. gr. sveitarstjórnarlaga nr. 45/1998.  Því hafi verið óheimilt, með deiliskipulagsákvörðun, að víkja frá niðurstöðu kosninganna svo sem gert hafi verið.  Telji kærandi að í hinu kærða deiliskipulagi séu ekki teknir frá 1.000 fermetrar vegna stækkunar íþróttamiðstöðvar auk þess sem byggingarmagn á svæðinu sé umfram heimildir.    

Af hálfu Seltjarnarnesbæjar er krafist frávísunar málsins. Í fyrsta lagi með vísan til þess að  kæran eigi ekki undir úrskurðarnefnd skipulags- og byggingarmála þar sem kærandi byggi eingöngu á að deiliskipulagið sé ekki í samræmi við niðurstöðu bindandi kosninga og að brotið hafi verið gegn 5. mgr. 104. gr. sveitarstjórnarlaga nr. 45/1998.  Úrskurðarnefndinni hafi ekki verið falið að úrskurða um brot á ákvæðum sveitarstjórnarlaga heldur fari félagsmálaráðuneytið með úrskurðarvald um slík mál.  

Í öðru lagi byggi frávísunarkrafa á því að kærandi eigi ekki einstaklegra lögákveðinna hagsmuna að gæta varðandi deiliskipulag Hrólfsskálamels enda vísi hann ekki til þeirra í kærunni.  Ekki verði séð að skipulagið hafi grenndaráhrif gagnvart kæranda umfram aðra bæjarbúa á Seltjarnarnesi almennt.

Verði kröfu um frávísun hafnað sé á því byggt að hið kærða deiliskipulag samræmist niðurstöðu kosninganna enda hafi ekki verið kosið um deiliskipulagstillögur heldur grunn þeirra sem síðan yrðu unnar og auglýstar til kynningar með lögformlegum hætti.  Það hafi verið gert með hinni kærðu ákvörðun.  

Því sé haldið fram að hið kærða deiliskipulag sé að öllu leyti í samræmi við tillögu S sem samþykkt hafi verið af meirihluta bæjarbúa í almennri kosningu.  Hámarksbyggingarmagn ofanjarðar sé 11.400 fermetrar eins og tillaga S hafi gert ráð  fyrir að teknu tilliti til 1.000 fermetra byggingarmagns fyrir íþróttamiðstöð.  Byggingarmagn neðanjarðar hafi ekki verið fastákveðið.

Kærandi mótmælir kröfum Seltjarnarnesbæjar um frávísun málsins og bendir á að kæruheimild í skipulags- og byggingarlögum nr. 73/1997, vegna ákvarðana sveitarstjórna um skipulagsmál, gangi framar almennri kæruheimild 103. gr. sveitarstjórnarlaga nr. 45/1998 og því sé félagsmálaráðuneytið ekki bært til að kveða upp úrskurð í kærumáli þessu.  Kærandi búi að Steinavör 6 eða í næsta nágrenni við hið skipulagða svæði.  Afgreiðsla skipulagsins sem og fyrirhugaðrar framkvæmdir á grundvelli þess geti því augljóslega snert hagsmuni hans.  

Niðurstaða:  Kærandi máls þessa er búsettur að Steinavör á Seltjarnarnesi.  Frá húsi hans og að hinum svokallaða Hrólfsskálamel, eða svæði því er um er deilt í máli þessu, eru a.m.k. 300 metrar.  Steinavör er lokuð gata, hús kæranda er í botni hennar og stendur neðan götu.  Norðan Steinavarar er Suðurstönd, sem er ein af aðalgötum bæjarfélagsins, en frá Suðurströnd er m.a. gert ráð fyrir aðkomu að húsum þeim er heimilt verður að reisa á reitnum. 

Úrskurðarnefndin telur að kærandi eigi ekki einstaklegra eða verulegra hagsmuna að gæta hvað varðar uppbyggingu á Hrólfsskálamel.  Telur nefndin ljóst að deiliskipulagið skerði ekki útsýni eða hafi í för með sér svo verulegar breytingar á umferð eða áhrif á umhverfi kæranda að það geti snert lögvarða hagsmuni hans þegar miðað er við staðsetningu hús hans og afstöðu þess til bygginga þeirra er heimilaðar eru samkvæmt hinu kærða deiliskipulagi.  Þar sem kærandi telst samkvæmt framansögðu ekki eiga lögvarða hagsmuni því tengda að fá úrlausn um kæruefnið, sbr. 5. mgr. 8. gr. skipulags- og byggingarlaga nr. 73/1997, ber að vísa máli þessu frá úrskurðarnefndinni. 

