Árið 2025, miðvikudaginn 4. júní, kom úrskurðarnefnd umhverfis- og auðlindamála saman til fundar í húsnæði nefndarinnar að Borgartúni 21, Reykjavík. Mætt voru Arnór Snæbjörnsson formaður, Aðalheiður Jóhannsdóttir prófessor og Geir Oddsson auðlindafræðingur.
Fyrir var tekið mál nr. 3/2025, kæra á ákvörðun Umhverfisstofnunar frá 13. desember 2024 að því er varðar gr. 3.20 og 2. efnisgrein gr. 4.6 í starfsleyfi fyrir álver á Reyðarfirði.
Í málinu er nú kveðinn upp svofelldur
úrskurður:
Með bréfi til úrskurðarnefndar umhverfis- og auðlindamála, dags. 10. janúar 2025, er barst nefndinni sama dag, kærir Alcoa Fjarðaál sf., ákvörðun Umhverfisstofnunar, nú Umhverfis- og orkustofnunar, frá 13. desember 2024 að veita starfsleyfi fyrir álver á Reyðarfirði að því er varðar gr. 3.20 og 4.6 í starfsleyfinu. Er þess krafist að 2. efnisgrein gr. 4.6 og lokamálsliður gr. 3.20 í starfsleyfinu verði felld úr gildi og þeim breytt með nánar tilgreindum hætti.
Gögn málsins bárust úrskurðarnefndinni frá Umhverfis- og orkustofnun 20. febrúar 2025.
Málavextir: Kærandi starfrækir álver á Reyðarfirði og hafði starfsleyfi fyrir starfseminni skv. lögum nr. 7/1998 um hollustuhætti og mengunarvarnir til 1. desember 2026. Með bréfi Umhverfisstofnunar til kæranda, dags. 26. febrúar 2020, var honum tilkynnt að áformað væri að endurskoða starfsleyfi álversins vegna breyttrar stöðu þynningarsvæða og útgáfu nýrra BAT-niðurstaðna fyrir járnlausan iðnað. Meðal þess sem lagt var fyrir kæranda af þessu tilefni, sbr. tölvubréf frá 18. ágúst 2023, var að gerð yrði grein fyrir áhrifum á vatnshlot, þ.e. væntum áhrifum starfseminnar á líffræðilega-, efna- og eðlisfræðilega gæðaþætti samkvæmt vatnaáætlun vegna tveggja vatnshlota, strandsjávarhlotsins Reyðarfjörður-Eskifjörður nr. 102–1349–C og straumvatnshlotsins Norðurá nr. 102–1265–R. Frekari skýringar voru gefnar í bréfi, dags. 30. s.m., þar sem vísað var til stefnumörkunar vatnaáætlunar og laga nr. 36/2011 um stjórn vatnamála og upplýst að litið væri til hennar við endurskoðun starfsleyfa atvinnurekstrar sem væri með beina eða óbeina losun í vatn.
Í september 2023 bárust kæranda drög að endurskoðuðu starfsleyfi og gerði hann athugasemd um að þátttaka hans í vöktun á vatnshlotum yrði að vera í samræmi við umfang losunar frá starfseminni og kom fram að ekkert beint frárennsli væri frá álveri hans til sjávar. Um ári síðar barst kæranda ný tillaga að starfsleyfi sem hafði að geyma breytt ákvæði um vöktun á vatni sem nokkur frekari samskipti urðu um. Í október 2024 sendi Umhverfisstofnun kæranda nýja tillögu að starfsleyfi, en þá höfðu ákvæði um vöktun á vatni tekið breytingum að nýju. Tillaga að endurskoðuðu starfsleyfi fyrir álver Alcoa á Reyðarfirði var loks auglýst til kynningar á tímabilinu frá 24. október 2024 til og með 25. nóvember s.á. Kærandi gerði við það tilefni athugasemdir við m.a. gr. 3.20 og 2. efnisgrein gr. 4.6 sem varða vöktun á vatni/sjó, en umrædd ákvæði starfsleyfisins eru svolátandi:
3.20 Vatnshlot
Starfssvæði rekstraraðila er við strandsjávarhlotið Reyðarfjörður-Eskifjörður (102-1349-C) og straumvatnshlotið Norðurá (102-1265-R). Umhverfismarkmið fyrir vatnshlot eru sett fram í vatnaáætlun í samræmi við ákvæði III. kafla laga nr. 36/2011 um stjórn vatnamála. Til að uppfylla umhverfismarkmiðin skulu öll yfirborðsvatnshlot skulu vera í a.m.k. góðu vistfræðilegu og efnafræðilegu ástandi. Samkvæmt 12. gr. laga um stjórn vatnamála má ástand vatnshlotsins ekki versna og eiga vatnshlot að ná umhverfismarkmiðum sem sett hafa verið fyrir þau. Upplýsingar um markmið vatnshlotanna um vistfræðilegt og efnafræðilegt ástand má nálgast í Vatnavefsjá. Gæðaþættir sem notaðir eru til að meta ástand vatnshlota eru settir fram í reglugerð nr. 535/2011 um flokkun vatnshlota, eiginleika þeirra, álagsgreiningu og vöktun, og eru útfærðir nánar m.t.t. ástandsflokka í vatnaáætlun. Vöktun vatns vegna starfseminnar skal fara fram í samræmi við gr. 4.6, sbr. 2. mgr. 22. gr. laga nr. 36/2011.