Uppkvaðning úrskurðar í máli þessu hefur dregist vegna mikils fjölda mála sem skotið hefur verið til úrskurðarnefndarinnar.

Úrskurðarorð:

Máli þessu er vísað frá úrskurðarnefndinni.

 

____________________________________
Hjalti Steinþórsson

 

 

______________________________         _______________________________
    Ásgeir Magnússon                                       Geirharður Þorsteinsson 

des 22
Love0

31/2007 Fróðaþing

Með

Ár 2007, föstudaginn 18. maí, kom úrskurðarnefnd skipulags- og byggingarmála saman til fundar í húsnæði nefndarinnar að Skúlagötu 21 í Reykjavík.  Mættir voru Ásgeir Magnússon héraðsdómari varaformaður, Þorsteinn Þorsteinsson byggingarverkfræðingur og Geirharður Þorsteinsson arkitekt og skipulagshönnuður. 

Fyrir var tekið mál nr. 31/2007, kæra á samþykki bæjarstjórnar Kópavogs frá 28. nóvember 2006 fyrir breytingu á deiliskipulagi er fól í sér færslu bílastæða og breytta aðkomu vegna lóðarinnar að Fróðaþingi 20, Kópavogi.  Þá er kærð sú ákvörðun byggingarnefndar Kópavogs frá 4. apríl 2007 að veita byggingarleyfi í samræmi við breytt deiliskipulag vegna nefndrar lóðar. 

Í málinu er nú kveðinn upp svofelldur

úrskurður:

Með bréfi til úrskurðarnefndar skipulags- og byggingarmála, dags. 17. apríl 2007, er barst nefndinni hinn 18. sama mánaðar, kærir S, lóðarhafi Fróðaþings 40, Kópavogi, samþykki bæjarstjórnar Kópavogs frá 28. nóvember 2006 fyrir breytingu á deiliskipulagi er fól í sér færslu bílastæða og breytta aðkomu vegna lóðarinnar að Fróðaþingi 20, Kópavogi er tók gildi með birtingu í B-deild Stjórnartíðinda hinn 26. mars 2007.  Þá er kærð sú ákvörðun byggingarnefndar Kópavogs frá 4. apríl 2007, er bæjarstjórn staðfesti hinn 10. sama mánaðar, að veita byggingarleyfi í samræmi við breytt deiliskipulag vegna nefndrar lóðar. 

Gerir kærandi þá kröfu að hinar kærðu ákvarðanir verði felldar úr gildi.  Jafnframt er gerð krafa um bráðabirgðaúrskurð um stöðvun framkvæmda á meðan málið er til meðferðar fyrir nefndinni.  Úrskurðarnefndinni hafa borist gögn vegna fyrra kærumáls um sama efni og fyrir liggja andmæli byggingarleyfishafa við málatilbúnað kæranda.  Í ljósi þessa þykir málið nú nægjanlega upplýst til þess að taka það til endanlegs úrskurðar og verður því ekki tekin afstaða til stöðvunarkröfu kæranda. 

Málavextir:  Hinn 28. nóvember 2006 samþykkti bæjarstjórn Kópavogs breytingu á deiliskipulagi varðandi lóðina að Fróðaþingi 20 að undangenginni umsókn lóðarhafa þar um.  Fól breytingin í sér færslu bílastæða og að aðkoma að lóð skyldi vera frá götu norðan við fyrirhugað hús á lóðinni í stað þess að vera að vestanverðu.  Var breytingartillagan grenndarkynnt sem óveruleg breyting á deiliskipulagi samkvæmt 2. mgr. 26. gr. skipulags- og byggingarlaga nr. 73/1997.  Byggingarfulltrúi veitti byggingarleyfi fyrir einbýlishúsi á nefndri lóð í samræmi við fyrrnefnda breytingartillögu hinn 11. desember 2006, en bæjarstjórn staðfesti byggingarleyfið hinn 9. janúar 2007. 

Kærandi máls þessa kærði þessar ákvarðanir til úrskurðarnefndarinnar og krafðist stöðvunar framkvæmda.  Úrskurðarnefndin vísaði kæru vegna deiliskipulagsbreytingarinnar frá í úrskurði uppkveðnum hinn 8. mars sl. þar sem skipulagsbreytingin hafði þá ekki öðlast gildi með auglýsingu þar um í B-deild Stjórnartíðinda.  Í sama úrskurði var fallist á kröfu um stöðvun framkvæmda á meðan kæra vegna hins kærða byggingarleyfis væri óútkljáð.  Felldi byggingarfulltrúi það byggingarleyfi úr gildi hinn 22. mars 2007 og staðfesti bæjarstjórn þá ákvörðun hinn 10. apríl sama ár og afturkallaði kærandi kæru sína vegna þess leyfis í kjölfar þess. 

Fyrrgreind deiliskipulagsbreyting öðlaðist síðan gildi eins og fyrr er að vikið og var byggingarleyfi samþykkt að nýju fyrir lóðina að Fróðaþingi 20.  Hefur kærandi nú skotið þessum ákvörðunum til úrskurðarnefndarinnar. 

Málsrök kæranda:  Kærandi gerir athugasemdir við málsmeðferð og efni hinnar kærðu deiliskipulagsbreytingar. 

Vafi sé í huga kæranda um hvort ákvörðun bæjarskipulags um grenndarkynningu hafi verið í samræmi við lög og ekki hafi verið færð fram rök fyrir breytingunni.  Áttundi liður deiliskipulagsskilmála, er bæjaryfirvöld vitni til, geti ekki heimilað svo veigamikla breytingu á stöðu húss og aðkomu að lóð er hér um ræði.  Hin kærða ákvörðun fari á skjön við synjun sambærilegs erindis lóðarhafa að Fróðaþingi 22, en sömu sjónarmið eigi við í báðum tilvikum.  Grenndarkynning hafi ekki náð til allra hagsmunaaðila og kynningargögn hafi verið villandi þar sem sýnd hafi verið breytt aðkoma að lóðinni að Fróðaþingi 22 þrátt fyrir synjun um þá breytingu. 

Umdeild breyting og byggingarleyfi raski grenndarhagsmunum kæranda með því að aðkoma að Fróðaþingi 20 sé færð að götu er liggi við suðurlóð kæranda þar sem engin aðkoma að lóðum sé fyrir.  Breytingin hafi því í för með sér aukna umferð og annað ónæði sem raski lögvörðum hagsmunum kæranda auk þess sem snúningur umdeilds húss um 90 gráður eyðileggi fyrirhugaða götumynd. 

Andmæli byggingarleyfishafa:  Af hálfu byggingarleyfishafa er krafist frávísunar málsins og kröfum kæranda andmælt. 

Samkvæmt 8. lið skilmála umrædds deiliskipulags komi skýrt fram að á teikningu séu sýnd dæmi um staðsetningu bílastæða og aðkomu að bílgeymslum en hönnuðum sé heimilt að gera tillögu að annarri staðsetningu.  Kæranda sem lóðarhafa hafi því átt að vera fullkunnugt um þessa skilmála og að staðsetning bílastæða og aðkoma að bílgeymslum kynni að verða útfærð nánar.  Að baki umdeildri útfærslu búi öryggissjónarmið með tilliti til umferðar.  Mun meiri umferð verði vestan við Fróðaþing 20 en norðan við lóðina þar sem nú sé fyrirhugað að aðkoma að lóð verði.  Ekki fái staðist að réttur byggingarleyfishafa samkvæmt lögmætri ákvörðun eigi að víkja fyrir lítt skilgreindum grenndarhagsmunum kæranda.  Í lokamálslið 2. mgr. 26. gr. skipulags- og byggingarlaga segi að ákvörðun sveitarstjórnar skuli standa við þessar aðstæður en að bótaréttur kunni að skapast þeim til handa sem verði fyrir hagsmunaröskun vegna skipulagsbreytingarinnar.

Vakin sé athygli á að sambærileg færsla á aðkomu að lóð og hér sé til umfjöllunar hafi verið grenndarkynnt vegna Fróðaþings 17 og hafi sú breyting gengið eftir án athugasemda.

Á það er bent að tafir vegna kærumála varðandi fyrirhugaðar framkvæmdir að Fróðaþingi 20 hafi valdið byggingarleyfishafa ómældum óþægindum og tjóni.  Framkvæmdir séu nú orðnar níu mánuðum á eftir áætlun en fjölskylda byggingaleyfishafa eigi að afhenda kaupanda fyrri íbúð sína í byrjun ágúst nk.  Sé því brýnt að mál þetta fái skjóta málsmeðferð hjá úrskurðarnefndinni.
 