4.6. Vöktunarmælingar
[…]
Vöktun á gæðaþáttum samkvæmt stjórn vatnamála skal fara fram í strandsjávarhlotinu Reyðarfjörður-Eskifjörður nr. 102-1349-C og straumvatnshlotinu Norðurá nr. 102-1265-R. Slíkar mælingar skulu eftir atvikum taka til samþykktra líffræðilegra og eðlisefnafræðilegra gæðaþátta, auk efnafræðilegra gæðaþátta (forgangsefni) sbr. Vatnaáætlun. Við mælingar á efnafræðilegum gæðaþáttum (forgangsefni) skal nota þau viðmiðunargildi sem eru sett fram í lista III í viðauka reglugerðar nr. 796/1999, um varnir gegn mengun vatns. Vakta skal dreifingu mengunarefna í viðtaka og hugsanlegar afleiðingar þeirra á vistkerfið.
Hinn 13. desember 2024 samþykkti Umhverfisstofnun útgáfu nýs starfsleyfis fyrir Alcoa og er gildistími þess til 13. desember 2040. Í leyfinu eru almenn ákvæði er varða m.a. umfang starfseminnar, eftirlit og endurskoðun starfsleyfis. Þá eru kaflar um starfshætti, varnir gegn mengun ytra umhverfis og innra eftirlit og vöktun. Loks er umfjöllun um gjaldskyldu og gildistöku. Leyfið er veitt með heimild í lögum nr. 7/1998 og reglugerð nr. 550/2018 um losun frá atvinnurekstri og mengunarvarnaeftirlit.
Málsrök kæranda: Kærandi byggir á því að sú skylda til vöktunarmælinga sem lögð sé á hann í 2. efnisgrein gr. 4.6 verði hvorki leidd af ákvæðum laga nr. 36/2011 um stjórn vatnamála né reglugerðar nr. 535/2011 um flokkun vatnsflota, eiginleika þeirra, álagsgreiningu og vöktun. Að auki sé skyldan of íþyngjandi og gangi lengra en efnisrök heimili að teknu tilliti til fyrirliggjandi gagna. Krafa um viðhlítandi lagagrundvöll sé sérstaklega rík þegar stjórnvald hyggist leggja íþyngjandi kröfur eða kvaðir á einstaklinga eða fyrirtæki. Ekki standist ákvæði laga að honum sé gert skylt að standa að svo umfangsmikilli vöktun á vatnshlotum þar sem allt framleiðsluvatn fyrirtækisins sé endurnýtt og engin losun sé í þau vatnshlot er um ræði.
Vísað sé til greinargerðar, dags. 4. október 2023, sem unnin hafi verið fyrir kæranda af óháðum sérfræðiaðila um áhrif af starfsemi álversins á líffræðilega, eðlis- og efnafræðilega gæðaþætti vatnshlota nr. 102–1349–C og nr. 102–1265–R. Þær kröfur sem gerðar séu til hans séu ekki í neinu samræmi við þá greinargerð og sé með öllu óljóst á grundvelli hvaða gagna eða upplýsinga afstaða Umhverfisstofnunar byggist. Þá sé önnur umfangsmikil starfsemi í Reyðarfirði sem losi fráveituvatn auk fiskeldis í opnum sjókvíum. Ekki sé gætt meðalhófs og jafnræðis með þeim kröfum sem um ræði sem feli í sér að kæranda sé svo gott sem alfarið falið að kosta og annast vöktun umræddra vatnshlota.