Af hálfu Kópavogsbæjar hafa ekki borist athugasemdir eða sjónarmið í tilefni af kærumáli þessu. 

Álit Skipulagsstofnunar:  Úrskurðarnefndin leitaði álits Skipulagsstofnunar á því hvort umþrætt byggingarleyfi hefði getað átt stoð í skipulagi svæðisins án þeirrar breytingar sem á því var gerð og kærð er í málinu.  Í bréfi stofnunarinnar, dags. 18. maí 2007, kemur fram það álit að byggingarleyfið hefði ekki samrýmst skipulaginu óbreyttu.

Niðurstaða:  Hin kærða deiliskipulagsbreyting felur í sér að bílastæði og aðkoma að Fróðaþingi 20 eru færð að götu sem liggur við suðurlóð kæranda sem liggur skáhallt gegnt fyrrgreindri lóð.  Breytingin getur snert grenndarhagsmuni kæranda, svo sem vegna aukinnar umferðar og ónæðis nær lóð kæranda en ella hefði orðið að óbreyttu.  Verður kærumáli þessu því ekki vísað frá sökum aðildarskorts kæranda. 

Umdeild skipulagsbreyting var gerð á grundvelli 2. mgr. 26. gr. skipulags- og byggingarlaga nr. 73/1997 sem óveruleg deiliskipulagsbreyting.  Telja verður að heimilt hafi verið að fara þá leið í ljósi þess að breytingin varðaði bílastæði og aðkomu að aðeins einni lóð og að í sérskilmálum gildandi deiliskipulags er heimild fyrir því að sækja um breytingar á staðsetningu bílastæða og aðkomu að bílgeymslum.  Skipulagstillagan var grenndarkynnt fyrir nágrönnum og framkomnum athugasemdum svarað af hálfu bæjaryfirvalda.  Þótt kynningargögnum hafi verið áfátt í því að færsla aðkomu og bílastæða við Fróðaþing 22 hafi verið sýnd auk breytinga á lóðinni að Fróðaþingi 20 þykir málsmeðferð skipulagstillögunnar að þessu leyti ekki haldin slíkum annmörkum að ógildingu varði. 

Á umræddu svæði er í gildi deiliskipulag Vatnsenda – Þings frá árinu 2005.  Við deiliskipulagningu nýbyggingarsvæða, eins og hér um ræðir, er m.a. tekin ákvörðun um landnotkun, tilhögun byggðar, húsagerðir og innbyrðis afstöðu húsa.  Er deiliskipulag sem tekið hefur gildi bindandi fyrir stjórnvöld og borgara, sbr. 2. mgr. greinar 6.4 í skipulagsreglugerð nr. 400/1998.  Við úthlutun lóða á slíkum svæðum liggur þegar fyrir í deiliskipulagi hvaða heimildir eru fyrir hendi til nýtingar einstakra lóða og geta lóðarhafar ekki vænst þess að fyrra bragði að skipulagi verði breytt varðandi nýtingu og fyrirkomulag bygginga á einstökum lóðum.  Verða borgarar að geta treyst því að ekki sé ráðist í breytingar á skipulagi nema að veigamiklar ástæður eða skipulagsrök mæli með því.  Verður að gjalda varhug við því, m.a. með tilliti til fordæmisgildis, að ráðist sé í breytingar á nýlegu deiliskipulagi eftir óskum einstakra lóðarhafa, enda geta slíkar breytingar raskað hagsmunum annarra lóðarhafa og dregið úr þeirri festu er deiliskipulagi er ætlað að skapa.  Eiga þessi sjónarmið við þótt breyting á skipulagi hafi ekki mikil grenndaráhrif. 

Skipulagsyfirvöld Kópavogsbæjar hafa ekki bent á nauðsyn umdeildrar skipulagsbreytingar eða fært fram málefnaleg rök fyrir henni en af fyrirliggjandi upplýsingum verður ráðið að sambærilegri umsókn vegna lóðarinnar að Fróðaþingi 22 hafi verið hafnað af sömu yfirvöldum. 

Með vísan til framangreindra sjónarmiða verður fallist á kröfu kæranda um ógildingu hinnar kærðu deiliskipulagsbreytingar. 