Málsrök Umhverfis- og orkustofnunar: Af hálfu leyfisveitanda er mótmælt þeirri staðhæfingu kæranda að honum sé svo gott sem einum skylt að annast vöktun í þeim vatnshlotum sem um ræði. Þvert á móti komi fram í 1. efnisgrein gr. 4.6 í starfsleyfinu að vöktun skuli vera í samræmi við umfang losunar. Geti þær kröfur sem settar séu fram í 2. efnisgrein greinarinnar ekki talist íþyngjandi og sé því mótmælt að ákvæðið brjóti gegn meðalhófsreglu 12. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993. Á það sé bent að vöktunaráætlun kæranda hafi ekki verið uppfærð í samræmi við 1. efnisgrein gr. 4.6 og því hafi vöktun vegna laga nr. 36/2011 um stjórn vatnamála ekki verið útfærð frekar. Með því sé átt við frekari útfærslu á vali gæðaþátta til vöktunar, tíðni mælinga og sýnatökustaði. Nefnt er sem dæmi að ekki sé ráðgert að vakta gæðaþætti sem tengjast augljóslega ekki losun, t.d. vöktun á næringarefnum og blaðgrænu a. Í greinargerð sem kærandi hafi aflað sé gert ráð fyrir bæði beinum og óbeinum áhrifum starfseminnar á vatnshlot og sé gerð krafa í starfsleyfi um vöktun svo unnt sé að fylgjast með áhrifum af starfseminni. Hvað snerti aðra atvinnustarfsemi á svæðinu þá séu öll starfsleyfi til hennar frá því áður en gerðar hafi verið breytingar í leyfisveitingum vegna vatnaáætlunar.
Viðbótarathugasemdir kæranda: Kærandi áréttar þá afstöðu sína að með orðalagi gr. 3.20 og gr. 4.6 í starfsleyfinu sé gengið lengra en nauðsyn hafi staðið til og unnt hefði verið að hnika til orðalagi í því skyni að afmarka skyldur betur. Hefði um leið verið eðlilegt að uppfæra vöktunaráætlun áður en starfsleyfið hefði verið gefið út að nýju í stað þess að láta útfærslur um íþyngjandi og kostnaðarsamar skyldur bíða betri tíma.
Upplýsingaöflun úrskurðarnefndarinnar: Með tölvubréfi frá 9. maí 2025 óskaði úrskurðarnefndin eftir nánari upplýsingum hjá leyfisveitanda, m.a. um hvernig til stæði að standa að vöktun frá heimilaðri starfsemi. Svör við erindinu bárust 16. maí s.á.
Niðurstaða: Í máli þessu er deilt um starfsleyfi Alcoa Fjarðaáls sf. dags. 13. desember 2024 sem heimilar félaginu að framleiða allt að 360.000 tonn af áli á ári í kerskálum álversins auk þess að reka tilheyrandi málmsteypu, ker- og skautsmiðju og aðra þjónustu sem heyrir beint undir starfsemina. Hið kærða leyfi var gefið út með vísan til 15. gr., sbr. 1. mgr. 6. gr. laga nr. 7/1998 um hollustuhætti- og mengunarvarnir og I. viðauka við þau. Af málsgögnum verður ráðið að um heildarendurskoðun á starfsleyfi kæranda var að ræða. Gerir kærandi ágreining um gr. 3.20 og 2. efnisgrein gr. 4.6 starfsleyfisins sem skylda hann til að vakta gæðaþætti samkvæmt lögum nr. 36/2011 um stjórn vatnamála í tilteknum vatnshlotum. Álítur hann þá skyldu sem í því felst of umfangsmikla í ljósi þess að engu vatni sé veitt frá starfsemi hans og að framleiðsluvatn sé endurnýtt. Til stuðnings málsrökum er m.a. vísað til meðalhófs- og jafnræðissjónarmiða auk rannsóknarreglu stjórnsýslulaga nr. 37/1993. Úrskurðarnefndin telur ekki ástæðu til að fjalla um aðra þætti starfsleyfisins í máli þessu. Kæruheimild til úrskurðarnefndarinnar er í 65. gr. laga nr. 7/1998 og barst kæra innan kærufrests.