Að þessari niðurstöðu fenginni á hið kærða byggingarleyfi ekki stoð í gildandi skipulagi svo sem áskilið er í 2. mgr. 43. gr. skipulags- og byggingarlaga og verður það því fellt úr gildi. 

Úrskurðarorð:

Samþykki bæjarstjórnar Kópavogs frá 28. nóvember 2006 fyrir breytingu á deiliskipulagi er fól í sér færslu bílastæða og breytta aðkomu vegna Fróðaþings 20, Kópavogi er fellt úr gildi. 

Jafnframt er felld úr gildi ákvörðun byggingarnefndar Kópavogs frá 4. apríl 2007, er bæjarstjórn staðfesti hinn 10. sama mánaðar, um að veita byggingarleyfi fyrir einbýlishúsi að Fróðaþingi 20 í Kópavogi. 

 

 

                                               ___________________________
                                                                Ásgeir Magnússon

 

 

_____________________________                  ____________________________
           Þorsteinn Þorsteinsson                                        Geirharður Þorsteinsson

des 22
Love0

20/2006 Suðurströnd

Með

Ár 2007, föstudaginn 18. maí, kom úrskurðarnefnd skipulags- og byggingarmála saman til fundar í húsnæði nefndarinnar að Skúlagötu 21 í Reykjavík.  Mættir voru Hjalti Steinþórsson forstöðumaður, Ásgeir Magnússon héraðsdómari og Geirharður Þorsteinsson arkitekt og skipulagshönnuður. 

Fyrir var tekið mál nr. 20/2006, kæra á ákvörðun skipulags- og mannvirkjanefndar Seltjarnarness frá 7. október 2005 um að heimila framkvæmdir við gerð gervigrasvallar við Suðurströnd, Seltjarnarnesi.

Í málinu er nú kveðinn upp svofelldur

úrskurður:

Með bréfi til úrskurðarnefndar skipulags- og byggingarmála, dags. 7. mars 2006, er barst úrskurðarnefndinni hinn 8. sama mánaðar, kærir H, Steinavör 6, Seltjarnarnesi, þá ákvörðun skipulags- og mannvirkjanefndar Seltjarnarnesbæjar frá 7. október 2005 að heimila framkvæmdir við gerð gervigrasvallar við Suðurströnd, Seltjarnarnesi.

Gerir kærandi þá kröfu að hin kærða ákvörðun verði felld úr gildi.  Þá setti kærandi og fram kröfu um stöðvun framkvæmda sem var synjað með bráðabirgðaúrskurði uppkveðnum hinn 6. apríl 2006.  

Málsatvik:  Forsaga málsins er sú að hinn 25. júní 2005 voru haldnar almennar kosningar um skipulag og landnotkun á Hrólfsskálamel og Suðurströnd á Seltjarnarnesi og hlaut svokölluð S-tillaga, sem gerir m.a. ráð fyrir að áfram verði íþróttavöllur við Suðurströnd, meirihluta atkvæða bæjarbúa en gert hafði verið ráð fyrir að niðurstaða kosninganna væri bindandi gagnvart bæjaryfirvöldum.  Í samræmi við þá niðurstöðu samþykkti bæjarstjórn hinn 21. september 2005 að gerður yrði gervigrasvöllur við Suðurströnd. Óskaði bæjarstjóri Seltjarnarnesbæjar eftir því við skipulags- og mannvirkjanefnd með bréfi, dags. 6. október 2005, að nefndin gæfi út framkvæmdarleyfi vegna byggingar vallarins.  Tekið var fram að sótt væri um leyfi til að skipta um jarðveg undir knattspyrnuvellinum og ganga frá yfirborði hans með gervigrasi og upphitunarkerfi.  Samþykkti nefndin beiðnina 7. október s.á. og í kjölfar þess var verkið boðið út og framkvæmdir síðan hafnar.  Kærandi skaut ákvörðun um áðurnefnda framkvæmd til úrskurðarnefndarinnar eins og að framan greinir.

Málsrök kæranda:  Af hálfu kæranda er skírskotað til þess að umdeildar framkvæmdir séu ekki í samræmi við gildandi skipulag.  Ekki sé um að ræða endurbætur á velli sem fyrir sé heldur sé um mun víðtækari framkvæmdir að ræða án þess að hönnun veigamikilla þátta verksins liggi fyrir og verið sé að ganga á loforð sem íbúum hafi verið gefin við kynningu og kosningu um byggingarkosti á svæðinu. 