Markmið laga nr. 36/2011 er að vernda vatn og vistkerfi þess, hindra frekari rýrnun vatnsgæða og bæta ástand vatnavistkerfa til þess að vatn njóti heildstæðrar verndar, sbr. 1. mgr. 1. gr. Ráðherra hefur staðfest vatnaáætlun skv. 2. mgr. 1. gr. laganna sem nær til áranna 2022–2027 auk aðgerðaáætlunar og vöktunaráætlunar. Í 1. mgr. 22. gr. laganna er mælt fyrir um að vöktunaráætlun skuli veita heildarsýn á ástand vatnshlota og skv. 2. mgr. ákvæðisins skal hún taka til viðeigandi vistfræðilegra, vatnsformfræðilegra og eðlisefnafræðilegra gæðaþátta, svo og til vöktunar á magnstöðu grunnvatns. Í áætluninni skuli jafnframt kveðið á um tíðni og þéttleika vöktunarstaða. Sjá hlutaðeigandi stofnanir ríkis og heilbrigðiseftirlit sveitarfélaga um vöktun gæðaþátta ásamt vöktun á magnstöðu grunnvatns. Nánari fyrirmæli eru í reglugerð nr. 535/2011 um flokkun vatnshlota, eiginleika þeirra, álagsgreiningu og vöktun og er þar í 1. mgr. 13. gr. mælt fyrir um skyldu leyfisveitanda til að koma upp vöktunarneti fyrir yfirborðsvatn sem gefa skuli „heildarsýn yfir vistfræðilegt og efnafræðilegt ástand innan hvers vatnasviðs og skal vöktunarnet yfirborðsvatnshlota birt í landfræðilegu upplýsingakerfi.“ Í 3. mgr. reglugerðargreinarinnar kemur fram að vöktun skuli vera „skilvirk, árangursrík og nægilega nákvæm“ til þess að hægt sé að meta álag á vatnshlot, langtímabreytingar á náttúrulegu ástandi og langtímabreytingar sem stafi af umfangsmikilli starfsemi. Um álagsgreiningu á vatnshlotum sem og yfirlits- og aðgerðavöktun eru fyrirmæli í 7.–9. gr. reglugerðarinnar.
Í umsögn leyfisveitanda til úrskurðarnefndarinnar í máli þessu kemur fram að til að fylgja eftir setningu vatnaáætlunar og ákvæðum laga nr. 36/2011 væri stofnunin með endurskoðun á ákvæðum um vöktun í vatni í starfsleyfi hjá þeim rekstraraðilum sem væru með beina og/eða óbeina losun í vatn. Til að framfylgja þessu hafi stofnunin óskað eftir því að þeir rekstraraðilar „sem hefðu starfsleyfi í vinnslu og beina og/eða óbeina losun í vatn“ framkvæmdu mat á þeim áhrifum sem losun þeirra gæti haft á líffræðilega, efna- og eðlisfræðilega gæðaþætti þeirra vatnshlota sem þeir losi í og hvort áhrifin væru slík að þau gætu haft áhrif á umhverfismarkmið vatnshlotanna. Hér má einnig vísa til kafla 1.1. í vöktunaráætlun vatnaáætlunar en þar kemur fram að þegar við eigi skuli viðkomandi leyfisveitandi endurskoða útgefin starfsleyfi með það að markmiði að þau áhrif sem starfsemi starfsleyfishafa hafi á viðkomandi vatnshlot séu vöktuð. Kröfur í starfsleyfi um vöktun geti ýmist tekið til vistfræðilegrar og efnafræðilegrar vöktunar. Kemur og fram að ákvæði starfsleyfa um vöktun muni taka mið af því álagi sem viðkomandi starfsemi valdi á viðkomandi vatnshloti sem og þeim ákvæðum laga og reglugerða sem um starfsemina gildi. Þessi umfjöllun beinist að leyfisveitanda, en ekki einstökum rekstraraðilum. Af hálfu kæranda virðist ekki gerð athugasemd við þetta fyrirkomulag, en fundið að óskýru orðalagi í starfsleyfi og óvissu um nánari skyldur sem af því leiða.
Tilvísuð fyrirmæli laga nr. 36/2011 og greindrar reglugerðar fela fyrst og fremst í sér athafnaskyldu fyrir stjórnvöld, þ.m.t. heilbrigðisnefndir sveitarfélaga, og verður slík skylda ekki yfirfærð á borgara og atvinnulíf án lagaheimildar. Nefna má einnig að reglugerð nr. 535/2011 er m.a. sett til innleiðingar á tilskipun framkvæmdastjórnarinnar 2009/90/EB frá 31. júlí 2009 um tækniforskriftir fyrir efnagreiningu og vöktun á ástandi vatns samkvæmt tilskipun Evrópuþingsins og ráðsins 2000/60/EB, en sú tilskipun varðar ekki sérstaklega ákvæði um vöktun eða vöktunarskyldur einstakra starfsleyfishafa heldur staðlaða aðferðafræði við greiningu og vöktun á ástandi vatns. Leyfisveitandi hefur vísað til þess að í 2. mgr. 22. gr. laga nr. 36/2011 komi fram að um vöktun vatns vegna atvinnurekstrar sem geti haft í för með sér mengun fari samkvæmt ákvæðum starfsleyfis. Í athugasemdum með frumvarpi því sem varð að lögunum kom fram að með þessu væri vísað til ákvæða í starfsleyfi sem veitt væri með heimild í reglugerð um starfsleyfi fyrir atvinnurekstur sem gæti haft í för með sér mengun. Sú reglugerð var leyst af hólmi með reglugerð nr. 550/2018 um losun frá atvinnurekstri og mengunarvarnaeftirlit. Með þessu er um inntak vöktunar í starfsleyfi vísað til annarra laga og reglugerða. Jafnframt hefur þó þýðingu við slíka vöktun að vatnaáætlun inniheldur umhverfismarkmið fyrir vatnshlot, sem þýðingu hafa fyrir starfsleyfisskylda starfsemi.
Í starfsleyfi kæranda, sem gilti til 1. desember 2026, áður en því var breytt með hinni kærðu ákvörðun, voru fyrirmæli um vöktun í vatni og sjó. Samkvæmt vöktunaráætlun fyrir starfsemi kæranda frá árinu 2014 er honum skylt að safna reglulega yfirborðsvatni til efnamælinga á tíu stöðvum á nálægum vatnasviðum, auk þess að taka sýni við vatnsból og í botndýralífi í sjó. Má vænta þess að vöktun þessi sé í samræmi við áform sem lýst var í mati á umhverfisáhrifum álvers á Reyðarfirði á sínum tíma. Þau sækja stoð í 9. gr. laga nr. 7/1998 þar sem kveðið er á um að leyfisveitandi skuli tryggja að í starfsleyfi séu öll skilyrði sem nauðsynleg séu til að tryggja að farið verði að kröfum 12. og 38. gr. laganna og er m.a. vísað til viðeigandi krafna um vöktun losunar. Þá er í 11. gr. laga nr. 7/1998 kveðið á um að leyfisveitandi skuli byggja kröfur um vöktun á BAT-niðurstöðum (bestu aðgengilegu tækni) og ákvarða tíðni reglubundins viðhalds og eftirlits í starfsleyfi. Einnig eru fyrirmæli í reglugerð nr. 550/2018 af þýðingu, sbr. 8. gr. þar sem m.a. er kveðið á um setningu skilyrða sem varði vernd jarðvegs og grunnvatns og viðeigandi vöktun losunar þar sem tilgreind verði aðferðafræði við mælingar, tíðni og matsferli. Auk þess er mælt fyrir um heimild til að mæla fyrir um eftirlitsmælingar og rannsóknir.
Upphaf þessa máls má rekja til bréfs leyfisveitanda, dags 26. febrúar 2020, þar sem tilkynnt voru áform um endurskoðun á starfsleyfi vegna m.a. útgáfu nýrra BAT-niðurstaðna fyrir járnlausan málm. Um er að ræða BAT-niðurstöður sem hafa verið skilgreindar í Best Available Techniques (BAT) Reference Document for the Non Ferrous Metals Industries og birtar á formi framkvæmdarákvörðunar framkvæmdarstjórnarinnar (ESB) nr. 2016/1032, samkvæmt tilskipun Evrópuþingsins og ráðsins 2010/75/ESB, vegna iðnaðar með járnlausan málm, sbr. 14. tl. 6. gr. reglugerðar 935/2018 um BAT o.fl. á sviði atvinnurekstrar sem haft getur í för með sér mengun. Það verður ekki um það deilt sem ráða má af tilvísuðum BAT niðurstöðum að þörf er reglulegra mælinga á losun fráveituvatns frá iðjuveri (BAT 14-17). Má hér einnig vísa til umfjöllunar í BREF tækniskýrslu fyrir járnlausan málm Best Available Techniques (BAT) Reference Document for the Non-Ferrous Metals Industries.