Málsrök Seltjarnarnesbæjar:  Af hálfu Seltjarnarnesbæjar er þess krafist að ógildingarkröfu kæranda verði vísað frá úrskurðarnefndinni en ella að henni verði hafnað.  Frávísunarkrafan byggi á því að umrædd framkvæmd sé ekki kæranleg til nefndarinnar enda liggi ekki fyrir kæranleg ákvörðun.  Framkvæmdin sé ekki leyfisskyld, enda eingöngu um að ræða breytingu á hæð og yfirborði íþróttavallar sem fyrir hafi verið á svæðinu.  Þá hafi kærufrestur vegna framkvæmdanna verið liðinn þegar kæran hafi borist nefndinni en framkvæmdir hafi hafist í byrjun desember 2005.  Loks sé á því byggt að kærandi eigi ekki lögvarinna hagsmuna að gæta í málinu.

Ekkert í gögnum málsins bendi til þess að við framkvæmdina hafi verið brotið gegn ákvæðum skipulags- og byggingarlaga eða annarra laga.  Framkvæmdirnar, sem feli í sér breytingar á knattspyrnuvellinum með þeim hætti að yfirborð hans sé lækkað um 1,5 metra og skipt um yfirborðsefni, séu hvorki byggingarleyfis- né framkvæmdaleyfisskyldar.  Íþróttavöllurinn hafi verið á umræddum stað um áratugaskeið og neikvæð grenndaráhrif vegna lækkunar hans vallarins og breytinga á yfirborðsefni séu engin.  Viðurkennt sé að íbúar í þéttbýli verði almennt að gera ráð fyrir slíkum breytingum og sætta sig við þær.  Bæjaryfirvöld telji reyndar að breytingarnar hljóti, breyti þær einhverju, að hafa jákvæð áhrif í grenndarréttarlegu tilliti þar sem völlurinn sé lækkaður í landi um 1,5 metra.

Þá samræmist framkvæmdin ótvírætt Aðalskipulagi Seltjarnarness 1981 – 2001.  Samkvæmt því skipulagi sé umrætt svæði skilgreint sem „opið svæði, leikvellir.“  Með hliðsjón af framsetningu skipulagsins og ákvæðum skipulagslaga nr. 19/1964, sem í gildi hafi verið þegar umrætt aðalskipulag hafi verið samþykkt, falli starfsemi íþróttavalla undir þá landnotkun.  Fullyrðingu kæranda um að framkvæmdin sé ekki í samræmi við skipulag sé því mótmælt sem rangri og órökstuddri.

Bæjaryfirvöld vilji einnig minna á að framkvæmdin byggi á niðurstöðu sem fengin hafi verið eftir mikla kynningu og samráð við bæjarbúa.  Því samráði hafi lokið með almennum kosningum þar sem meirihluti bæjarbúa hafi samþykkt að íþróttavöllurinn skyldi áfram staðsettur á þessum stað.

Að lokum sé bent á að gert sé ráð fyrir að jarðvegsmanir í kringum völlinn verði að mestu færðar í fyrra horf en nauðsynlegt hafi reynst að taka ofan af þeim og opna þær tímabundið vegna framkvæmdarinnar. 

Andsvör kæranda við málsrökum Seltjarnarnesbæjar:  Af hálfu kæranda er frávísunarkröfum Seltjarnarnesbæjar mótmælt.  Ljóst sé að kærð sé ákvörðun skipulags- og mannvirkjanefndar frá 7. október 2005 um að heimila framkvæmdir við gerð gervigrasvallar við Suðurströnd.  Ákvörðun þessa megi finna í fundargerð fundarins. 

Mótmælt sé fullyrðingum Seltjarnarnesbæjar þess efnis að eingöngu sé um að ræða breytingu á hæð og yfirborði íþróttavallarins.  Við samanburð á teikningu af vellinum frá árinu 1981 og teikningu þeirri sem unnið sé eftir komi í ljós að fótboltavellinum sé hliðrað að Suðurstönd og hlaupabraut um völlinn felld niður.  Við þetta færist völlurinn töluvert nær götunni.  Í kosningunum hinn 25. maí 2005 hafi þeim rökum verið teflt fram fyrir staðsetningu vallarins við Suðurströnd að með því væri hann fjær götu og í hvarfi. 