Í 2. efnisgrein gr. 4.6 í starfsleyfi kæranda er m.a. kveðið á um að vöktun á gæðaþáttum samkvæmt lögum um stjórn vatnamála skuli „fara fram“ í strandsjávarhlotinu Reyðarfjörður-Eskifjörður nr. 102–1349–C og straumvatnshlotinu Norðurá nr. 102–1265–R. Skuli sú vöktun „eftir atvikum“ taka til samþykktra líffræðilegra og eðlisefnafræðilegra gæðaþátta, auk efnafræðilegra gæðaþátta (forgangsefna). Fram kemur m.a. að við mælingar á efnafræðilegum gæðaþáttum skuli nota þau viðmiðunargildi sem sett séu fram í lista III. í viðauka reglugerðar nr. 796/1999 um varnir gegn mengun vatns, þ.e. „umhverfisgæðakröfur fyrir forgangsefni og tiltekin önnur mengunarefni.“ Vakta skuli dreifingu mengunarefna í viðtaka og hugsanlegar afleiðingar þeirra á vistkerfið. Þá er mælt fyrir um mælingar og úttektir fyrir vatnsmengun í gr. 4.3 í starfsleyfinu. Hvað kostnað varðar skuli rekstraraðili, þ.e. leyfishafi, greiða kostnað við rannsóknir og vöktun á mengun í nágrenninu eða kostnað í samræmi við hlutdeild í losun ef önnur fyrirtæki á svæðinu valda samskonar mengun, sbr. gr. 4.12. í starfsleyfinu.
Í tilefni af sjónarmiðum sem færð eru fram í umsögn leyfisveitanda til úrskurðarnefndarinnar var óskað nánari skýringa um inntak þessara starfsleyfisskilyrða. Spurt var hvort með þeim væri aukið við skyldu til vöktunar í viðtaka og í hverju sú skylda væri þá fólgin. Í svari hans voru áréttuð þau sjónarmið sem komið höfðu fram við meðferð þessa máls um að vöktunaráætlun kæranda hefði ekki verið uppfærð, en viðbúið væri að vöktun myndi breytast vegna aukinnar vöktunarskyldu. Fram kom að hún gæti falist í breytingum á þeirri vöktun sem nú þegar færi fram, s.s. vegna mælinga á viðeigandi forgangsefnum í viðeigandi vatnshlotum.
Í 2. mgr. 22. gr. laga nr. 36/2011 kemur fram að um vöktun vatns vegna atvinnurekstrar sem getur haft í för með sér mengun fari samkvæmt ákvæðum starfsleyfis. Um nánara inntak slíkra skilyrða fer eftir þeim lögum sem um viðkomandi starfsemi gilda. Gæti slík vöktun náð til umhverfismælinga sem afmarkist af þeim markmiðum um umhverfisgæði sem leiða af lögum nr. 36/2011. Að áliti úrskurðarnefndarinnar skortir nokkuð á skýrleika gr. 3.20 og 2. efnisgreinar gr. 4.6 í umræddu starfsleyfi sem veldur ákveðinni réttaróvissu hvað varðar umfang og kostnað starfsleyfishafa af vöktun. Af hálfu leyfisveitanda hefur verið vísað til þess að nánari útfærsla muni fara fram við uppfærslu á vöktunaráætlun. Mögulegt getur verið að bera ágreining um umfang hennar undir úrskurðarnefndina. Að því virtu verður ekki talið að svo verulegum annmarka sé til að dreifa á hinni kærðu ákvörðun að fallist verði á ógildingu hennar.
Úrskurðarorð:
Hafnað er kröfu um ógildingu ákvörðunar Umhverfisstofnunar frá 13. desember 2024 að því er varðar gr. 3.20 og 2. efnisgrein gr. 4.6 í starfsleyfi fyrir álver á Reyðarfirði.