Þá sé því mótmælt að kærufrestur hafi verið liðinn er kæra hafi verið sett fram í málinu.  Eftir kosningarnar hinn 25. maí 2005 hafi átt sér stað nokkur umræða um lagfæringar á vellinum og um það hafi verið rætt að sem minnst breyting yrði fyrir íbúana.  Hafi kærandi m.a. átt samtal við bæjastjóra þar sem rætt hafi verið um lækkun vallarins og óbreyttar manir umhverfis hann.  Því yrði völlurinn í einhvers konar skál þannig að skjól fengist og hann yrði enn frekar í hvarfi.  

Þegar framkvæmdir hafi byrjað hafi jarðvegur verið grafinn út og fyllt með nýjum þannig að skál hafi myndast en brekkan sunnan við völlinn hafi haldist.  Engin ástæða hafi verið til annars en að ætla að framkvæmdin væri í samræmi við munnlegar kynningar bæjarstjórans. 

Vikunni áður en kæra hafi verið sett fram í málinu hafi verið grafið úr möninni sunnan vallarins.  Hafi kærandi þá sett sig strax í samband við bæjarstjórann og í kjölfarið hafi framkvæmdir verið stöðvaðar.  Nokkrum dögum síðar hafi framkvæmdir hafist að nýju og hafi skýring bæjarstjórans verið sú að tímabundið yrði mönin lækkuð vegna jarðvegsskipta og yrði hún byggð upp að nýju.  Í ljósi þessara atvika sé kröfu bæjarins um frávísun mótmælt.  Kæranda hafi ekki mátt vera ljóst fyrr en um viku áður en kæran hafi verið sett fram að hreyft yrði við brekkunni sunnan vallarins enda hafi engar teikningar um breytta mön verið settar fram fyrr en þá. 

Mótmælt sé kröfu Seltjarnarnesbæjar um frávísun sökum aðildarskorts.  Lækkun fótboltavallarins og flutningur hans nær Suðurströndinni leiði til þess að hann sé ekki eins í hvarfi frá húseign kæranda og áður hafi verið.  Áður hafi hann lítið orðið var við fótboltaleiki á vellinum en nú óttist hann að ónæði frá honum aukist vegna hávaða og lýsingar.  Þetta sé fleirum ljóst en kæranda einum því í endurgerðri tillögu að möninni sunnan vallarins komi eftirfarandi fram:  „Gróðurmössun meiri til að loka frekari innsýn inn á völlinn og draga út vindáhrifum.“  Gróður sé því aukinn en alls óvíst sé að hann verði farinn að veita nauðsynlega hlíf fyrr en að áratug liðnum eða jafnvel nái ekki að þrífast vegna vindálags.    

Vettvangsganga:  Úrskurðarnefndin kynnti sér staðhætti á vettvangi hinn 30. mars 2006.

Niðurstaða:  Þegar hin kærða ákvörðun var tekin var í gildi Aðalskipulag Seltjarnarness 1981-2001.  Samkvæmt því skipulagi var svæði það við Suðurströnd er hinn umdeildi fótboltavöllur stendur á skilgreint sem opið svæði – leikvellir og hefur íþróttavöllur verið þar til margra ára. 

Í máli þessu er aðeins kærð ákvörðun skipulags- og mannvirkjanefndar um að heimila framkvæmdir við völlinn.  Í umsókn varðandi framkvæmdina var tekið fram að sótt væri um leyfi til að skipta um jarðveg undir knattspyrnuvellinum og ganga frá yfirborði hans með gervigrasi og upphitunarkerfi. 

Þegar litið er inntaks framkvæmdaleyfisins og afstöðu vallarins gagnvart húsi kæranda að Steinavör 6 verður ekki séð að framkvæmdir samkvæmt hinni kærðu ákvörðun hafi haft þau áhrif á umhverfi kæranda að hann eigi þá lögvörðu hagsmuni tengda henni sem eru skilyrði aðildar kærumáls fyrir úrskurðarnefndinni, sbr. 5. mgr. 8. gr. skipulags- og byggingarlaga nr. 73/1997.  Ber því að vísa máli þessu frá úrskurðarnefndinni. 

Uppkvaðning úrskurðar í máli þessu hefur dregist verulega vegna mikils fjölda mála sem skotið hefur verið til úrskurðarnefndarinnar.

Úrskurðarorð:

Máli þessu er vísað frá úrskurðarnefndinni.

 

 

___________________________
Hjalti Steinþórsson 

_____________________________    __________________________  
      Ásgeir Magnússon                                   Geirharður Þorsteinsson